Vraag

Depressie

  • 25 March 2019
  • 3 reacties
  • 117 Bekeken

  • Anonymous
  • 0 reacties
Hallo, iedereen
Mijn broer heeft een kleine vorm van autisme en mijn ouders krijgen daar thuisbegeleiding voor, gewoon om te helpen. Maar hij stoort mij verschrikkelijk en vaak heb ik de neiging om hem iets aan te doen, maar weet ook wel dat het geen oplossing is. Maar niet altijd hém. Soms ook mezelf en wil school ook opgeven omdat het soms teveel wordt. Geef me alstublieft raad.

3 reacties

Hey, Beginneling,

Jouw broer kan er natuurlijk niks aan doen dat hij autistisch is, en daarom moet je het hem niet kwalijk nemen. Jijzelf kunt er trouwens ook niks aan doen, natuurlijk.

Wat je kunt doen, is een plek voor jezelf zoeken. Heb je een eigen kamer, die bijvoorbeeld op slot kan? Dan kan je broer je niet storen. Ook kun je elke avond 30 minuten alleen zijn, door bijvoorbeeld te wandelen.

Als je je tijdens het huiswerk maken, lezen, achter je laptop zitten, etc. aan hem irriteert, kun je ook op school blijven om je dingetjes te doen. Als je een bibliotheek in je stad hebt, is dat ook een leuke plek om je huiswerk te maken en alleen te zijn.

Groetjes,
Geen_Naam
Hey!

Ik snap dat je broer's gedrag voor jou soms vervelend kan zijn. Weet wel dat hij er niets aan kan doen en dat het voor hem waarschijnlijk ook nogal frustrerend is.
Zijn er ook momenten waarop je goed met hem overeenkomt? Probeer eens iets te doen wat jullie samen kunnen beleven, zoals samen een film kijken, sporten,...

Je ouders krijgen thuisbegeleiding voor je broer. Deze begeleiding is er echter niet enkel voor je ouders, maar om het hele gezin te steunen. Ik denk dat je er goed aandoet om met die begeleiding te praten over hoe jij je voelt en over hoe jij het met je broer ervaart.
Zij zullen waarschijnlijk heel goede tips, persoonlijk en aangepast aan jullie specifieke situatie, kunnen geven.

Soms heb je het gevoel dat je hem iets wil aandoen, maar je weet zelf dat dat geen oplossing is.
Ik denk dat het inderdaad belangrijk is te beseffen dat het absoluut geen oplossing is, en dat iemand iets aan doen hoe dan ook nooit een oplossing kan zijn.
de frustraties kunnen nogal eens hoog oplopen. Probeer daarom eens enkele methoden om je woede onder controle te houden zodat je geen zo'n nare gedachten krijgt.
Hier en hier kun je daar goede tips voor vinden.

Het wordt je soms allemaal te veel en daarom heb je soms het gevoel dat je jezelf iets wil aandoen of wil stoppen met school.
Probeer te beseffen dat je het jezelf enkel nog veel moeilijker maakt als je school opgeeft, en ik denk dat het belangrijk is dat je je daarvoor in de mate van het mogelijke blijft inzetten.
Uiteraard heeft jouw (psychische en fysieke) gezondheid daar wel voorrang op, maar ga zeker niet zomaar stoppen als het wat moeilijker gaat thuis, het is niet makkelijk om die keuze terug om te keren.
Of jij echt een depressie hebt weet ik niet, maar jij voelt je slecht in je vel, en dan heb je het recht om er hulp voor te krijgen.
Ik raad je aan om eens met je ouders te praten over deze situatie, zij maken alles tenslotte van dichtbij mee en zullen je zeker proberen steunen.
Je kunt hier ook over proberen praten met je mentor of schoolpsycholoog.
Zoals ik al aangaf lijkt de thuishulp mij ook de ideale hulp om eens aan te spreken. Vraag hen (desnoods per mail) of je even een persoonlijk gesprek met ze kan hebben en geef aan waarover jij je slecht voelt.

Zelfmoord is onder geen enkele omstandigheid een goede oplossing. Doe dit dus zeker nooit!
Als je de neiging hebt jezelf iets aan te doen, bel of chat dan zeker met De zelfmoordlijn.

Groetjes
Lot
Hey iedereen, bedankt voor de raad. Uiteraard zal ik mijn best doen om die zo goed als al het mogelijke op te volgen.
Bedankt, jullie hebben me echt wel geholpen.

Reageer