Depressie, en is weglopen een optie?


  • Anonymous
  • 0 reacties
Heyo,

Ik ben Spookyzx. Ik ben al een 1 jaar suïcidaal. Ik zie het leven gewoon helemaal niet zitten. Ik zie het nut er niet van in. Je komt op de wereld doet iets en vervolgens ga je er weer vanaf. Waarom zou ik 80 jaar op deze wereld willen rondlopen?

Waarom schrijf ik deze topic überhaupt? Ze zeggen vaak dat mensen die echt zelfmoord plegen , het meestal stil en voor zichzelf houden. En dan plotseling de stap maken.


Een kleine jaar geleden probeerde ik elke dag wel een poging te doen. Deze mislukte natuurlijk altijd. Als ook maar 1 iets niet meteen goed ging stopte ik al. Ik was dan bijvoorbeeld bezig met de voorbereidingen en toen liep er iemand in de buurt of die zag mij. Ja dan houdt het voor mij al op.

Uiteindelijk begon Ik met het maken van een plan. Eerst alles goed bekijken dan uitvoeren. En dat werkte super! Niet perfect, maar ik kwam in de buurt. Helaas werd ik opgepakt en werd ik gedwongen opgenomen voor 2 maanden. Ik mocht echt niks doen daar. Ik kreeg een hard plastic bekertje, zodat je die niet kon breken, me eten werd gemalen en kreeg ik ook in een bekertje. Ik had een bed dat leek op 2 matrassen op elkaar gestapeld. Ik mocht niet in de grote zaal komen waar mensen eten of tv kunnen kijken. Om het half uur kwam er iemand bij me kijken.

En ik had dat ook echt nodig, maar ik werd zo gek daar. Uiteindelijk kwam er elke keer 2 mensen die mij controleerde. Ik deed alles/ probeerde alles te doen om eruit te stappen. Overal zag ik een kans. Helaas werkte het niet binnen dus moest ik naar buiten zien te komen.

Dus ik begon zo normaal mogelijk te doen. De gewone rustige Spookyzx die zich weer helemaal goed voelt. Naar die 2 maanden lukte het dan eindelijk om ontslagen te worden uit de crisis. Me oma haalde mij op. Ze bezochten me in de 2 maanden maar 1x. Ik was gewoon te ver heen.

Eeenmaal thuis pakte ik me map erbij en keek erin, wat was mijn plan? Wat ga ik nu doen? Hier in Nederland is er te weinig ruimte om te verdwijnen.

Dus zit ik te denken om weg te lopen. Als ik wegloop kan niemand me vinden en heb ik tijd om na te denken wat ik ga doen. Ik ben al bezig geweest met het plannen. Ik wou eerst me kleren en andere dingen in een koffer doen, maar ik ga niet de hele tijd met een reiskoffertje rondlopen. Toen dacht ik aan me rugzak van school, maar die wordt weer te zwaar.

Maar om het verhaal niet al te lang te maken, is mijn vraag.
Is weglopen een optie? Gewoon opgaan in de menigte. Weggaan uit de huidige wereld en opzoek gaan naar een nieuwe wereld? Dat zou toch super zijn?

Wat is jullie mening daarover?

See ya!
Spookyzx

33 reacties

hey

In het centrum op de gemeente parkeerplaats staat dan een enorme tent waar iets van 7.000 mensen in kunnen. En buiten die tent is er een kermis. Als je verder de centrum in ging achter het gemeente huis daar was de markt. En de optocht vandaag.

dit zou echt niks voor mij zijn veelste druk. ik ontwijk liever de drukte. en de muziek van de stad kan ik ook wel horen van uit huis.

ik wil kwa vmbo op leiding richting logistiek doen want ik hou niet van om voor de schermen te staan. je hoeft dan als je geen zin in mensen om je heen hoef je met niemand te praten en als je het wel wil zoek je de mensen op. aangezien ik me heel ongemakkelijk voel tussen de mensen vind ik het fijn + als ik in een winkel zou staan komen er stomme klanten mij lastig vallen waar ik het andwoord toch niet op weet.
het is wel grappig 2 minuten voor dat ik dit zag kreeg ik de vraag van een oud klas genootje wat voor richting ik op ga. dit was vroeger haar droom baan en nu niet meer 😂

dat jullie bbq zo duur is 😱
wij betalen de bbq eigenlijk voor de hele straat want wij zijn het rijkst. nou ja we zijn de eniste die inkomen heeft door werk. mijn straat is nogal een gevalletje van iedereen heeft iets dus niemand werkt.

