Skip to main content

Je snapt me niet 

Ik voel me anders als hoe anderen depressie ervaren 

Ik heb het heftig

Ik leg het uit

 

Ik ben een 14jarige jongen

Op de basisschool in groep 8 was er een meisje vreemd gegaan 

En dat heb ik een Lange tijd genegeerd, maar uiteindelijk drong het tot me door en toen ben in heel diep gaan nadenken over wat voor een mislukte kkr autist ik ben.

Ik ben toen tot de conclusie gekomen dat ik het leven niet waar ben. 

Deze conclusie lijde tot zelfmoordpogingen.

Ik heb geen hulp gezogd wwaar ik nu spijt van heb ik ben nu al 3 jaar deprie en ik zit nu in de allerlaatste faze van depressie.

En de zelfmoordneigingen worden ook steeds groter

 

Maar nu vraag je ja zeker af, waar is het onderwerp relatie. Dat komt nu

 

Toen ik realizeerde wat er was gebeurd was m'n vertrouwen in meiden weg. Dus dit is het begin de elende over de eenzaameid over relatives enzo( bijna iedereen had een relatie, ik niet en dat is een eenzaam gevoel) 

En dan zul je het net beleven m'n vader krijgt een nieuwe vriendin(m'n ouders waren al 5 jaar geschijden), niet erg toch?

Wel als ze 3 dochters heeft

Uiteindelijk viel het wel mee. 

Er waren niet genoeg kamer dus moet ik bij m.(13) op de kamer slapen. En we hebben iedere avond heel veel gepraat, en op een gegeven moment had ze door dat ik deprie was en vroeg ze er naar, dat was het punt dat ik hulp had. Ze hielp me heel goed, tot dat ze een zogehete F. ontmoette (4weken geleden gebeurd). Ze begon mij in de steek te laten op een vernederende manier, en nu ben ik nog erger deprie geworden dan ooit te voren

Die F. is eigenlijk een player en als hij vreemd gaat bij haar zal ik haar stuinen(wat ze nu niet bij mij doet, sterker nog, ze vernederd me). 

En idd, vanaf de 2e dag had ze al een crunch op hem. Sinds Dien draait ze door over hem. 

Want hij is zo perfect. 

Hij is cute. 

Hij is loyaal. 

Hij is aardig. 

Hij gaat nooit vreemd. 

Hij is geen player. 

ALLES BEHALVE Dat!!!!!

Maar ze geloof me niet. 

Heel kut.

En dan zit ik ook nog eens met veerslavingen roken, drugs gebruiken, gamen,etc....

Kortom, ik heb het te druk en zelfs in de vakenties heb ik het te druk met alles.

 

Conclusie: ik haat m'n leven en ik ben het niet waar om te leven en vernederd word is m'n nieuwe hobby. 

 

Hebben jullie tips voor me? 

 

-Groetjes,

Simeon

Hey Simeon,

Natuurlijk ben jij het leven wel waard! Waarom denk je van niet? Dat een meisje is vreemd gegaan is natuurlijk niet fijn. Je hebt toen geen hulp gezocht, maar dat kan nu wel. Het is nooit te laat! 

Dat je je alleen voelt omdat iedereen een relatie is niet begrijpelijk, maar je krijgt vast nog wel een relatie. Alles komt op zijn tijd. Ik ben zelf ook viertien en heb ook geen relatie. Daar is niks mis mee hoor!

Dat je stiefzus je in de steek heeft gelaten en je nu vernedert helpt inderdaad vast niet. Je kan dit als je wilt aan je ouders vertellen. Zij kunnen je misschien helpen.

Tegen je verslavingen kan je ook hulp zoeken bij bvb de kindertelefoon of ook je ouders (ik snap als je het niet aan je ouders zou willen vertellen). 
 

Voor je depressie kan je hulp zoeken bij een vertrouwenspersoon/mentor of de kindertelefoon.  Als je denk dat je zelfmoord gaat plegen kan je altijd 113 bellen, of gewoon als je steun zoekt.

Om alles een beetje meer verdraaglijk te maken kan je afleiding zoeken bij iets wat je leuk vind of waar je rustig van wordt.

Succes!

Groetjes iemand. 


jouw leven is wel waard en er zijn vast mensen die willen dat je blijft leven!!!


Reageer