Skip to main content

Hoi lieve allemaal 

De laatste tijd ben ik niet zo vaak op dit mooie forum te vinden. Dat heeft wat oorzaken. Eén ervan is de strenge aanpak die ik niet zo vind passen bij het karakter van een platform als dit. Maar ergens begrijp ik ook dat als men regels te los laat, het een onoverzichtelijke toestand wordt. Het eerste wat ik dan ook wil doen is mijn excuses aanbieden aan de moderators en managers want ik heb me wel scherp geuit maar te weinig ingeleefd. Dat spijt me.  En een andere oorzaak is mijn depressie icm psychose en angstaanvallen van afgelopen zomer. Hoewel het weg is min of meer, heeft het wel blijvend iets achtergelaten. Ik heb medicatie die mij helpt en stabiel houdt, en nog wat therapie oefeningen die mij sterk houden en daarom gaat het best goed. Maar soms voel ik me leeg. Ongeïnteresseerd ook. En andere keren erger ik me aan kleine onbelangrijke dingen. Bijvoorbeeld als ik een schaar wil pakken en hij valt op de grond. Dan kan ik ineens verdrietig worden of boos. Ik probeer dat niet te laten merken maar het is er wel. Onbewust ook. Zo heb ik op school nog altijd grote moeite met mijn gym lerares. In de brug had ik haar ook en ik heb het verhaal hier al vaak verteld van het in een onbenullige bui een bal in haar gezicht en ik voor straf in de hoek. Dat is dezelfde docent.  Iets triggert mij. Terwijl ze gewoon haar best doet en les geeft en ook toen nergens verkeerd zat. Maar iets in haar opstelling ergert mij. Pas zat ze ook opdrachten te geven (dat doen docenten,Tartan!) en ik irriteerde me en ging niet mee in wat ze zei,  er tegen in.  Ik voelde me opstandig.  Deed expres dom. En ik kreeg straf, werd naar de gang gestuurd de rest van de les. Terwijl ik de zaal uit liep zag ik de teleurgestelde en verbaasde ogen van mijn vriendin. Dat deed pijn. Ik vond mezelf echt een rot joch op dat moment. Ik kreeg het naderhand ook wel te horen van haar. Ook vroeg ze waarom ik me zo gedroeg om zoiets wat me helemaal niet raakt en zo voorbij is . Een les duurt niet lang zei ze, en nu sta je daar in de koude hal in je broekie. Ik schaamde me flink en had geen goed antwoord. Bij karate training was ik slecht voorbereid en deed ik de warming up maar half mee. De sensei (karate lerares) heeft me toen ouderwets afgebeuld en ik moest met haar sparren wat ik altijd kansloos verlies. Ik eindigde in een overgave op de grond. Terecht.  Ook bij de scouting had ik een bui dat ik een activiteit niet goed in elkaar vond zitten. In plaats van dat ik me daar dan bij neer leg zeur ik door. Tot de begeleidster zei dat ik nu echt moest gaan meehelpen en stoppen met discussies. Ook toen dat gevoel. Waarom doe ik dat? Ook hier mijn meisje die echt vragend keek. Ik voelde me toen weer zo stom. En dieptepunt was eergister toen ik bij haar was. Ze was aan het schilderen en tekenen en ik kon nauwelijks interesse geven. Ik keek naar buiten, en ik luisterde niet. Toen ze vroeg wat er toch met me is, antwoordde ik heel kortaf en chagrijnig.  Dat ze zich geen zorgen moest maken en ga nou maar door met je kunstwerk.  Echt. En dat viel zo verkeerd bij haar, dat ze me weg stuurde. "Zo hoef ik je niet bij mij te hebben, zeker niet als je niet wilt praten" zei ze onder andere. Ze heeft me zo geweldig geholpen en gesteund afgelopen jaar, en ik doe dit. Terecht dat ze mij straft en wegstuurt.  Hoe kan ik zo doen 😥. Ik wil zo graag aan haar en iedereen uitleggen hoe leeg en onzeker ik me soms voel. Hoe bang ik soms ben dat de psychose weer komt, dat ik weer angst beelden zie. Wat voor man kan ik dan zijn voor mijn lieve meisje? Als ik psychisch zo ben.  Waarom uit ik mij in dwars gedrag terwijl ik verdorie heel goed weet dat ik straf krijg. Die lerares heeft niks fout gedaan, ik wel. Tijdens mijn straf op de gang liepen er tranen over mijn wangen. Ik weet echt wel dat ik fout zit. Toen ik naar huis liep toen mijn vriendin mij wegstuurde huilde ik als een kind. Ik hoop zo dat dit een puberteits ding is. Ik zou willen dat ik kon zijn zoals Tover, dat je overdag op school gewoon gehoorzaamheid hebt en buiten school de lol. Heel top!  En tot slot iedereen, het spijt me dat ik zo weinig ben geweest.  Gelukkig zijn er hele lieve mensen die echt geweldig zijn en anderen echt goed helpen. Sommigen van 12 jaar en zo zinvol en wijs!   En, heeft iemand goede raad, advies of tips? Hoe kan ik hiermee omgaan? En ik wil in elk geval mijn lieve vriendin super veel liefde geven. We hebben het al wel uitgepraat en ik heb natuurlijk vele keren excuses aan haar aangeboden maar ik ga nog meer doen. In elk geval ik zou zo graag weer de Tartan willen zijn van toen. Heel veel liefs voor jullie en als ik kon klaverde ik al jullie lieve teksten hier op het forum! En ik weet het ( ​@tim16  en ​@Tover01 ) ik mag eigenlijk geen excuus maken voor het er niet zijn maar toch ☺️

