De heledag door verdrietig door de dood.

  • 24 July 2018
  • 8 reacties
  • 260 Bekeken

  • Anonymous
  • 0 reacties
Hallo allemaal,

Ik heb een kinda probleem, ik ben namelijk 24/7 verdrietig. Ik ben verdrietig omdat ik er niet meer zal zijn binnen de kortste keren. Naar mijn idee is het leven maar kort en heb je er dus niks aan, want misschien zal je alles vergeten als je dood bent. Dan zie ik de reden niet om te leven omdat je dan al je mooie herinneringen kwijt raakt. Wat denken jullie over de dood, zal er iets zijn na de dood of bestaat de dood misschien niet en is het hele leven slechts een illusie. Voor mij is het enorm moeilijk want als ik eventjes niet afgeleid ben, dan denk ik erbij na dat elke seconde een stapje naar de dood is. Ik weet dat velen van jullie gaan zeggen dat ik naar de psycholoog moet, echter vind ik dit enorm moeilijk omdat ik het er liever over heb met leeftijdsgenoten.

Ik twijfel over het leven, want als ik erover nadenk weet ik dat ik ooit geen grassprietje ga zien, geen muziek zal horen, niet meer kan praten en ik bijvoorbeeld niet blij kan zijn.

Hopelijk kunnen jullie wat gedachtes opbrengen.
https://www.ninefornews.nl/is-de-dood-een-illusie/

Mvg,
Li2qs3

8 reacties

Reputatie 2
Badge +9
Heey,

zal er iets zijn na de dood of bestaat de dood misschien niet en is het hele leven slechts een illusie

Ik denk dat de dood zeker wel bestaat en dat er iets is naar de dood, maar dat is natuurlijk voor iedereen anders. De een gelooft in een hemel en hel, en dan heb je nog mensen die denken dat je na je dood weer helemaal opnieuw begint ( reïncarnatie). Ik denk dat jij zelf ook wel is hebt nagedacht wat er met je gaat gebeuren naar dat je dood bent? Ik wel tenminste. Ik hoop dat nadat ik dood ben dat ik als een soort geest kan rond leven hier op aarde. Als een onzichtbaar iemand dus.


Misschien mogen we wel kiezen als we dood zijn. Misschien kom je wel terecht bij een vliegveld en daar zijn allemaal soorten vluchten waar je naartoe kan gaan. Wil je graag als geest rondlopen op aarde? Nou dan pak je toch dat vliegtuig? Wil je graag naar de hemel? Nou dan pak je dat andere vliegtuig? Of wil je graag naar een plek waar je naar muziek kan luisteren en gras kan zien en een fijn leven kan leiden? Dan pak je dat vliegtuig? Of hou je meer van een uitdaging? Misschien is dat vliegtuig dan wel wat voor je? Ja, ik weet ik heb waarschijnlijk te veel fantasie haha:D

Alleen we weten allemaal niet wat er echt gaat gebeuren dus dat zal altijd een grote verrassing blijven, en daar hoef je je echt geen zorgen om te maken! Je kunt beter niet verdrietig zijn dat je er ooit niet meer zal zijn, maar juist blij zijn met alles wat het leven te bieden heeft! Er is nog zoveel wat je kan ontdekken in deze wereld en nog zoveel leuke dingen om te gaan doen. Daar moet je niet verdrietig om zijn, maar juist trots!

Je kan misschien is met je vriend(innen) praten over de dood en wat zei denken of er een bestaat en wat er gaat gebeuren. Zo kan je met elkaar een beetje fantaseren over wat er kan gebeuren? En wie weet ga je naar je dood ergens heen waar je rustig kan verder leven en dat je al deze herinneringen kan onthouden?

Maak je niet te veel zorgen over de dood, maar leef elke dag!

Gr: Mr.S
Hallo Mr.s!
Ik vond het een enorm mooi bericht dat je geschreven hebt maar toch heb ik wat vragen, hopelijk stel ik je er niet erg mee lastig.



