hallo allemaal die dit leest.
Ik ben nu zoon 4 jaar depressief en heb mezelf meerdere malen gesneden. dit komt doordat ik in de 1e tm 4e klas ben gepest en ik nu ben blijven zitten in de 4e. Ook thuis probeert mijn broer me het leven zuur te maken met al zijn opmerkingen. zo heeft hij mij ook meerdere malen een bloedneus geslagen. mijn ouders durf ik niets te vertellen omdat ze al boos worden als ik een onvoldoende heb. ik heb mijn hele verhaal aan een vriend van me verteld en hij zegt dat ik professionele hulp moet zoeken alleen durf ik die stap niet te zetten. ik heb dan wel geprobeerd een chat gesprek te voeren met de kindertelefoon alleen elke keer als ik dat doe dan komt er in beeld dat er niemand beschikbaar is voor een gesprek. heeft iemand tips? ik ben namelijk echt klaar met deze wereld en wil er eigenlijk niet meer zijn....
Day
Bladzijde 1 / 1
Hoi!
Het is heel heftig om depressief te zijn. Het is super dat je dit al aan een goede vriend van je hebt verteld, maar ik denk ook dat het echt wel noodzakelijk is om professionele hulp te zoeken, zo'n gevoelens zijn veel te zwaar om alleen te dragen.
De eerste stap om dit te zoeken is absoluut niet simpel. Misschien kan je eens beginnen met je verhaal te mailen naar iemand? Ik denk dan bv. aan de schoolpsycholoog, zij/hij heeft ook beroepsgeheim dus over je ouders hoef je niet bang te zijn.
Dat je broer je mishandelt is ook echt niet oké. Misschien kan je iemand inlichten die zowel jou als je broer goed kent, als je niet wil dat dit je ouders zijn kan het bv. ook een familielid , leerkracht,... zijn. Ook hier zou professionele hulp echt baten, zowel om ervoor te zorgen dat jij je er niet slechter door voelt als door ervoor te zorgen dat het stopt. Ik denk dat bv. bureau jeugdzorg hier stappen kan tegen ondernemen.
De kindertelefoon kan inderdaad niet met iedereen tegelijk in gesprek zijn, maar ik vermoed dat jij toevallig op drukkere momenten hebt geprobeerd te chatten, probeer dit nog maar eens opnieuw, dat zal wel goedkomen.
Veel sterkte, en zoek echt professionele hulp, het is het waard!
Groetjes
Lot
Het is heel heftig om depressief te zijn. Het is super dat je dit al aan een goede vriend van je hebt verteld, maar ik denk ook dat het echt wel noodzakelijk is om professionele hulp te zoeken, zo'n gevoelens zijn veel te zwaar om alleen te dragen.
De eerste stap om dit te zoeken is absoluut niet simpel. Misschien kan je eens beginnen met je verhaal te mailen naar iemand? Ik denk dan bv. aan de schoolpsycholoog, zij/hij heeft ook beroepsgeheim dus over je ouders hoef je niet bang te zijn.
Dat je broer je mishandelt is ook echt niet oké. Misschien kan je iemand inlichten die zowel jou als je broer goed kent, als je niet wil dat dit je ouders zijn kan het bv. ook een familielid , leerkracht,... zijn. Ook hier zou professionele hulp echt baten, zowel om ervoor te zorgen dat jij je er niet slechter door voelt als door ervoor te zorgen dat het stopt. Ik denk dat bv. bureau jeugdzorg hier stappen kan tegen ondernemen.
De kindertelefoon kan inderdaad niet met iedereen tegelijk in gesprek zijn, maar ik vermoed dat jij toevallig op drukkere momenten hebt geprobeerd te chatten, probeer dit nog maar eens opnieuw, dat zal wel goedkomen.
Veel sterkte, en zoek echt professionele hulp, het is het waard!