Groetjes liefs, Tartan XxX

Hai lieve Tartan,

awh wat naar dat je je zo voelt😕 ik snap je gevoel heel erg dat je je zo leeg voelt. ik heb dat ook. dan komt het er soms plotseling ook heel erg uit met woede en verdriet, soms om onbenullige dingen.

Ik denk dat je niet te streng moet zijn voor jezelf, kan je er op het moment zelf iets aan doen? mij lukt dat echt niet, het gebeurd en emotie en kan mezelf dan niet onder controle houden. ik denk dat je dat ook tegen je vriendin moet zeggen zodat ze een beetje snapt waarom het gebeurd. als je dat al hebt gedaan denk ik dat het zo wel goed is voor haar. en je bent vast nog steeds vaak genoeg super lief hoor😘

kan je dit ook op therapie erover hebben? 

heel veel liefs van mij en weet dat je echt een lieve goede jongen bent🙂🤗

 

 


Zo dat is ff schrikken toen ik dit las 

Zo dat is wel heel erg voor je ik kan me dat heel goed voorstellen dat het erg voor je is poeh ik kan ff geen woorden vinden 

Heb je iemand van school die een vertrouw persoon is?

Zeg het maar tegen haar/hem 

En geef jezelf even de tijd 

Weet dat je altijd kan chaten/bellen naar de kindertelefoon 

Maar je bent een strijder hoor echt je doet het supper ik vind het knap dat je het plaats en vertel aan ons 

Ik hoop dat ik je nu/toekomst kan helpen hoor

Groetjes 


Hey ​@Tartan15 

Je hoeft echt niet boos op jezelf te zijn hoor. Je doet het niet met opzet. En ik denk dat je vriendin dat ook wel begrijpt. Zij moet natuurlijk ook haar grenzen aangeven en het is goed dat ze dat doet.

Komt ook bij dat je ook gewoon een jongen van 15 bent die nog in de puberteit zit. Niet dat dat het gedrag goed praat maar het komt ook niet uit het niets.

Heb je het hier al met je therapeut over gehad? Misschien kan die je helpen je gedrag wat onder controle te krijgen.

Wel heel goed van je dat je dit hier deelt. En ik zeg het nog maar een keer, nooit meer sorry zeggen voor het niet posten hier.