Ik denk dat de dood zeker wel bestaat en dat er iets is naar de dood, maar dat is natuurlijk voor iedereen anders. De een gelooft in een hemel en hel, en dan heb je nog mensen die denken dat je na je dood weer helemaal opnieuw begint ( reïncarnatie). Ik denk dat jij zelf ook wel is hebt nagedacht wat er met je gaat gebeuren naar dat je dood bent? Ik wel tenminste. Ik hoop dat nadat ik dood ben dat ik als een soort geest kan rond leven hier op aarde. Als een onzichtbaar iemand dus.
Gr: Mr.S


Denk je dan dat er ook iets was voor je geboorte dat je je dan niet meer kan herinneren en zie jij zeg maar ook dieren gelijk aan ons mensen, dat ze rondzweven en kijken over de wereld met het IQ van een mens of iets dergelijke? En misschien is dit een domme vraag maar lijkt het je niet eenzaam om na de dood voor eeuwig contactloos rond te zweven? In het Offtopic gedeelte heb ik iets meer over mijn idee verteld.



Alleen we weten allemaal niet wat er echt gaat gebeuren dus dat zal altijd een grote verrassing blijven, en daar hoef je je echt geen zorgen om te maken! Je kunt beter niet verdrietig zijn dat je er ooit niet meer zal zijn, maar juist blij zijn met alles wat het leven te bieden heeft! Er is nog zoveel wat je kan ontdekken in deze wereld en nog zoveel leuke dingen om te gaan doen. Daar moet je niet verdrietig om zijn, maar juist trots!


Dat we blij mogen zijn dat we leven zie ik dan misschien anders, ik heb namelijk het idee dat ik niks heb aan het ontdekken van de wereld zinloos is. Je weet dit namelijk misschien maar 90 jaar. Daarna zal je in de eeuwigheid nooit meer iets weten van een mooi moment die je hebt beleefd. Het lijkt me daarnaast ook een heel moeilijk idee dat als mijn ouders er niet meer zijn ze nooit meer weten dat ik hun kind ben. Ik heb het gevoel van hoe korter het leven hoe beter het leven, je hoeft dan namelijk zo min mogelijk mooie momenten te vergeten. Niet dat ik suïcidaal ben, maar ik zie het zin van het leven niet aangezien we allemaal toch dood gaan.


Offtopic:
Hoe denk je dan dat de wereld is ontstaan, en dan heb ik het niet over de aarde maar het universum. Want naar mijn idee is het leven toch een illusie. Het kan gemaakt zijn inderdaad maar het persoon die achter het maken zit van het universum zou toch ook gemaakt moeten zijn? Dat betekend dat er geen tijd is maar alles gewoon is zoals het is. Daarom denk ik bij mezelf dat alles wat ik meemaak een soort illusie is. Tijd bestaat niet naar mijn idee en zo vraag ik me dus ook af of de dood bestaat.
Ook begin ik elke geboorte als een soort moord te zien. Je krijgt namelijk een soort van kleine tijd van voorbereiding op de dood. "Even wat dingen doen voor een aantal jaar, en dan kan je weer oprotten". Dit klinkt misschien raar maar zo zie ik het wel
Sorry als het je verder niks interesseert maar ik moest het toch even kwijt.




Ook heb ik vandaag gesproken met de kindertelefoon via de chat, helaas reageerde de persoon waarmee ik chatte erg bot. Ik kreeg een soort van "Deal with it" naar me toe geschoven en ze zei dat het toch geen zin heeft om met haar erover te praten. Is het dan slim om later weer contact op te nemen? En is het dan slim dat ik dat doe via de Telefoon?

Mvg,
LI2QS3
Reputatie 2
Badge +9
Heey,

Denk je dan dat er ook iets was voor je geboorte dat je je dan niet meer kan herinneren en zie jij zeg maar ook dieren gelijk aan ons mensen

Ik denk wel dat er iets voor onze geboorte is gebeurd. Gisteren voordat ik in slaap viel toen dacht ik ook na van wat er gebeurd mij als ik dood ga. (Ik ben wel suïcidaal). En toen dacht ik. Stel dat er een soort school is als we dood gaan, waar je dan naartoe kan gaan als je dat wilt. En hoe hogere opleiding je doet, hoe beter je het hebt als mens zijnde. Stel je voor dat je naar school gaat (daarboven) en dat je dan ik zeg maar mavo doet en dan stopt met school, dan kan je op aarde komen, maar dan wordt je geboren in een arm land, en als je school afmaakt en je hebt bijv. HBO gedaan, dan wordt je geboren in een goed land zoals Nederland, Duitsland, etc. Beter gezegd je komt dan bij een gezin die het goed heeft. Dat leek mij wel logisch.

Ik zie dieren niet meteen gelijk aan mensen, maar ik denk wel dat er een hiernamaals is voor dieren, maar dat ze dan het IQ hebben van een mens denk ik niet.