Groetjes
Lot
Onnodige quote verwijderd door de Kindertelefoon
Dankjewel! alleen het probleem is dat mensen mij hierdoor anders gaan zien en allerlei dingen wat ik niet wil. ik vind het enorm lastig om dan die stap te zetten maar als ik die stap niet ga zetten weet ik wel zeker dat ik er over een jaar niet meer ben... heb jij misschien een goed idee naar wie ik er mee toe kan gaan? zodat het niet bij mijn ouders kom? school en de huisarts en alles mogen nu nog naar mijn ouders zonder toestemming want ik ben 15....
Dankjewel! alleen het probleem is dat mensen mij hierdoor anders gaan zien en allerlei dingen wat ik niet wil. ik vind het enorm lastig om dan die stap te zetten maar als ik die stap niet ga zetten weet ik wel zeker dat ik er over een jaar niet meer ben... heb jij misschien een goed idee naar wie ik er mee toe kan gaan? zodat het niet bij mijn ouders kom? school en de huisarts en alles mogen nu nog naar mijn ouders zonder toestemming want ik ben 15....
Hoi!
Ik snap je angst, maar ik denk dat mensen jou op zich niet anders gaan zien, ze gaan je beter kennen op welke vlakken het minder goed gaat, maar dat wil niet zeggen dat ze jou zoals je nu bent niet meer gaan kennen ofzo.
Mij lijken dergelijke suïcidale gedachten reden genoeg om zo snel mogelijk professionele hulp te zoeken!
Voor zover ik weet hebben deze mensen altijd beroepsgeheim wanneer je dit uitdrukkelijk vraagt en het niet is dat jij een zelfmoordpoging gepland hebt.
Als je dit echt niet durft kan je nog steeds bv. anoniem mailen naar hen en hen op die manier tips vragen. Dit lijkt me echter echt niet de beste manier, en je zal moeten proberen je hierover te zetten. Bedenk ook eens voor jezelf dat het beter is dat je ouders nu weten dat je hulp krijgt, dan dat je ouders over een jaar moeten weten dat je jezelf iets heb aangedaan, en je eigenlijk hulp nodig had, niet?
Zelfmoord en zelfbeschadiging zijn nooit een goede oplossing!
Groetjes
Lot
Ik snap je angst, maar ik denk dat mensen jou op zich niet anders gaan zien, ze gaan je beter kennen op welke vlakken het minder goed gaat, maar dat wil niet zeggen dat ze jou zoals je nu bent niet meer gaan kennen ofzo.
Mij lijken dergelijke suïcidale gedachten reden genoeg om zo snel mogelijk professionele hulp te zoeken!
Voor zover ik weet hebben deze mensen altijd beroepsgeheim wanneer je dit uitdrukkelijk vraagt en het niet is dat jij een zelfmoordpoging gepland hebt.
Als je dit echt niet durft kan je nog steeds bv. anoniem mailen naar hen en hen op die manier tips vragen. Dit lijkt me echter echt niet de beste manier, en je zal moeten proberen je hierover te zetten. Bedenk ook eens voor jezelf dat het beter is dat je ouders nu weten dat je hulp krijgt, dan dat je ouders over een jaar moeten weten dat je jezelf iets heb aangedaan, en je eigenlijk hulp nodig had, niet?
Zelfmoord en zelfbeschadiging zijn nooit een goede oplossing!
Groetjes
Lot
Hoi,
Je schrijft in een vervelende situatie te zitten waarin je eigenlijk moet doen aan verwachtingen die misschien te hoog zijn en waarbij je thuis wordt mishandeld door je broer. Alles bij elkaar maakt dat je eigenlijk niet meer wil leven.
Ik vind het knap van je dat je je verhaal met je vriend hebt gedeeld. Ik ben het met hem eens, ik denk ook dat professionele hulp gepast is voor jouw problematiek. Is er iemand in je omgeving die je verder vertrouwt? Bv je mentor, een leraar, de vertrouwenspersoon, je huisarts of familie? Je kan iemand van hen een mailtje sturen en daar wat dingen uitleggen. Je kan bv ook je vriend meevragen naar een gesprek, als je het spannend vindt om alleen te gaan (wat heel begrijpelijk is).
Ook vind ik het zeker een goed idee van je om een chatgesprek met de KT te starten. Ze kunnen niet voor eeuwig in gesprek zijn met anderen, dus ik zou het zeker blijven proberen 🙂
school en de huisarts en alles mogen nu nog naar mijn ouders zonder toestemming want ik ben 15....
