Heyy

Wat vervelend dat je je zo slecht voelt!

Als je anoniem met iemand wilt praten over je gevoelens kan je iedere dag tussen 11:00 en 21:00 bellen / chatten met de kindertelefoon. De mensen daar nemen jou serieus en hebben hopelijk een aantal goede tips voor je!

Telefoonnummer kindertelefoon > 0800-0432

Ik kan je vertellen dat het mij een goed plan lijkt dat je met iemand gaat praten die jij vertrouwd. Aangezien je je vader niet goed kent en je moeder er niet zoveel van begrijpt is het misschien prettig om met iemand anders in gesprek te gaan. Je kan naar de huisarts gaan (de huisarts heeft beroepsgeheim en houdt alles wat jij verteld voor zich), je mentor, een vertrouwenspersoon of een ander familielid. Praten helpt namelijk om emoties te verwerken en ik denk dat het ervoor kan zorgen dat je je wat opgelucht voelt!

Veder is afleiding zoeken iets wat je kan helpen om je mogelijk wat beter te voelen. Je geeft namelijk aan dat je eigenlijk de hele dag op bed ligt te staren naar het plafond, maar misschien krijg je weer wat positieve energie als je wat gaat ondernemen want ondanks de corona situatie is er echt nog genoeg leuks te doen! Wat vind je nou leuk om te doen en wat is nou eigenlijk een hobby van jou? Je kan (iedere dag) een stuk wandelen of fietsen, een muziekje luisteren, een boek lezen, tekenen of je gaat eens kijken of je een bijbaantje kan vinden.. In ieder geval iets zodat je weer wat doet!

Iets wat mij persoonlijk helpt om een beetje met mijn emoties om te gaan is schrijven. Als mijn hoofd overstroomt pak ik mijn schrift erbij en dan schrijf ik al mijn gedachtes op.. Ik schrijf dan als het ware mijn gedachtes uit mijn hoofd in mijn schrift waardoor mijn hoofd (tijdelijk) even wat leger is! Misschien helpt dat je ook een beetje.

Groetjes van mij!

ik heb precies hetzelfde allen iets ergers meer kan ik je niet vertellen maar ik heb toenlaatst de  waarheid gehoord over mijn vader die ik nooit gekend heb en over mijn broer die k 8 jaar niet meer heb gezien en het is gevaarlijk om ze te ontmoeten want toen mijn zus dat had gedaan werd ze door hun ontvoerd dus ik moet 5 jaar wachten om mijn broer te zien dus dan ben ik 18 en dan verhuis ik zo snel mogelijk waardoor ik mijn broer kan ontmoeten en ik leef nu momenteel mijn mijn stiefvader en moeder alleen mijn moeder begrijpt mij ook niet enzo ik snap dat je het heel moeilijk hebt je hebt het nu al 3 jaar volgehouden dus je zou door moeten vechten en niet opgeven je komt hier wel doorheen. ik weet dat het moeilijk is maar je wil de mensen (en dieren) waarvan je houdt niet pijn doen door op te geven. sterkte

groetjes 

Hey gewoon iemand,

Vervelend dat je je zo voelt!

Dat je sociaal onhandig bent is vervelend en zelf zit ik er ook mee dus daar kan ik je niet mee helpen.

Je zou misschien met een andere vriend(in) erover kunnen praten of met je mentor of vertrouwenspersoon. Zij kunnen je steunen en misschien ook helpen.

Wat helpt tegen de verveling en je zo voelen is kleine leuke dingen doen waarvan jij blij wordt. Ook kan je een verhaal over je gevoelens schrijven. Dat helpt mij om het een beetje te ordenen.

Ik hoop dat ik heb kunnen helpen!

Groetjes iemand.