En misschien is dit een domme vraag maar lijkt het je niet eenzaam om na de dood voor eeuwig contactloos rond te zweven?


Nee ik denk niet dat ik het eenzaam zal hebben na me dood. Ik denk dat er wel meerdere mensen zijn die net als ik zo rondzwerven, en ik kan dan als nog rond de ''levende'' mensen zijn, alleen ze zien me niet. Behalve mensen die geesten kunnen zien. Die kunnen me wel zien.
Je weet dit namelijk misschien maar 90 jaar. Daarna zal je in de eeuwigheid nooit meer iets weten van een mooi moment die je hebt beleefd

Dat is het grappige vind ik, want dat weten we dus niet. Misschien onthoudt je wel elk moment. Of bedoel je 90 jaar nadat je dood bent gegaan? Want dat weet ik dus ook niet. Het lijkt mij dat je misschien wel vergeten bent wat je allemaal hebt meegemaakt als ''levende'', maar dan heb je weer nieuwe herineringen gemaakt tijdens de jaren dat je ''dood'' bent gegaan.

Het lijkt me daarnaast ook een heel moeilijk idee dat als mijn ouders er niet meer zijn ze nooit meer weten dat ik hun kind ben
Misschien heel lullig gezegd, maar wat maakt dat uit? Je ziet ze daarna ook nooit meer terug, tenzij jij denkt/ hoopt dat je nadat je dood bent je ouders weer terug ziet, dat ze op je wachten daarboven, en dat zou kunnen natuurlijk. Als je dat zou denken/ hopen dan kan het toch zo zijn dat ze nog precies weten wie jij was, dat jij hun zoon bent? Komt misschien een beetje lullig over, maar zo zou ik het zien. Ik hoef me ouders niet meer te zien als ik dood ben. Ik wil dan alleen zijn, en als ik ze misschien nog 1 keer zie oké, maar ook zij moeten uiteindelijk zelf kiezen welk vliegtuig ze pakken. Ik kan wel op het vliegveld op ze wachten, maar daarna moet ik ze ook weer los laten, omdat zei hun eigen weg opgaan ( klinkt dit logisch?)

Hoe denk je dan dat de wereld is ontstaan, en dan heb ik het niet over de aarde maar het universum. Want naar mijn idee is het leven toch een illusie

Hele goeie vraag. Ik heb echt geen idee. Ik kan wel weer even me fantasie gebruiken, maar ik heb echt geen idee.
Je weet waarschijnlijk wel dat in een lichaam heel veel moleculen zitten, of hoe noem je dat. Misschien zijn wij wel de moleculen in een mens/wezen. En zijn de Zonnestellen het Dna. Ik bedenk dit ook maar ter plekke hoor. Ik heb echt geen idee. Ik heb daar eigenlijk ook nog nooit over nagedacht.

Ook begin ik elke geboorte als een soort moord te zien. Je krijgt namelijk een soort van kleine tijd van voorbereiding op de dood.

Ik zelf zou het niet zien als een moord, maar meer als een kans die je krijgt om iets te doen. Om iets te kunnen veranderen in deze wereld, en als dat is voltooid, dan is het voor jouw tijd om te gaan. En dan heb je de wereld toch een klein beetje kunnen veranderen. je hebt de wereld een klein beetje beter gemaakt, en ik vraag me ook nu vooral veel af waarom we dat moeten doen en mij lijkt het zelf ook beter om er gewoon vroegtijdig ermee te kappen, maar dat zien andere dan toch anders.

Jammer dat de KinderTelefoon via de chat bot tegen je deed. Je kan het altijd opnieuw proberen, misschien heb je de volgende keer iemand die wel samen met jouw wil denken over wat voor zin het leven is. Als je het via de telefoon doet kan het misschien iets beter overkomen, maar of het dan ook duidelijk is? Mij lijkt chatten beter omdat je dan tegelijk kan lezen wat je precies wilt lezen en als je iets fout zegt, dan druk je gewoon even op backspace en dan typ je wat anders wat beter klinkt. Maar als jij het fijn klinkt om te bellen, dan moet je dat zeker doen. Misschien begrijpen ze dan ook beter dat je er echt mee zit.

Je mag altijd meerdere vragen stellen!

