Hey dit klinkt echt super stom, maar heb bijna geen vrienden meer. Steeds verlies ik vrienden, omdat ze me gaan buitensluiten en negeren. Mijn aantal vrienden wordt alsmaar minder. Ik merk aan ze dat ze het niet fijn vinden als ik in hun buurt ben en dat ze me raar vinden. Ik weet niet wat ik verkeerd doe. Ik ben heel erg bang dat ik ASS heb. Ooit is ADD bij mij vastgesteld. Maar ik begin daar steeds meer aan te twijfelen, want ik zie vaak hoeveel vrienden andere ADD’ers hebben en dat ze er totaal geen last van hebben. Ik heb er juist superveel last van en ben zelfs depressief geweest (maar dat had ook andere oorzaken). Moet altijd al op mn tenen lopen. Ik ben zo erg bang dat ik autisme heb. Vroeger werd ik niet zo erg buitengesloten als nu. Nu heb ik ook veel en veel meer stress. Misschien merken mensen dat. Maar mensen vinden me zo raar? Dat kan toch njet alleen maar door stress komen? Door raar handelen door stress en onzekerheid (misschien doe ik dat). Dan moet ik toch ook autisme hebben? Ik ben zo slecht in sociale situaties, maar ik zou zo graag vrienden willen hebben. Maar tegelijkertijd ben ik ook heel bang geworden bij leeftijdsgenoten in sociale situaties door alle nare ervaringen. Ik weet niet wat ik verkeerd doe. En oh ja volgens mij weet ik niet eens meer over leuke dingen te praten, volgend mij is het enige dat ik kan hoe was je weekend of wat hebbje gedaan in de vakantie. Of praten over toetsen van school. Hoe saai. Ik weet gewoon niks anders leuks te vertellen. Ik durf ook niks meer te vertellen, want alles wat ik zeg schijnt raar te zijn. Ik schaam me dat ik constant buitengesloten word. Ik ga dan zelfs ook twijfelen aan mn uiterlijk of denken dat ik saai ben Of wat doe ik nou verkeerd? Hoe raar ben ik? Roddelt iedereen over me? Hoe erg sta ik voor gek? Dat soort vragen gaan constant door mn hoofd. Het is zo zwaar.