Depressief | Kindertelefoon Community

Ik ben 14 jaar, en ik ben depressief, en ik snij mezelf nu een half jaar. Ik heb een depressie test laten doen bij de huisarts, en ik zit in een zware depressie. ik heb een moeilijke tijd achter de rug ik ben mijn moeder verloren zo'n 3 jaar geleden, en mijn zus is depressief geweest vorig jaar. Ik heb altijd het gevoel dat ik niet goed genoeg ben, en ik wil echt niet meer thuis wonen. Ik haat het thuis, omdat ik het altijd fout doe, en ik ben het pispaaltje thuis. Ik blijf dit jaar waarschijnlijk zitten, en dat vind ik zo verschrikkelijk, omdat ik dan opnieuw moet beginnen met vriendinnen maken. Ik moet van alle docenten bij mij op school positiever zijn, maar ik zie letterlijk alles negatief, ik heb geen zin meer in mijn leven. Ik denk na om zelfmoord te plegen. Heeft iemand please tips dat ik het beter kan maken voor mezelf?

Bladzijde 1 / 1

Hey,

wat vervelend dat je in een depressie zit! Wel goed dat je naar de huisarts bent gegaan, want dat betekend dat je al hulp hebt. Heb je er ook al eens met de schoolpsycholoog over gehad of je mentor? Zij kunnen je wel helpen om je school situatie te verbeteren.

Zelfmoord is nooit de oplossing! Als je het echt niet meer aankan bel dan 113.

@Bellablue vertelde me laatst dat je op je 15e al uit huis kan, aangezien jij zei dat je het huis uit wilt, dus is dit misschien een optie. Je zou hier dan alleen nog even op moeten wachten. Hoe dit allemaal zit kan je vragen aan de kindertelefoon, want ik heb hier zelf geen verstand van. Je zou ook naar een woongroep of iets in die richting kunnen, maar ook hier heb ik geen verstand van, sorry. Ik zou aanraden om hier een keer met iemand die er meer verstand van heeft over te praten, want hij/zij zou je wel verder kunnen helpen.

Sterkte!

Hee, sterkte met het overlijden van je moeder. Ik hb zelf ook depressies gehad toen zat ik alleen op mijn kaner te huilen. En niemand in mijn omgeving snapte het eigenlijk. Zelf ben ik gezakt op mijn examen gelukkig wel met mensen die ik kende maar het was alsnog moeilijk. Je moet je er even doorheen zetten en weten dat je dit voor jezelf doet en niet voor anderen. Persoonlijk denk ik niet dat het een goed idee is om uit huis te gaan want je moet niet van je problemen weglopen. Ik heb daarom een tijdje met mijn ouders gepraat en nu gaat alles beter. Omdat ik zelf ook doorhad dat ik fout zat, ik hoop dat dit berichtje je een beetje heeft geholpen.

Hoii

Ik ben een half jaar geleden helaas ook begonnen met snijden

. Ik weet hoe je je voelt schat. Gelukkig ben ik er van af gekomen (ik weet btw niet of ik een depressie had ofzo. Het ging gewoon heel slecht met mij). Beloof me alsjeblieft geen zelfmoord te plegen. Ik weet hoe je je voelt, maat ik weet ook hoe het nu voelt om niet meer te snijden. En dat voelt stukken beter. Denk aan de leuke dingen die je nog gaat doen. En als je geen leuke dingen gaat doen, plan dan leuke dingen. Bijvoorbeeld gaan shoppen (ik weet niet of je een jongen of meisje bent dus ik kan moeilijk activiteiten gaan verzinnen...). Ik weet dat zulke praatjes moeilijk helpen, want bij mij hielp dat ook niet. Ik weet ook hoe het voelt om mensen te verliezen. Al mijn grootouders zijn gestorven aan kanker, en ook veel kennissen. En mijn vader is ook al 8 jaar ongeneselijk ziek van kanker. Ik hoop dat je het licht een beetje gaat zien. Mijn hart en ook vele andere harten zullen breken als je een einde aan je leven zou maken. Blijf bij ons! Ik hoop dat het allemaal goed komt!

xx Isa

(13 jaar)

Hoi,

Ik woon al twee jaar niet meer thuis door problemen thuis. Mijn ouders hadden veel problemen onderling waardoor mijn vader zo ongeveer alles thuis deed. Hij stond jaren onder heel veel druk en daardoor was er helemaal geen ruimte meer om goed om te gaan met mijn problematiek (angststoornis, depressie, autisme).

