Eeh hoi ik weet niet goed hoe ik moet starten en sorry voor de rare volgorde.
Ik ben vorig 2 jaar geleden weer in een depressie gekomen, omdat school gewoon te veel is ik oefen tot 10 uur snachts en dan zit huiswerk daar nog niet bij. En dan oefen ik 1 keer wat minder en haal ik weer een 6 of zo en dan word mijn vader weer kwaad. En als ik wel een goed cijfer krijg krijg ik te horen dat het hoger kon zijn als ik beter op ga letten in de les. Hij weet ook dat ik nog geen goede vrienden heb kunnen maken en dat ik meestal wel oplet omdat ik niemand heb om mee te praten. En als ik dat doe dan zijn er direct van die irritante haantjes die mij dan met een raar stemmetje gaan na doen dus ik ben gewoon bang geworden om te praten.
Het doet mij niet zoveel dat ze mij pesten, want dat heb ik al sinds groep 3 dus ik heb er mee leren leven. Ik krijg nu stemmen in mij hoofd die mij zover te krijgen om ze te slaan en ik weet niet hoe lang ik dat nog kan inhouden. Ik ben in mijn basisschool periode meerdere keren gebruikt om taakjes op te knappen en dan deden ze dat ze mijn vriend waren en daarna gingen ze mij gewoon weer dumpen. Dus het duurt gewoon meer dan 3 jaar om iemand ie vertrouwen te nemen.
En al die dingen bijelkaar hebben mij depressief en suïcidaal gemaakt dus ik begon telefoon verslaafd te worden zodat ik wat minder pieker. Dus mijn cijfers gingen iets omhoog omdat ik wat minder piekerde, maar mijn ouders zagen ook dat ik mijn telefoon meer gebruikte dus die is mij als ik thuis kom tot na het avondeten afgenomen. En ik word vaak uitgescholden door mijn vader als ik iets fout doe of als ik iets niet snap wat hij bedoelt.
Ik ben slecht met emoties te beheersen dus ik ben al twee keer eerder naar een psycholoog geweest en dan zeggen ze je kan mij alles vertellen ik zal niks tegen je ouders zeggen toen was ik 7 of zo. En daarna moest je uit die kamer en dan ging zij met je ouders praten en dan was er een speel hoek waar je moest gaan spelen maar ik ging tegen de deur zitten geen idee waarom maar ik vertrouwde het gewoon niet of zo en toen vertelde ze alles met een draai eraan aan mijn ouders. Dus nu ben ik het vertrouwen ook in hun verloren. Ik moet over een maant weer heen voor de 4de keer of zo, omdat ik mij.n ouders niks meer vertel omdat ik gewoon geen zin in ruzie heb en uitgescholden te worden. Ik ben al eerder suïcidaal geweest toen was ik 10 denk ik. En ik weet nog hoe hij zo kwaad werd dat ik uitgesloten werd door hem en tegen de deur omhoog worden gehouden bij mijn hals.
Ik heb al suïcide geprobeerd, maar daarna was ik oké. En nu snijd ik mij zelf.
Ik wil graag weglopen naar Engeland of zo maar ik zal gevonden worden. Ik wil graag iemand waar ik het tegen kan vertellen, maar dat is niet zo makkelijk.
Ik heb nog veel meer maar ik weet even niet hoe ik alles aan elkaar moet knopen dus doei.
Tekst aangepast door De Kindertelefoon ivm forumregel 6: zet op het forum geen triggerende content
