Misschien stelt dit je gerust, misschien ook juist niet, maar een depressie heeft altijd een reden. Soms zit de moeilijkheidsgraad in het ontdekken van die reden, soms in het oplossen van die reden en soms is het gewoon allebei kansloos. In ieder geval komt het dus wel ergens door.

Je kan het aan veel mensen vertellen. Je vrienden kun je ondanks hun problemen toch meer vertellen. Ook kun je een docent(e), je mentor, een vertrouwenspersoon of je huisarts in vertrouwen nemen. Je kan ook naar iemand in je familie gaan, maar aangezien je aangeeft niet de beste thuissituatie te hebben, denk ik dat die optie afvalt.

Dan rest het hoe gedeelte. Als je voor iemand op school gaat, begin je waarschijnlijk met een mail. Dan kun je daarin al een beetje uitleggen wat je voelt en waar je over wil praten.
Je kan een gesprek beginnen met: "Ik vind het lastig om hierover te praten, maar ik ga het gewoon proberen. Ik voel me nu al best lang niet goed. Ik voel dit en dat en ik zit hier best wel mee." Etc. Ik weet zeker dat je zelf iets goeds kan bedenken :)
Als je voor je huisarts gaat, moet je meestal een reden geven voor je bezoek. Daar kun je "somberheidsklachten" vermelden.

Mocht je het eng vinden, kun je bv ook oefenen met de Kindertelefoon! :)

Wat is er thuis aan de hand dat je erover denkt om Jeugdzorg in te schakelen? Wat het ook is, als je je niet veilig voelt, is dit altijd de juiste beslissing!

Denk je niet dat je thuissituatie misschien verband houdt met je gevoel?

Ik hoop dat je iemand in vertrouwen neemt en een fijn gesprek krijgt! Je kan ook altijd of het forum terecht :)

Gr. Pin