groetjes
bella
Heyo,

Arend,
Ik snap wat je bedoelt, en nu gaat het allemaal wel erg goed, maar nog steeds heb ik van ik wil niet zolang hier nog rondlopen. Dat vind ik zo stom van het leven, je moet alles eruit halen. Alles een keer hebben gedaan, maar voor wat?

Ik heb zoiets van als ik het nu doe, ik ben nu nog jong, dan vergeten mensen het sneller, en doe ik uiteindelijk niet veel mensen pijn met mijn dood. Als ik 40 of 20 of 30 ben, dan heb ik in die tijd nieuwe mensen ontmoet, banden versterkt, en dan zal de pijn alleen maar zwaarder bij hun aankomen.

Helaas ben ik nog wel bang voor beiden blijkbaar. Ik wil graag eruit, maar ik doe het niet op een of andere manier. En ik ben bang voor het leven dat nu nog komen gaat. Als eenmaal 1 van die dingen niet meer angstig wordt, dan zal er meer zekerheis voor me komen.

Tot die tijd blijf ik wel achter de kassa wachten op het moment..

See ya!
Spookyzx
Heyo,

Bellablue,

Ja druk is het zeker wel altij inderdaad. Vooral in de tent zelf, je moet je letterlijk mensen op zij duwen om er doorheen te komen. En dan is het er ook nog is vreselijk warm altijd. Gelukkig staan we daarom ook altijd bij de deur.

De muziek hoor je thuis luid en duidelijk lijkt soms net of het gewoon in de achtertuin is haha😂. Maar dan mis je wel de gezelligheid met iedereen. Elke persoon is daar zowat wel.

____________________

Oja die lastige klanten in de winkel. Vandaag ook. Ik moest werken komt er een man in scootmobiel, niemand mag hem, en mij al helemaal niet omdat ik ooit zijn vaas met bloemen erin kapot heb laten vallen 😏. Helaas was er niemand anders er dus kwam die naar me toe om te vragen of ik wist waar een wijnsoort stond dus ik loop voor hem naar de wijn, botst die kerel tegen de kopstelling, en ja hoor daar gaat de kopstelling hoppa zo op de grond alles kapot echt fantastisch weer🥳 Die man reed verder naar de wijn en roept dan naar mij ook nog waarom ik hem niet wou helpen!!!?!? Fijne dag nog!

Nee maar Logistiek is een leuke opleiding. En als jij je daar wel ziet zitten is dat natuurlijk altijd de beste keuze!
__________________________
Onze BBQ is niet zo duur. Er komen maar 40 volwassen en de kleintjes, met 3 kinderen boven de 12. We zorgen altijd dat er een ruime keuze is uit vlees, salades, stokbroden, sausjes, nagerechten. En dan heb je nog het BBQ pakket.

See ya!
Spookyzx
Hey spookyzx.

Ik had net je andere topic (het "mijn verhaal"topic) gelezen. Voel je je zo rot mede vanwege wat er toen gebeurd was?

Om terug te komen op je vraag: "Is weglopen een optie? Gewoon opgaan in de menigte. Weggaan uit de huidige wereld en opzoek gaan naar een nieuwe wereld? Dat zou toch super zijn?"

Weglopen is helaas geen optie ben ik bang. Ik heb het al eens geprobeerd en merkte al snel dat je toch wel gevonden zal worden hier in Nederland en België. Al is het niet dat mensen je herkennen dan gaat het wel via je pinpas, openbaar vervoer's kaart zoals bus, trein enzovoorts.

Konden we maar weg gaan van deze wereld en een nieuwe "betere" vinden. Maar helaas kan dat niet. Ik wil je geen wanhoop inpraten maar alleen een reëel beeld geven.