Verder snap ik wat je zegt over de aanpak/regels/moderatie op het forum. Toen ik begon was het ook allemaal ietsje losser. De ‘nieuwe’ check heeft de snelheid/spontaniteit er een beetje uitgehaald en er wordt nu strakker gemodereerd. Ik begrijp dat het allemaal nodig maar ik vind het ook wel een beetje jammer.

Maar goed, fijn dat je er nog steeds bent en heel veel succes en sterkte met alles.


Ach super lieve ​@Tartan15 !  Ik heb echt met jou te doen! Weet je, iedereen maakt fouten en kan een keer verkeerd uit de hoek komen. Daar hoef je je niet zo vreselijk schuldig over te voelen! Maar ik snap dat je nog bang bent voor die nare depressie en angststoornis. Het heeft natuurlijk indruk op je gemaakt en dat is niet zomaar weg. Ik weet dat ook. Als je iets indrukwekkends mee maakt dan blijft dat in je hoofd zitten. En ook dat is niet raar lieverd! Ik weet zeker als je dit precies zo aan je lieve vriendin vertelt dat ze je in haar armen neemt. Het is heel logisch dat je nog bang bent. Net als ik nog bang ben om sommige fouten te maken en straf te krijgen, ben jij nog bang voor die ziekte. Maar je bent ook een lief en sterk persoon! Je kunt het en je gaat vast en zeker steeds minder bang zijn.

En misschien kun je eens praten met die lerares. Dan vertel je haar dat je vind dat zij niks verkeerds deed en wat jij zei over je straf. Ik denk dat ze dan beter begrijpt hoe het met jou is enzo. En weet je, wat je overkomt dat is echt niet om je te schamend hoor. Dat hoort erbij bij ons puber gedoe denk ik 😘. Ik hoop dat je iets super leuks bedenkt voor je meisje. Ze houdt van jou en dat ze jou een keer weg heeft gestuurd is naar maar jullie zijn zo goed samen dat je er alleen maar beter uit komt. Zeker weten! Blijf jezelf en praat over je angsten en gevoelens. En huilen mag! En ohja je bent echt een geweldige jongen en een voorbeeld voor mij. Veel liefs en ik hoop dat je je snel weer beter voelt! ❤️❤️

Liefs, Tover 😘


Hoi Tartan,

Ik denk niet dat je zo streng moet zijn voor zichzelf. Iedereen maakt in de puberteit dingen zoals dit mee. (Ik denk zelfs dat Tover dit weleens heeft, in my opinion. Niemand is perfect)

Over die docent, daar hoef je je echt niet drum om te maken. Misschien kun je het haar uit leggen? Ze snapt het vast wel.

Misschien is het een idee om dit mooie verhaal aan je lieve vriendin voor te lezen? Het kan moeilijk zijn om het te vertellen, maar laten lezen werkt waarschijnlijk beter.

Hopelijk kom je wat meer online. Je mag hier altijd alles kwijt.

Sterkte. ❤️

@Wolkje.


hey lieve lieve ​@Tartan15 wat erg zeg, ik snap dat je je zo voelt af en toe een klein foutje en elke keer weer hetzelfde gevoel bij die gene ook al is het jaren geleden, heb er ook last van. hoe je het kan veranderen weet ik niet. je kan in ieder geval doen alsof je het hoort maar dat is zeker niet helemaal hetzelfde. ik snap ontzettend dat het je in de weg zit en wil je nu echt graag een virtuele knuffel geven, omdat ik het zo zielig vindt😞. ik vind je namelijk echt een hele toffe jongen en het komt vast helemaal goed! ik hoop dat je snel van je angststoornissen en depressie af bent en je kan hier altijd je verhaal kwijt.

