Skip to main content

Hoi, ik denk dat ik depressie en verlatingsangst heb. Ik heb de depressie testen die worden aangeraden door de kindertelefoon gedaan en beide zijn positief uitgekomen. Ik heb geen testen voor de verlatingsangst gedaan, maar de symptomen komen overeen en ik heb er heel veel last van. Ik begin mijn beste vriendin uit te sluiten uit angst om verlaten te worden, en ik kan het met niemand bespreken omdat ik weet dat het niet begrepen zal worden, en ik wil niemand tot last zijn. Ik huil mezelf in slaap en heb ongelofelijke moodswings. Ik heb soms de nijging om mezelf te snijden, gewoon om te kijken hoe het voelt, ik doe het echter nooit, er is altijd iets wat mij tegen houd.

Iedereen vind mij helemaal geweldig, ik weet niet zeker waarom, maar ik ben alles behalve geweldig. Iedereen ziet alleen mijn buitenkant, en het doet heel veel pijn als ze zeggen dat mijn leven geweldig is, omdat ik de enige ben die wie dat het niet zo is. Het is een onbeschrijfelijke gevoel; verdrietig worden van een compliment. 

Ik heb ook hyperventilatie, ik ga binnenkort daarvoor naar een ademhalingstherapeut, maar elke keer als stress krijg ik midden in de klas een aanval. Soms krijg ik een aanval als ik last heb van verlatingsangst. De aanvallen komen ook steeds vaker voor de laatste tijd. 

Ik wil heel graag hulp zoeken, want ik heb zelf door dat dit niet zo kan. Ik weet alleen niet hoe. Ik weet niet aan wie ik het moet vertellen. Als ik het mijn ouders vertel gaan ze me toch niet serieus nemen. Wat moet ik doen?

Alvast bedankt. 

Probeer er toch een volwassene mee te betrekken, want dit kan en mag je niet alleen dragen. Sluit je vriendin niet meer uit, het kan ervoor zorgen dat ze jou begint uit te sluiten. Heb je geen leerlingenbegeleiding op je school? Misschien kan je daar je verhaal luchten. 

 


Probeer er toch een volwassene mee te betrekken, want dit kan en mag je niet alleen dragen. Sluit je vriendin niet meer uit, het kan ervoor zorgen dat ze jou begint uit te sluiten. Heb je geen leerlingenbegeleiding op je school? Misschien kan je daar je verhaal luchten. 

 

Ik wil super graag je raad opvolgen, maar hoe moet ik naar een volwassene of vertrouwend persoon stappen? Ik kan lastig binnen lopen en zeggen hoi ik denk dat ik depressie heb, en waarschijnlijk gaan ze mij niet eens serieus nemen. Of ze gaan het niet begrijpen. En ik weet echt niet meer wat ik moet doen. 


Heb je geen mentor? Of iemand die gespecialiseerd is in die situaties? Een leerlingenbegeleider? Daar kan je zeker wel rechtuit tegen zeggen dat je je zorgen maakt om jezelf. Of je kan eens bellen met de kt zelf. Dat kan ook al helpen.


Reageer