Skip to main content

hoi, in deze online school periode voel ik me heel vaak depressief ik kan niet met mezelf omgaan. Ik heb t gevoel dat niemand om me geeft en ik ben nergens meer vrolijk over ik huil elke dag en mn ouders die beginnen nu ook zorgen te maken. Social media zorgt dat ik me nog veel slechter ga voelen omdat ik alleen maar zie dat mensen het leuk hebben en ik fk onzeker word van iedereen daar.  Ik zit in 2 trajecten bi de psycholoog 1 is voor add en 1 voor dwanggedachtes. Ik heb vaak gedachtes dat ik iets moet doen zoals snijden of op andere manieren mezelf pijn doen anders dan gebeurd er iets heel ergs. Als iemand over iets van zelfbeschadiging begint word ik niet goed en ik word helemaal naar ervan maar toch blijf ik die dwang voelen. Die gesprekken met psychologen beginnen pas over een maand dus ik moet nog wachten tot ik echt geholpen kan worden. een oude vriend van mij is kort geleden overleden dit heeft mij ook heel veel pijn gedaan. Ik kamp ook met de gedachtes dat ik misschien wel bi/lesbisch ben ik denk de laatste tijd alleen nog maar aan meisjes bezig ben en andere mensen vriendjes krijgen dates hebben en ik op dat gebied 0 ervaring heb en ik voel daarom echt heel erg een groentje. Ik merk ook dat ik steeds meer slechte/stoute shit doe zoals in t weekend dronken worden met mn vrienden en roken want roken helpt mi tegen veel. maar ik ben fk 14 jaar en ik maak me ouders helemaal niet trots ook haal ik alleen maar onvoldoendes en probeert me moeder me te helpen maar word ik alleen maar boos als ze meehelpt en krijgen we ruzie.

Hoi anoano14jaar,

Wat vervelend om te lezen dat je je vaak depressief en alleen voelt.
Je kunt De Kindertelefoon elke dag van 11:00 tot 21.00 uur bellen (0800-0432) of met ons chatten als je anoniem je verhaal wilt delen of samen met de Kindertelefoon wilt kijken hoe je je situatie kunt verbeteren.
Ook is er deze site als je met zelfbeschadiging kampt: Sameninmijnschoenen.nl – Informatie en advies over zelfbeschadiging Hier staat informatie, maar lees je ook ervaringsverhalen en alternatieven.

We wensen je veel sterkte toe.

Groetjes,

Esther van De Kindertelefoon


Hai! Ik ben ook een tiener en ik snap precies waar je doorheen gaat nu. Het snijden is heel erg common in deze situaties, ik had het zelfde. Als je ooit deze dwangmatige gedachted krijgt moet je jezelf afleiden, door bijvoorbeeld te tekenen of met je huisdieren spelen of met je zusjes of broertjes spelen. Interactie met andere mensen is ook heel belangrijk in deze situaties en dat is al helemaal moeilijk in corona tijd.

Je kan altijd bellen met mensen en vertellen over wat er aan de hand is, als je dan tijden facetime bijvoorbeeld dit voelt dat kan je dat snel zeggen en dan zullen ze je stoppen. Je kan ook een gesprek met iemand beginnen over iets waar je mee zit, het hoeft niet persee over deze dingen te zijn maar het kan ook zijn over een docent die je niet mag of een persoon in de trein de een leuke outfit aan had bijvoorbeeld.

Ik snap dat je het misschien niet zo prettig vind om deze soort gesprekken te hebben met mensen, okaal ben je heel close met ze. Je kan ook online vrienden maken en met hun erover praten. Er zijn op de app “discord” veel leeftijds genoten die hier doorheen gaan, met hun bellen of chatten help extreem erg! iedergeval bij mij! En natuurlijk kan je bij de kindertelefoon terecht. Ik hoop dat je je al beter voelt en dat dit heeft gehelpt.

 

XXX molly :)


Reageer