Ik vind dit erg lastig. Ik kan de betreffende wetgeving niet echt duidelijk terugvinden, maar het gebied waarbij hulpverleners iets wel of niet mogen vertellen, is een beetje open voor eigen interpretatie van de hulpverlening (in mijn ogen dan). In principe hebben hulpverleners natuurlijk geheimhoudingsplicht. Jij valt in de leeftijdscategorie 12-16, waarbij je medische dingen samen met je ouders ''regelt''. Dus als jij bij de huisarts komt, worden je ouders in principe ook ingelicht. Echter heeft je huisarts dan nog steeds geheimhoudingsplicht. Dit werkt dan tot op zekere hoogte.
Volgens mij worden je ouders ingelicht dat je bent geweest en waarschijnlijk ook wel waarvoor. Echter blijven details tussen jou en de hulpverlener als jij dit wil. Voorbeeld uit eigen ervaring: toen ik 15 was heb ik een hulpverlener verteld van eerdere zelfmoordpogingen. Mijn ouders zijn toen ingelicht dat ik pogingen had gedaan. Wanneer en hoe waren niet relevant en werden daarom niet medegedeeld.
Als je vertelt dat je iets gaat doen wat jezelf of anderen in gevaar brengt, mag geheimhoudingsplicht altijd worden verbroken.
Denk je misschien dat je ouders boos worden als je een onvoldoende haalt, omdat je bent blijven zitten en ze daarom bang zijn dat het opnieuw gebeurd? Dat ze een verkeerd beeld hebben van de situatie en denken dat je je best niet hebt gedaan? In dit geval zal het juist goed zijn om je ouders in te lichten, dan kunnen ze de situatie beter begrijpen en je ook steunen.
Wat je broer doet, is sowieso niet goed. Ik zou toch proberen naar je ouders te gaan. Nu of de volgende keer dat zoiets gebeurt (zodat je bv bewijs hebt). Ook kun je een melding maken bij Veilig Thuis.
Onthoud dat er mensen op de wereld zijn die om je geven. Denk bijvoorbeeld aan je vriend. Je staat er niet alleen voor, er zijn mensen die je willen helpen. Het enige wat je hoeft te doen, is hulp vragen. Dit is een lastige stap, maar het zal je alleen maar helpen :)
Gr. Pin
Je schrijft in een vervelende situatie te zitten waarin je eigenlijk moet doen aan verwachtingen die misschien te hoog zijn en waarbij je thuis wordt mishandeld door je broer. Alles bij elkaar maakt dat je eigenlijk niet meer wil leven.
Ik vind het knap van je dat je je verhaal met je vriend hebt gedeeld. Ik ben het met hem eens, ik denk ook dat professionele hulp gepast is voor jouw problematiek. Is er iemand in je omgeving die je verder vertrouwt? Bv je mentor, een leraar, de vertrouwenspersoon, je huisarts of familie? Je kan iemand van hen een mailtje sturen en daar wat dingen uitleggen. Je kan bv ook je vriend meevragen naar een gesprek, als je het spannend vindt om alleen te gaan (wat heel begrijpelijk is).
Ook vind ik het zeker een goed idee van je om een chatgesprek met de KT te starten. Ze kunnen niet voor eeuwig in gesprek zijn met anderen, dus ik zou het zeker blijven proberen 🙂
Ik vind dit erg lastig. Ik kan de betreffende wetgeving niet echt duidelijk terugvinden, maar het gebied waarbij hulpverleners iets wel of niet mogen vertellen, is een beetje open voor eigen interpretatie van de hulpverlening (in mijn ogen dan). In principe hebben hulpverleners natuurlijk geheimhoudingsplicht. Jij valt in de leeftijdscategorie 12-16, waarbij je medische dingen samen met je ouders ''regelt''. Dus als jij bij de huisarts komt, worden je ouders in principe ook ingelicht. Echter heeft je huisarts dan nog steeds geheimhoudingsplicht. Dit werkt dan tot op zekere hoogte.
