hey allemaal, heel erg bedankt dat je hier kijkt, ajv lees tot het einde, ik zou het heel erg fijn vinden.
ik zit sinds ongeveer een jaar niet lekker in mijn vel en na een halfjaar ben ik erachter gekomen dat ik depressief ben. ik had hier erg veel moeite mee, op dit te verwerken, maar ook gwn het besef dat ik hierdoor dus 'ziek' was verklaard.
ik heb dit heel lang voor mezelf gehouden totdat ik een online therapeut vond, die mij erg goed hielp, maar toch miste ik iets dus ben ik halverwege het traject gestopt. daarna heb ik het aan een vriendin verteld, maar ik heb het idee dat ze me nu gwn zielig vind ofzo en ze besteed aan het onderwerp geen tijd meer.
het werd steeds erger, dus besloot ik het toch aan mijn moeder vertellen, met de hoop dat dat de problemen minder erg zou maken. maar eigenlijk werd het alleen nog maar erger, ondanks dat ze heel erg chill reageerde en me hielp, maar er was allemaal familie gedoe op dat moment en ik wou haar niet met nog meer problemen op zadelen dus zei ik maar gewoon dat het over was. (het familie gedoe is nog steeds en daar is ze heel druk mee)
ze geloofde me eerst niet, maar na een beetje werk uiteindelijk wel (hoop ik)
maar nu wordt het nog weer erger, vooral omdat ik het dus nu een beetje verbogen moet houden enzo (de rest van mijn gezin weet het niet). en ik heb op de een of andere manier echt heel erg veel moeite met dus dingen vertellen tegen mijn ouders, maar ook echt gwn simpele dingen zoals, ja ik had vandaag een toets, of ik heb dit met mijn vriendinnen na school gedaan. het klinkt echt heel raar maar ik heb daar gwn moeite mee. iemand die dit herkent en weet wat je er mee moet doen?
ook heb ik de laatste tijd dromen gehad over de dood, dat ik zeg maar dood ging in mijn droom en op de een of andere manier voelde dat heel fijn, gwn dat ik nergens meer zorgen over hoefde te maken en niks meer voelde.
ik raak nu dus eigenlijk alleen maar meer in de put en ik ben echt radeloos en ik weet gwn dat ik snel op een punt kom dat ik geen uitweg meer heb. ik heb echt hulp nodig maar ik weet niet bij wie en hoe en wat.
kan iemand alsjeblieft reageren hoe jij er mee hebt gedeald, of dat je dat nog steeds, of tips gwn. echt alles is welkom. en ook of je dus moeite hebt met dingen tegen je ouders zeggen, zelfs al zijn het de simpelste dingen
dankjewell alv, i really appreciate it
