Hoi mensen, mijn moeder heeft een nieuwe vriend. Ik denk nu sinds een half jaartje. In het begin ging het allemaal heel goed. Hij kwam vaak langs en dat was gezellig ,maar toen ging hij mee op vakantie en pikte hij mijn moeder de hele tijd in. Ze gingen samen in de tent en samen leuke dingen doen. Ik werd steeds bozer op hem. Maar alsnog vond ik hem wel aardig. Nu is het februari en is hij echt 5 keer per week bij ons en blijft hij ook mega vaak slapen. Aan de ene kant vind ik hem aardig maar andere kant haat ik hem echt en vind ik hem echt gewoon helemaal niet leuk omdat hij alles verstoort en mijn moeder inpikt en de hele tijd met haar staat te bekken en grapjes maakt over seksdingen met haar enzo wat ik echt mega irritant vind. Maar ik vind hem ook wel gewoon aardig enzo maar altijd als hij hier is en ik doe open is het eerste wat hij vraagt: waar is je moeder? En dan denk ik zo van hou je bek joh lul! Ik woon hier ook gewoon en dit is ook mijn huis dus doe normaal. Ik weet gewoon niet zo goed wat ik moet doen want ik hoop gewoon dat mijn moeder hem dumpt want het haat gevoel naar hem overheerst gewoon. Hij zei dat hij goed met kinderen was nou ik vind van niet. Hij zei ook dat hij onze vader niet wou spelen maar als ik dan in een boze bui ben zegt hij: Je wil opstandig doen hè. Ik dan denk ik zo van hou je waffel joh doe dat lekker bij je eigen kinderen pleur toch op. Dus ja de vraag was eigenlijk: Wat moet ik doen of moet ik het juist gewoon afwachten totdat het beter wordt? Tnx alvast voor t lezen!
Heey,
Wat vervelend zeg. Ik begrijp je zoooo goed, ik had het zelfde met de vriend van mijn moeder.
Zou je er misschien over kunnen praten met je moeder? Zeggen wat je van hem vind enzo. Of misschien kan je met hem praten. Met wie je ook praat, praten is altijd goed. Je zou als je dat durft ook je topic je moeder of iemand anders laten lezen. Je hebt het duidelijk beschreven.
fijn om te horen! ik voel me gwn echt kut. Ik heb t wel tegen mn ma gezegd maar die werd alleen maar boos en soort van defensief naar mij. Ik snap het gewoon niet dat zij voor hem kiest. Ik kan het wel tegen hem zeggen alleen ik ben zo iemand die dan zo in de emotie zit dat ik helemaal ga schelden enzo en dat wil ik ook niet want ik wil het gewoon niet helemaal verkloten snap je...
Ik snap je helemaal. Het is ook kut. Kan je het anders misschien opschrijven? Voor je moeder, dan ziet ze misschien dat je er echt mee zit. Of voor je moeders vriend, dan kan je ook niet zo boos of gefrustreerd raken.
ja misschien helpt dat wel en ik wil dat ook echt wel proberen. Ik heb er alleen simpelweg gewoon de ballen niet voor! ik heb heel vaak dat ik hem de ene keer wel oke vind en de andere keer weer haat. De laatste maand haattte ik hem alleen. Maar mijn moeder wordt er gewoon gek van dat ik hem soms wel en soms niet mag enzo en ze snapt het gewoon niet dus ik ben heel erg bang dat als ik wat zeg dat ze dan echt woedend word ofzo...
Jaa snap ik hoor. En je mentor ofzo, weet hij wat je van je moeders vriend vindt? Misschien kan hij/zij jou hierbij helpen. Ookal kan ik me voorstellen dat dat ook kut kan zijn.
ja alleen die zie ik een x per 6 maanden bij gesprek. Ik denk dat ik gewoon de moed moet gaan zoeken. Hoe ging het eigenlijk bij jou met die vriend van je ma enzo?
Ohh zo weinig? Hoe komt dat? Je kan toch vragen of je even een gesprek met hem kan hebben, als je dat zou willen natuurlijk. Maarjaaa anders inderdaad maar gewoon alle moed bij elkaar rapen en het zeggen.