 

zo schuldig voelen is zeker niet fijn. maar het is nergens voor nodig. spreek met jezelf dingen af en als je jezelf daar niet aan houd krijg je "straf" zoals bijv: vanavond mag ik geen toetje of als ik vandaag er een keer word uitgestuurd moet ik de rest van de dag mijn telefoon blokkeren. en ik weet zeker dat je vriendin er voor je is. in jou verhaal klinkt het als een hele lieve meid🤗 en weet dat je van veel mensen op het forum een voorbeeld bent ook voor mij, en ​@Tover01 in zijn reactie te zien😊ik wens je het allerbeste toe en hopelijk heb je snel minder last van de depressie ne angststoornis

 

groetjes en 1000 virtuele knuffels van ​@stitch1234 


Hey lieve ​@Tartan15 Ik vind dat er hele goede ideeën zijn hier 🥰 daar kun je vast mee verder! Zoals ​@stitch1234  zegt, geef jezelf een soort opdrachtjes. Dat hielp jou toen ook zo goed vertelde je! En echt wees trots op wie je bent! En inderdaad hoor ​@Wolkje  ik ben ook zeker niet perfect haha. Krijg bij voetbal wel eens een tijdstraf of 1 keer een rode kaart en bij de scouts moet ik af en toe wat dimmen 🤭 en dat soort dingen. Het hoort er allemaal bij. Maar vooral weet je dat je een geweldige lieve jongen bent en lees maar wat iedereen zegt! Ik doe mee met de 1000 knuffels van ​@stitch1234  ❤️❤️😘 en alle wensen van iedereen hier! 

Liefs Tover xxx


@Tartan15 ,

Weet dat het niet aan jou ligt. Je kan er helemaal niks aan doen! Zoals dacht ik ​@Tover01 al zei, dat soort dingen gebeuren met puber jongens zoals ons. 

Heb je je vriendin al verteld waar je doorheen gaat? Dan snapt ze het echt wel hoor. Dat weet ik zeker als ze zo'n lieve aardige jongen als vriendje heeft!

Groetjes Lupus 


Dankjewel allemaal! Echt lief! Ik heb alles verteld aan mijn vriendin. Waarom ik dat niet eerder deed, was ook omdat ik graag klaar wou zijn met alles, de zelfverzekerde stoere ik zijn. Maar zover ben ik dus nog niet helemaal. Ik heb jullie lieve reacties goed gelezen en ik ga jullie woorden ook echt  onthouden en gebruiken.  Dus ​@Cantaloupe ​@Ik denk met je mee  ​@Wolkje  ​@Lupus  ​@Tover01  ​@tim16  ​@stitch1234  echt bedankt voor wat jullie zeiden ❤️ Ik zal het beloningssysteem en de straf zoals ​@stitch1234  voorstelt ook inderdaad weer gaan gebruiken. Dat hielp me afgelopen zomer ook erg goed. En nu ik alles heb opgebiecht aan mijn meisje en mijn ouders ook heb bijgepraat kan ik weer wat ontspannener naar dingen kijken.  En ja goed idee van jullie om ook eens met die lerares te praten. Heel lief van jullie om zulke fijne reacties te geven. Ik knap er echt van op. Groetjes liefs en hartjes en dank voor de knuffels 🥰🥰😘 Tartan 


Heyy lieve ​@Tartan15,

Ik sluit me graag aan bij alle andere lieve reacties die hier worden  gegeven. Deze moodswings horen bij de pubertijd en iedereen maakt fouten daar kan je echt niks aan doen en daar hoef je je echt niet schuldig om te voelen. Weet je vriendin al wel dat je hier last van hebt? Misschien is het wel fijn om het haar te vertellen zodat ze weet wat er speelt en ik weet zeker dat ze het wel begrijpt hoor en dat ze jou ook met alle liefde wilt helpen. En je kan dit ook met je therapeut bespreken dat is denk ik ook wel goed om te doen.

Niemand op de wereld kan altijd maar perfect zijn en fouten maken of dingen doen waar je je achteraf niet goed bij voelt hoor er bij al helemaal in de pubertijd. Je bent echt een super lieve, behulpzame en echt geweldige jongen en dat weet iedereen! Je hoeft ook echt geen sorry te zeggen voor het posten hier dat is alleen maar goed dat je dat doet! Wees niet zo hard op jezelf Tartan je mag echt enorm trots op jezelf zijn je hebt zoveel meegemaakt en zulke goede stappen gezet afgelopen tijd! Wees trots dat ben ik en dat zijn wij hier allemaal iig op jou! 