Gr: Mr.S

Misschien heel lullig gezegd, maar wat maakt dat uit? Je ziet ze daarna ook nooit meer terug, tenzij jij denkt/ hoopt dat je nadat je dood bent je ouders weer terug ziet, dat ze op je wachten daarboven, en dat zou kunnen natuurlijk. Als je dat zou denken/ hopen dan kan het toch zo zijn dat ze nog precies weten wie jij was, dat jij hun zoon bent? Komt misschien een beetje lullig over, maar zo zou ik het zien. Ik hoef me ouders niet meer te zien als ik dood ben. Ik wil dan alleen zijn, en als ik ze misschien nog 1 keer zie oké, maar ook zij moeten uiteindelijk zelf kiezen welk vliegtuig ze pakken. Ik kan wel op het vliegveld op ze wachten, maar daarna moet ik ze ook weer los laten, omdat zei hun eigen weg opgaan ( klinkt dit logisch?)


Het lijkt wel dat je niet om je ouders geeft, niet gemeen bedoeld hoor. Maar zul je ze echt niet missen?
Reputatie 2
Badge +9
Ik geef wel wat om me ouders, maar als ik dood ga gewoon of door suicide dan wil ik alles achter me laten. Ik wil nergens meer aan herinnert worden. Dus ook niet aan me ouders. Zoals ik al zei ik wil ze nog wel even zien. Maar dan vind ik het ook goed.

En ga ik ze missen? Ja en nee. Als mijn ouders eerder dood gaan dan ik dan ja. Tuurlijk ga ik ze dan missen. Al die leuke dingen die we samen hebben gedaan enzo. En die ze voor mij hebben gedaan. Dat ga ik wel missen.

Maar als ik suicide pleeg dan neem ik eigenlijk voor dat het lukt al afscheid van iedereen (voor mezelf) en dan mis ik eigenlijk ook niemand meer, want anders zou ik nog een reden hebben om te leven en dat wil ik dan juist niet hebben.

Gr:Mr.S
Maar waarom suïcide, je bent goed zoals je bent er is geen reden om je leven te eindigen. Er zijn genoeg mensen die van je houden.
Hoi

Een boeiende vraag die je daar stelt. Over de dood zijn een hoop opvattingen, en ik weet niet of we ooit zullen weten of één daarvan klopt.

In Shinto, een religie in Japan, wordt geloofd dat je ziel na de dood overgaat in Kami. Deze Kami bevinden zich in bomen, rosten, rivieren, watervallen, enzovoort. Dat vind ik best een mooie gedachte.

Ik denk niet dat ik, of iemand anders, jou een antwoord kan geven over wat er na de dood is. We kunnen alleen nadenken over wat er na de dood zou kunnen zijn.
If the problem can be solved why worry?
If the problem cannot be solved worrying will do you no good.

Je kan over de dood nadenken, maar het is jammer als je er verdrietig van wordt. Erover praten, zoals je hier goed hebt gedaan, kan helpen.

Don't fear dead
Fear the un-lived life.


The bad news
Nothing lasts forever
The good news
Nothing lasts forever


The secret of health for both mind and body is not to mourn for the past, nor to worry about the future, but to live the present moment wisely and earnestly.

Neither fire nor wind
birth nor death
can erase our good deeds


Misschien vind je het interessant daar eens over na te denken. Ik hoop dat ze je verdriet kunnen verzachten.

Wat vervelend dat je bij de chat zo'n naar antwoord kreeg. Je kan het nog eens proberen. Er zijn zeker lieve moderators die met jou willen praten.

Groetjes
x
Badge +4

Ook heb ik vandaag gesproken met de kindertelefoon via de chat, helaas reageerde de persoon waarmee ik chatte erg bot. Ik kreeg een soort van "Deal with it" naar me toe geschoven en ze zei dat het toch geen zin heeft om met haar erover te praten. Is het dan slim om later weer contact op te nemen? En is het dan slim dat ik dat doe via de Telefoon?


Beste LI2QS3,

Wat goed dat je contact hebt opgenomen met De Kindertelefoon, en wat vervelend dat het tegenviel. Ik hoop dat je het vandaag of morgen nog een keer wilt proberen. Ik denk dat dit wel zin heeft, want de kans is groot dat je iemand anders aan de telefoon of op de chat krijgt. Je kunt dan vertellen dat je vorige gesprek niet zo prettig was, en dat je het nog een keer probeert. Hopelijk kan deze vrijwilliger je dan beter helpen. Succes!

Met vriendelijke groet,

Suzanne
De Kindertelefoon

Reageer