Skip to main content

Hey iedereen,

Het is al weer een tijdje geleden dat ik actief ben geweest, en eigenlijk hoopte ik dat ik hier niet meer voor mijn problemen zou terug komen, maar helaas gaat het toch weer wat slechter.

Ik voel me steeds vaker compleet leeg, en dan staat ik alleen maar vooruit, terwijl ik nadenk over van alles en eigenlijk gewoon dood wil. Het is een vage soort pijn en lusteloosheid die me enorm dwars zit.

Ik heb er wel over nagedacht om er met iemand over te praten, alleen ik zou niet weten wie. Ik heb niet echt een vriend(in) waarmee ik het zou kunnen bespreken. En als ik wil vertellen hoe ik me voel, dan sla ik helemaal dicht, en kan ik geen woord meer erover zeggen.

Ik heb geen idee waar dit vandaan is gekomen. Ik voel me nu al anderhalf jaar zo, met ups en downs. Het is heel moeilijk uit te leggen, net zoals de rest dat in mijn hoofd gebeurd.

In mijn hoofd zijn ook allemaal verhalen die ik soms bedenk die ik zelf heel mooi vind. Helaas zijn het vooral hele depressive verhalen die over allemaal nare dingen gaan. Het lukt me ook niet goed om ze op te schrijven. Ik heb dan wel iets, maar het is gewoon niet wat ik wil dat het is.

Ik wordt ook een soort van gepest denk ik. Er is een groepje jongens in mijn school die ik af en toe tegenkom en dan roepen ze naar me. Het is een heel awkward gebeuren, en het voelt heel naar (moeilijk uit te leggen). Ze doen heel lacherig enz.

Sorry als het een beetje onduidelijk is. Ik weet nu even niet hoe ik het anders zou moeten doen. Hopelijk kan iemand me helpen. Ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen, en ik wil eigenlijk niet meer leven.

Alvast bedankt!

Groetjes iemand.

Hey @Lost in Life , 

ik heb een beetje het idee dat je je zelf aan het verliezen bent. En ik denk omdat het nu ( zoals je aangeeft ) anderhalf jaar speelt, nu echt het goede moment is om er wat aan te gaan doen. Dit kan door middel van hulp te gaan zoeken bijvoorbeeld bij je huisarts, die verwijst je dan door naar een praktijkbegeleider waarmee je kan praten. En als ik het goed begrijp vind je het lastig om er over te praten of uit je eigen te beginnen, maar daar weten zij heel goed mee om te gaan en je bent echt niet de enige die dat probleem heeft. Zij lijden als het waren het gesprek, dus ik zou het echt een kans geven.

En natuurlijk het met je ouders bespreken, al is dat wel lastig. 

Ik weet ook dat dat in sommige gevallen dat niet vanzelfsprekend is… Mocht dit het geval zijn en ben je 16+ dan hoef je geen toestemming te hebben van je ouders om naar de huisarts te gaan. 

Maar uiteindelijk is het wel fijn om (als dit mogelijk is ) met je ouders te kunnen hebben, dat scheelt ook veel met wat betreft het ‘stiekem’ doen en het geheim te houden voor je ouders. 

 

Als je nog vragen hebt mag je me altijd even contacten. 

Succes & veel sterkte!

 

Groetjes Just Helping 


@Lost in Life 

We lezen dat je in een lastige situatie zit. Je kunt De Kindertelefoon elke dag van 11:00 tot 21.00 uur bellen (0800-0432) of met ons chatten als je anoniem je verhaal wil delen. Ook kan je voor hulp of ondersteuning contact opnemen met 113 Zelfmoordpreventie via www.113.nl.

Groetjes,

Carolien


Reageer