Ik las dat je een psycholoog bezoekt. Hoe gaan de gesprekken daar? Praat je ook over wat er in het verleden gebeurd was en wat je kan helpen?

Ik wil nog wel extra zeggen. pleeg alsjeblieft geen zelfmoord. Er zijn meer mensen die je ermee pijn doet dan je wilt of inziet. net als wat er met jou gebeurde toen die vriend/bekende zelfmoord pleegde kan het ook anderen zo raken.

Zoals een vriendin van mij vaak zegt. "De wereld kan een mooie plek zijn. Ook al zien wij dat niet altijd even snel. "

Blijf hoop houden. Ooit zal het licht weer op ons allemaal schijnen. ♥️


Achteraf bijgepost:

Ik heb even wat anderen topics en reacties van je gelezen. Je doet me met sommige dingen echt aan mij denken. Ik ben ook gebroken door een trauma wat me overkomen was rondom zelfmoord en depressie. Ik wil je daarom uit ervaring zeggen. Blijf hoop houden, zoek steun van je vrienden en praat er zowiezo over met hen of met je psycholoog. Ik ben zo dom geweest het voor jaren stil te houden waardoor het mij van binnen helemaal opgevreten heeft.

Vergeet niet: We zijn allemaal strijders. Wij kunnen dit overleven. Zolang wij maar hoop houden en geloven in het licht aan het einde van de tunnel.

Blijf volhouden. Ik geloof in je! ♥️
Heey Anonie_m,

Thnx voor je reactie!

Ja ik voel me zo door wat er gebeurd is met me vriend. Hoe alles van zo mooi naar zo slecht is geworden. Ik haat me vanwege wat ik heb gecreëerd. Als we dat kanaal nooit hadden gemaakt, dan was er nooit een forum geweest, en was dit nooit gebeurd. Het is allemaal mijn schuld. Waarom heb ik het niet zien aankomen? Waarom heb ik hem niet tegengehouden?

Eerlijk gezegd hoeft voor mij het gehele weglopen of naar een andere betere wereld toe allemaal niet meer. Ik wil gewoon dat het allemaal stopt.

Ja ik heb sinds een week gesprekken daarover. De gesprekken helpen wel als in dat ik het fijn vind om me pijn te delen met iemand, maar tot nu toe blijf ik mezelf haten van binnen.
__________________________

Over zelfmoord plegen. Ik kan helaas niks beloven. Er zijn zoveel positieve dingen de laatste tijd, dat ik me zo goed voel dat ik me map met pogingen niet eens in wilt kijken. En toch heb ik zoiets van dat ik elke kans wil pakken die me dichter naar het einde brengt. Ik kan wel huilen elke keer als het weer is niet lukt. We zien wel.

Ik hoop echt dat we ooit allemaal weer het licht op ons krijgen. Tot die tijd blijven we wel in de schaduwen. hopend dat we ooit eruit komen.

Spookyzx
Heyo iedereen die tot nu toe heeft gereageerd op mijn topic,

Ik wou jullie allemaal nog extra bedanken voor de lieve reacties! Ik ben zo blij dat ik er met mensen erover kan praten. Het doet me echt heel goed, ookal moet ik nu weer huilen. Jullie geven mij weer moed en de hulp is altijd fijn!

Dus Heel erg Bedankt!!😊

See ya!
Spookyzx
" Het is allemaal mijn schuld. Waarom heb ik het niet zien aankomen? Waarom heb ik hem niet tegengehouden?"

Denk dit nooit! Het is NOOIT jouw fout geweest. Je kon er niks aan doen dat je het niet zag aankomen. Dat gebeurd helaas in ongeveer 80% van de gevallen. Meeste blijven er stil over tot het einde... Je hebt je best gedaan om hem tegen te houden als ik je verhaal goed begrijp. Soms liggen dingen helaas buiten onze macht. 😕
Heyo,

Ik zou graag willen schrijven dat het niet mijn schuld is maar dat kan ik niet. Dat zal een leugen zijn. Ik weet dat ik er niks aan kon doen, maar zo voelt het steeds wel en dat zal ook wel zo blijven. Misschien dat ik ooit anders ga denken.

See ya!
Spookyzx

Reageer