Volgens mij worden je ouders ingelicht dat je bent geweest en waarschijnlijk ook wel waarvoor. Echter blijven details tussen jou en de hulpverlener als jij dit wil. Voorbeeld uit eigen ervaring: toen ik 15 was heb ik een hulpverlener verteld van eerdere zelfmoordpogingen. Mijn ouders zijn toen ingelicht dat ik pogingen had gedaan. Wanneer en hoe waren niet relevant en werden daarom niet medegedeeld.
Als je vertelt dat je iets gaat doen wat jezelf of anderen in gevaar brengt, mag geheimhoudingsplicht altijd worden verbroken.
Denk je misschien dat je ouders boos worden als je een onvoldoende haalt, omdat je bent blijven zitten en ze daarom bang zijn dat het opnieuw gebeurd? Dat ze een verkeerd beeld hebben van de situatie en denken dat je je best niet hebt gedaan? In dit geval zal het juist goed zijn om je ouders in te lichten, dan kunnen ze de situatie beter begrijpen en je ook steunen.
Wat je broer doet, is sowieso niet goed. Ik zou toch proberen naar je ouders te gaan. Nu of de volgende keer dat zoiets gebeurt (zodat je bv bewijs hebt). Ook kun je een melding maken bij Veilig Thuis.
Onthoud dat er mensen op de wereld zijn die om je geven. Denk bijvoorbeeld aan je vriend. Je staat er niet alleen voor, er zijn mensen die je willen helpen. Het enige wat je hoeft te doen, is hulp vragen. Dit is een lastige stap, maar het zal je alleen maar helpen :)
Gr. Pin
Mijn ouders werden voorgaande jaren al boos als ik een onvoldoende haalde. Meestal had ik onvoldoendes door de depressie
mijn vraag op dit moment is meer van hoe kan ik het beste met mijn depressie dealen zonder er professionele hulp bij te hoeven zoeken en wat kan ik het beste doen als ik mezelf weer wil gaan snijden?
mijn vraag op dit moment is meer van hoe kan ik het beste met mijn depressie dealen zonder er professionele hulp bij te hoeven zoeken en wat kan ik het beste doen als ik mezelf weer wil gaan snijden?
Beste Day
Je ouder(s) word(en) misschien wel boos over onvoldoendes maar ik denk wel dat hij/ze van je houd(en) en om je leven geven.
Sterkte Anoniempje2004.
Je ouder(s) word(en) misschien wel boos over onvoldoendes maar ik denk wel dat hij/ze van je houd(en) en om je leven geven.
Sterkte Anoniempje2004.
Dayy,
als je jezelf weer wil gaan snijden is het misschien een goed idee om je vriend te bellen en rustig met hem erover te praten.
ik denk ook dat het een goed idee is om je ouders in te lichten over het snijden. Ookal worden ze boos als je een onvoldoende haalt, vergeet niet dat ze nog steeds van je houden.
misschien is het een idee om je ouders te vertellen dat het jou kwetst als zij boos worden om je cijfers. Waarschijnlijk hebben zij er geen idee van. Vertel je ouders dat omdat zij zo boos worden er alleen nog meer druk op jouw schouders ligt en dat je daardoor nog slechter gaat presteren opbschool.
ik hoop dat je hier iets aan had
veel liefde,
anoniem
als je jezelf weer wil gaan snijden is het misschien een goed idee om je vriend te bellen en rustig met hem erover te praten.
ik denk ook dat het een goed idee is om je ouders in te lichten over het snijden. Ookal worden ze boos als je een onvoldoende haalt, vergeet niet dat ze nog steeds van je houden.
misschien is het een idee om je ouders te vertellen dat het jou kwetst als zij boos worden om je cijfers. Waarschijnlijk hebben zij er geen idee van. Vertel je ouders dat omdat zij zo boos worden er alleen nog meer druk op jouw schouders ligt en dat je daardoor nog slechter gaat presteren opbschool.
ik hoop dat je hier iets aan had
veel liefde,
anoniem
Gr. Pin
Ik ben naar mijn mentor geweest en heb hem een deel verteld. Nu moet ik een gesprekje voeren met een zorgcoordinator en dan wordt er gezorgd dat als ik me niet goed voel of wat dan ook dat ik dan naar een ander lokaal mag. Zo moet ik ook iedere 2 weken in gesprek en ik hoop dat me dit gaat helpen!!
