Skip to main content

Hallo allemaal,

Ik ben een jongen van 14 had zelf een relatie van 4maand en dat vondt ik best fijn al hadde we toch niet het beste we woonde 124km van elkaar verwijderd mr ik houde super veel van haar nu is het al 3maand uit en is me leven een hoopje ik heb gedachtes die ik mezelf wil aandoen omdat ik het echt allemaal niet meer zie zitten ik mis dat meisje echt niet normaal hard en heb nog zoveel vragen voor haar maar ze heeft me natuurlijk geblokkeerd ik ben door hetzelfde meisje me maagdelijkheid verloren waarbij ik nu super veel spijt van heb.. 

Iemand tips om er weer boven op te komen? Ik zie echt geen uitweg meer😶

Hey Gio

 

Wat jammer dat het einde van jullie relatie je zo veel pijn bezorgt. Liefdesverdriet kan inderdaad diep kwetsen. Daarbij vraagt het herstel hiervan bij de een meer tijd en inspanning dan bij de ander. 

 

Aangezien het liefdesverdriet je duistere gedachten bezorgt, lijkt het me verstandig deze met iemand te bespreken. Zo zou je bijvoorbeeld terecht kunnen bij een familielid, of bij een vriend(in). Op school is er hoogstwaarschijnlijk een vertrouwenspersoon ter beschikking, en voor een anoniem gesprek kan je terecht bij de Kindertelefoon.

 

Je zit met vragen, maar kan deze momenteel niet stellen. Dat is lastig. Ik stel voor dat je dit meisje de tijd biedt om te bedaren, en dat je ze na een tijd weer benadert. Hebben dat meisje en jij gemeenschappelijke kennissen? Eventueel zou een zekere “tussenpersoon” antwoorden op jouw vragen kunnen bemachtigen. 

 

Je treurt om het te zijn ontmaagd door dit meisje. Dat moet naar zijn. Echter ben jij lang niet de eerste en zul je ook niet de laatste zijn, die z’n maagdelijkheid verliest aan iemand waar die niet bij zal blijven, of waar die achteraf spijt van krijgt. Het idee van je maagdelijkheid te verliezen aan iemand waar je je vertrouwd en geliefd bij zult blijven voelen is prettig, maar echter lopen de dingen regelmatig anders. Wel vermoed ik dat er in de loop van je leven nog erg fijne intieme momenten je pad op zullen komen. 

 

Groetjes

Kenshin


Bro ik weet dat ik laat ben maar je moet echt doorgaan. Ik zeg dat heel makkelijk omdat ik daar goed in ben maar je moet het echt aan de kant zetten. Ik snap dat het pijn doet maar een einde aan je leven is nooit een optie geloof me. Ga praten met vrienden en met familie. En als je wilt kan je me altijd op deze topic een bericht sturen. Ik wil je altijd helpen. 
 

sterkte en groetjes: mattie


Reageer