Ik ben een meisje van 14 jaar. Ik denk dat ik al maanden, misschien zelfs een jaar leidt aan depressie. Ik wil al maanden lang naar een dokter of een psycholoog maar ik mag dat niet van mijn moeder omdat ik mijn gevoel kwijt moet hebben bij haar. Maar zij is een deel van het probleem. Sinds 3 maanden wil ik een eind aan me leven maken, sinds 3 maanden ben ik begonnen met selfharm (zelfbeschadeging). Sinds 5 december is het uit met mn vriendje, ex nu. Ik had een geheime relatie omdat ik geen relatie mag van mijn ouders, ook geen make-up, praten met jongens of bi zijn. Ik ben bi en moslim. Maar het heeft meer met cultuur en schaamte te maken dan met mijn geloof. Mijn vriendinnen roddelen over me, ik word geexposed en online gepest, ook in de klas gaat dit door. Maanden voel ik me kut en niemand heeft het door. School geeft me coaches, maar het lijkt meer alsof ze van me af proberen te komen dan dat ze me willen helpen. Ik kan niet depressief zijn op een jonge leeftijd zegt mijn familie, elke dag doe ik wat fout, word ik uitgescholden vernederd of gepest door de mensen om mij heen. Mijn moeder die vaak zeurt over mijn cijfers, mijn vader met wie ik geen contact mag hebben. Mijn "vriendinnen” die sinds kort over me roddelen. Lang eigenlijk, ben er gewoon nu pas achter gekomen. Er is nog zoveel wat ik wil zeggen, ik kan er dagen al niet van slapen. Ik eet niet meer en sterf mezelf uit, zo onzeker ben ik. Kort gezegd ik wil dood, maar ben bang voor wat er na de dood komt als ik mezelf wat aan doe, ga ik naar de hel? denk ik alleen aan mezelf en niet om de mensen om me heen die ik pijn ga doen? gaan mensen denken dat het hun fout is? verraad ik mijn familie en vrienden? Ik voel me al maanden slecht maar nog nooit zo slecht als nu. Ik was 2,5 week clean en 1 jan 03:00 na een ruzie met mijn moeder ben ik weer begonnen. Ze zei dat alle jongens het zelfde zijn en dat als ik make-up draag ik erom vraag. (vraag om verkrachting) Zij weet niet dat ik het al eens heb meegemaakt, meerdere keren zelfs.. Het gaat niet om wat ik op heb of hoe ik eruit zie en als ik haar dat probeer uit te leggen ben ik ondankbaar en bijdehand. Ik loop al jaren en maanden met dit op me hart. Er is nog zoveel, maar dat komt later wel voor nu<3 Wat moet ik nu doen?
Hoi,
wat goed dat je op ons forum steun zoekt. Hopelijk krijg je veel helpende reacties.
We lezen dat je in een lastige situatie zit. Je kunt De Kindertelefoon elke dag van 11:00 tot 21.00 uur bellen (0800-0432) of met ons chatten als je anoniem je verhaal wil delen. Samen kunnen we kijken hoe je misschien iets kunt veranderen.
Ook kan je voor hulp of ondersteuning contact opnemen met 113 Zelfmoordpreventie via www.113.nl. Zij zijn dag en nacht bereikbaar.
Groetjes, Mariska
De Kindertelefoon
Hey… Het klinkt alsof je je heel erg opgesloten voelt door de mensen om je heen en de situatie waar je in zit en je voelt je waarschijnlijk heel erg misunderstood en hopeloos. Ik kan me voostellen dat je die gedachtes krijgt als je je gevoel nergens meer kwijt kan. Daarom is het goed dat je nu hulp probeert te zoeken. Het is erg dat je geen professionele hulp kan krijgen. Je moeder begrijpt je niet goed en dat is moeilijk. Ik struggle zelf ook met dat mijn ouders me niet begrijpen, iedere dag ruzie, altijd het verkeerde zeggen / doen en en eetstoornis. Als je wilt, mag je er best met me over praten als je dat fijn vind. Het is gewoon zoveel waar je doorheen gaat. Het is moeilijk om je in een bericht te helpen. Laat maar weten, ik hoop dat je je snel beter mag gaan voelen want je bent echt veel waard, jij bent niet het probleem
Dat is zo lief. En het spijt me dat het bij jou ook allemaal fftjes tegen valt.. we kunnen er zeker over praten ook als jij dat wilt. Misschien kunnen we positieve ideeen uitwisselen. Super fijn dat je reageert en ik sta ook echt voor je klaar <33
Hey
Dat is zo lief. En het spijt me dat het bij jou ook allemaal fftjes tegen valt.. we kunnen er zeker over praten ook als jij dat wilt. Misschien kunnen we positieve ideeen uitwisselen. Super fijn dat je reageert en ik sta ook echt voor je klaar <33
Hey, dankjewel
En ja dat is een goed idee. Hoe is het nu met je?
Het gaat wel oke, ik heb een MEGA grote ruzie met mijn moeder en ze heeft mijn telefoon afgepakt, mijn tantes en oma weten het van me zelfbeschadeging, school begint zo en ik ben echt zenuwachtig aangezien bijna heel de school me haat. Maar ik houdt het wel vol, effe vandaag door de dag heen komen. Vandaag is ook de eerste dag dat ik mijn ex weer zie op school. Anyways, hoe is het met jou nu?
Dat is echt vervelend… Waarom hebben jullie ruzie? Vooral vervelend dat ze je telefoon ook afpakken. Probeer je niet teveel van aan te trekken van die kinderen, gelukkig zit je niet je hele leven op de middelbare school, dus uiteindelijk ben je toch weg daar en van hun. Ze vinden gossip gewoon leuk, maar jij weet hoe het zit. Het is natuurlijk wel moeilijker gezegd dan gedaan…
Met mij gaat het wel oke. Ik ben een beetje aan het ontsnappen in het schrijven van liedjes en ik heb geen ruzie met mijn ouders op dit moment. Ik eet ook, maar ik voel me er rot over en ik ben gewoon weer aan het wachten op de ‘switch’, I guess. Maar ik mag van mijn ouders niet in London studeren als ik een eetstoornis heb, dus ik moet wel.
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