Uit huis gaan heeft niet mijn problemen magisch opgelost, maar wel de band met mijn ouders verbeterd omdat we nu niet constant spanning hebben, en samen met groepsbegeleiding werk ik aan mijn problemen.

Misschien kan het jou ook wel wat lucht geven om verder te kunnen?

Hey,

Om te beginnen, ik ben ook zwaar defpressief.

En om eerlijk te zijn, ik heb ook een paar vrienden die het zijn (Daar zometeen meer over)

Wat je vertelde van thuis (en op school) heb ik ook (ik moet dan alleen niet blijven zitten, en heb m'n moeder nog)

=-=-=-=

Het begon zo een 2 jaar geleden

Ik werd gepest, kwam uit de kast en mensen mochten me niet zoals ik was,

Toen ging ik vorig jaar naar mijn tante, en die kan dus niet met mijn Autisme omgaan.

en toen, toen gebeurde het.

ik werd super kwaad, en ik ging weg etc, op een gegevemoment, stond ik aan het water met m'n moeder te praten, en toen zei ik ''ik wil niet meer leven''

Toen begon alles nog erger te worden, ik werd negatief, leerkrachten werden steeds kwaader op me, ik veloor mijn vrienden.

en nu heb ik ronduit geen vrienden meer (Behalve dan internet vrienden, Die mij trouwens altijd steunen)

Nu ging het vorige week mis, mijn vriend maakten het uit, en met sommige vrienden gaat het steeds slechter

=-=-=-=

Wat ik tegen al mijn vrienden zeg, als er iets is bel mij, andere mensen etc (Bij deze zeg ik het ook tegen jou)

En niet zo zeer familie of mensen (dat zeggen ze ook altijd tegen mij)

=-=-=-=

Verwijderd door kindertelefoon ivm forumregel 7

Ik hoop dat ik je heb kunnen helpen, en dat je je al een klein beetje beter voelt

Veel succes nog.

Groetjes Xwarior

Hey,

wat vreselijk dat je met een depressie zit..

ik kan mijzelf vrij goed vergelijken met jouw. Ik ben ook depressief en wil ook graag weg uit huis aangezien er momenteel veel misgaat daar en ik fysiek mishandeld word. Ik blijf dit schooljaar ook zitten door alles wat zich afspeelt in mijn hoofd.

het gaat natuurlijk niet om mij, maar om je het idee te geven dat ik je wel begrijp

maar zelfmoord is nooit een oplossing!

ik snap wel dat je alles negatief ziet door je depressie maar die docenten hebben wel gelijk. En hoe ga je dingen positief bekijken? Door gelukkiger te worden.. en hoe word je gelukkiger?? - vind een leuke hobby (voor mij het verzorgen van mijn leasepaardje). Ga vaker leuke dingen doen met je vrienden.

dat jij volgend jaar niet mee gaat met de rest van je vrienden, hoeft niet te betekenen dat de vriendschap verloren gaat. Ik snap wel dat je hier een beetje bang voor bent maar dat kun je het beste oplossen door met je vrienden hierover te praten.

bovendien zul je zeker weten nieuwe vrienden krijgen volgend jaar. Je moet gewoon je zelf blijven.

je kunt je het best in een gesprek van een groepje gaan mengen. Gewoon erbij gaan staan en mee gaan praten. Klinkt misschien wel spannend maar dit is echt een goudentip.. verder ben jij niet de enige die dit eng vind. Geloof me, zeker de helft van je klas nu heeft het eng gevonden.

verder lijkt het leven nu misschien donker met vreselijk veel pijn, maar onthoud wel dat dit alleen door je depressie komt. Als je depressie behandeld word en het over een hele tijd weer goed gaat (waar ik zeker in geloof) zie je het vrolijke er ook weer van in. En dan word alles een stukje leuker.

hoe je ons op de hoogte van hoe het met je gaat??

xx A

asjeblieft geen zelfmoord plegen want dat is het niet waart!!! en is geen oplossing

weten je vriendinnen het???

praat er over want dat helpt (tegen je vriendinnen)

ik weet dat het moeilijk is.

(ik heb het zelf niet dus ik kan er niet heel veel van zeggen

)

vraag om hulp!!!(docent/mentor vriendinnen ect.)

vraag of je ergens anders mag wonen vriendinnen tante/ oom (voor een tijdje of hoelang jij dat wil)

want dat helpt en soms zorgt dat voor afleiding!!!

zoek afleiding en ga iets maken/doen (huiswerk) als je je wil snijden