Oh nou ik haatte mijn moeders vriend ook heeeel erg, ondanks dat hij soms best aardig en grappig kon zijn. Gelukkig zijn mijn moeder en hij nu uit elkaar sinds 2 weken maar het heeft wel een jaar geduurd. Dus ik zal je zeker aanraden om het tegen iemand te zeggen, want met haatgevoelens rondlopen is niet fijn en dat vreet je op van binnen.
hoe oud ben je?
ja misschien helpt dat wel en ik wil dat ook echt wel proberen. Ik heb er alleen simpelweg gewoon de ballen niet voor! ik heb heel vaak dat ik hem de ene keer wel oke vind en de andere keer weer haat. De laatste maand haattte ik hem alleen. Maar mijn moeder wordt er gewoon gek van dat ik hem soms wel en soms niet mag enzo en ze snapt het gewoon niet dus ik ben heel erg bang dat als ik wat zeg dat ze dan echt woedend word ofzo...
maar je bent toch een meisje dan heb je sws geen ballen :P
mr.schag, ik ben 14 en met ballen hebben bedoelde ik dat ik het gewoon moest durven snappie?!
Hee Anonymous334,
Wat vervelend dat de vriend van je moeder zo handelt en je moeder inpikt. Ik snap dat het lastig is om te bespreken. Goed dat je dit al met je moeder hebt gedaan, alleen jammer dat zij zo defensief reageerde.
Zou je misschien kunnen proberen om toch eerst nog een keer met je moeder te praten? Open en eerlijk het gesprek aangaan en vooral bij je gevoel blijven. Als jij aangeeft dat je het vervelend vind, kan je moeder dat niet afwijzend, want dat is jouw gevoel en dat mag er zijn.
Misschien helpt het als je van tevoren zou nadelen over wat je anders zou willen. Bijvoorbeeld ik zou willen dat mijn moeder meer tijd voor mij heeft en niet dat die vriend veel tijd inpikt. Probeer dan na te denken over hoe je dat zou kunnen veranderen. Wat kan jij veranderen, wat kan je moeder veranderen en wat kan die vriend veranderen.
Het hoeft dan natuurlijk niet te betekenen dat dat ook daadwerkelijk zou gebeuren. Maar op die manier kan iedereen erover nadenken en zelf ook met een voorstel/idee komen. Als jullie er met elkaar een gesprek over hebben en iedereen geeft zijn behoeften en grenzen aan, kunnen jullie wellicht een compromis bedenken.
Ik kan me voorstellen dat dit misschien lastig is om te bedenken en al helemaal lastig om het gesprek aan te gaan. Je kunt ook eens een gesprek hebben met de Kindertelefoon hierover. Zij kunnen meedenken over je situatie en hoe je die kunt veranderen en hoe je bijvoorbeeld het gesprek kunt aanpakken. Dan hoef je het niet alleen te doen. Succes gewenst!
Groetjes,
Simply Me
Hee,
Goed dat je het gesprek aan wilt gaan! Begrijpelijk dat je de moed nog even bij elkaar moet rapen.
Vaak helpt het als je een rustig moment uitkiest. Zodat je niet gestresst bent en je even de tijd en ruimte hebt om te praten.
Je zou van tevoren kunnen aangeven dat je je moeder wilt spreken en wanneer het uitkomt. Dan weet je zeker dat je moeder de tijd ervoor heeft en dat je elkaar echt even kunt spreken.
Je kan ook een briefje schrijven met alvast wat uitleg en dat geven, dan kan je moeder het lezen en waarschijnlijk zal ze er zelf op terugkomen.
Of je schrijft het allemaal in een brief waarin je het uitlegt, als je moeder er niet op terugkomt zou je zelf kunnen vragen, heeft u de brief gelezen?
Het gesprek aangaan is spannend en lastig, achteraf ben je vaak blij dat je het hebt gedaan en valt het ook nog wel mee. En anders heb je het geprobeerd en je best gedaan. Je kan het, succes!
Groetjes,
Simply Me
Hee,
Wat ontzettend goed dat je alles hebt verteld! Ondanks dat het heel moeilijk was heb je het wel gedaan. Dat zal vast ook wel voor enige opluchting zorgen.
Fijn dat het lijkt of hij het snapt. Een verandering zal er misschien niet snel komen, maar dat kun je nog niet uitsluiten. Jij hebt het kunnen delen en ergens is het nu aan de vriend van je moeder wat hij ermee doet. Maar misschien denkt hij er wel over na en komt hij er later op terug.
Hoe dan ook, goed dat je het gedeeld hebt. Ga je er ook nog met je moeder over praten?
Groetjes,
Simply Me
Hey
Goed dat je hebt gepraat en dat het tijdelijk opluchtte, vervelend dat er nu 2 weken later nog niks is veranderd.
Zou je dat kunnen aangeven? Iets van: weet je nog dat we dat gesprek hebben en je meer ruimte zou geven. Naar mijn idee is er nog niet zoveel veranderen, hoe zie jij dat? En hoe kunnen we ervoor zorgen dat er wel meer ruimte komt?
Groetjes,
Simply Me
Succes
Groetjes,
Simply Me
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