Heel erg bedankt allemaal
Heel erg bedankt allemaal
Hey,
Super goed dat je naar je mentor bent geweest! Echt knap! Ik hoop ook dat het je gaat helpen!
Gr. Pin
Super goed dat je naar je mentor bent geweest! Echt knap! Ik hoop ook dat het je gaat helpen!
Gr. Pin
beste pin,
Helaas heeft het niet geholpen en zegt school dat ze niets kunnen met mijn problemen thuis en dat ik alles maar moet uitzoeken. Ik heb momenteel wel een vriend waar ik alles goed bij kwijt kan en die helpt me dus ook enorm goed! ik heb me sinds november niet meer gesneden en ben daar zeker trots op!! heel erg bedankt allemaal
Helaas heeft het niet geholpen en zegt school dat ze niets kunnen met mijn problemen thuis en dat ik alles maar moet uitzoeken. Ik heb momenteel wel een vriend waar ik alles goed bij kwijt kan en die helpt me dus ook enorm goed! ik heb me sinds november niet meer gesneden en ben daar zeker trots op!! heel erg bedankt allemaal
Hoi,
Wat stom dat school je deze dingen heeft verteld! Dat vind ik echt onverantwoordelijk van ze en echt schandalig! Heb je nog steeds gesprekjes met je mentor?
Wat fijn dat je vriend je wel wil helpen! Daar heb je tenminste wel wat aan. Wat tof van hem!
Super knap van je dat je ondanks die tegenslag met school, je wel hulp aan je vriend hebt gevraagd en het nu toch beter met je gaat. Je hebt al een paar maanden niet gesneden. Wauw! Dat is echt heel erg knap!
Hopelijk blijft deze stijgende lijn aanhouden :)
Gr. Pin
Wat stom dat school je deze dingen heeft verteld! Dat vind ik echt onverantwoordelijk van ze en echt schandalig! Heb je nog steeds gesprekjes met je mentor?
Wat fijn dat je vriend je wel wil helpen! Daar heb je tenminste wel wat aan. Wat tof van hem!
Super knap van je dat je ondanks die tegenslag met school, je wel hulp aan je vriend hebt gevraagd en het nu toch beter met je gaat. Je hebt al een paar maanden niet gesneden. Wauw! Dat is echt heel erg knap!
Hopelijk blijft deze stijgende lijn aanhouden :)
Gr. Pin
Ja uhm.... gister middag ging alles nog goed en in de avond ging het weer mis met mijn gevoel en heb ik me weer gesneden... ik heb geen gesprekjes meer met mijn mentor en heb daar momenteel ook geen behoefte aan tbh. Heel erg bedsnkt voor het helpen
Hoi,
Jammer dat het gisteren even wat minder geeft. Terugvallen gebeurt bij bijna iedereen wel eens. Dat is niet erg, het toont slechts aan dat je vooruitgang hebt geboekt. Doe het rustig aan en probeer je niet uit het veld te laten slaan door een tegenslag.
Heb je hier met je vriend over gesproken?
Je hebt geen gesprekjes meer met je mentor en je hebt hier ook geen behoefte aan. Dat is oké. Heb je het gevoel dat je iets van hulp of ondersteuning tekort komt?
Gr. Pin
Jammer dat het gisteren even wat minder geeft. Terugvallen gebeurt bij bijna iedereen wel eens. Dat is niet erg, het toont slechts aan dat je vooruitgang hebt geboekt. Doe het rustig aan en probeer je niet uit het veld te laten slaan door een tegenslag.
Heb je hier met je vriend over gesproken?
Je hebt geen gesprekjes meer met je mentor en je hebt hier ook geen behoefte aan. Dat is oké. Heb je het gevoel dat je iets van hulp of ondersteuning tekort komt?
Gr. Pin
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