Dikke knuffel en veel liefs van mij🤗❤️


Hoi Tartan15. Ahw dat is naar. Wat heftig dat je dat voelt. En dat je zo bang bent. Als je iets heftigs meemaakt dan onthou je dat. En herinner je dat elke keer. Misschien heb je nog schaamte gevoel. Van die keer in de hoek staan. En heb je jezelf niet vergeven? Maar het was een fout. Dat kan gebeuren. Andere kinderen hebben je gezien. Misschien voelde dat erg voor jou. Maar ik zou je steunen. Ik denk alle kinderen wel. En nu ook. Als je een keertje iets fout doet. Ik vind het zielig dat je moest huilen op de gang. Ik denk dat het goed is om met die juf te praten. Dat je excuses aanbied en uitlegt van je gevoel. Dat helpt vast. En ook je vriendin. Je kunt haar vast gewoon alles zeggen. Dat mag je best doen. Dan weet zij het. En krijg je geen straf of boze woorden.  En over je ziekte ben je heel eerlijk. Dat is knap. Je bent een lieve jongen. En puberteit is soms ook vervelend. Ik hoop dat je gaat praten. En dat ze bij de dokter kunnen gerust stellen. Over je angst. Vast wel. Je bent sterk. En je wordt echt wel een lieve stoere man voor je meisje hoor! En dat je fouten maakt en soms straf hoort bij het leven. Zeker van puber jongens. Ik hoop dat je je gauw beter voelt! Sorry voor de lange post van mij . 

Groetjes Tjempie 🧡

P.S. het advies van ​@stitch1234  is goed! Iets leuks als je het goed doet. Iets vervelends als je het (met opzet) fout doet. 


Hoi lieve ​@ItsJustMe  en ​@Tjempie  heel erg bedankt ook voor jullie lieve woorden. Ik zal ze ter harte nemen en ik ga dat idee van ​@stitch1234  ook inderdaad weer gebruiken hoor. Ik denk dat je wel gelijk hebt Tjempie. Ik moet dat erkennen en er over praten.  Echt top van jullie en het doet me goed zulke lieve dingen te lezen. ♥️ 

Groetjes liefs Tartan XxX


Hey ​@Tartan15  dat klinkt al beter zo! Fijn! Laat je weten hoe het gesprek ging? En hoe ging het gesprek met je vriendin? Misschien was dat al een goede oefening! Als ik vragen mag hoor 😊. Goed dat je die beloning en straf weer gaat doen. Zeker als je het zelf zo positief vind en het je helpt! Wees ook trots op jezelf hoor! Kus en liefs Tover xxx


Hoi ​@Tartan15  heel vervelend dat dit zo ging. Gelukkig besef je dat heel goed. En je werkt eraan en kreeg al goede tips. Ik leef mee. Maar ik wil even streng zijn, maar als je vervelend doet en je weet dat, kun je dat niet eerder bij jezelf afstoppen? Je rechtvaardigt je door te wijzen op je moeilijke tijd van deze zomer, maar is dat de hele oorzaak?  Tuurlijk speelt het mee en ik doe niets af aan je gevoelens hoor, maar je brengt heel goed onder woorden hoe je inzicht hebt in je eigen (puberjongens) gedrag. Dan zou je het ook kunnen beheersen denk ik. Heel eerlijk begrijp ik die lerares ook wel. Als jij zo dwars doet en niet luistert is het best logisch dat je straf krijgt. Op de gang staan, en daar moest je huilen. Goed dat je dat deed en vooral omdat je kritisch op jezelf was en niet boos op haar. En je karate lerares, way to go! Doet ze goed. Mooi dat je je aan haar moest onderwerpen.  Sorry dat ik het zo hard zeg. Net als je meisje. Volop gelijk heeft ze als jij zo doet, dat ze jou straft.  Gelukkig zie je dat zelf ook in. Ik klink misschien erg streng maar wat ik bedoel is dat ik hoop dat je na je gesprek met haar en hopelijk ook een gepast nederig gesprek met spijt richting die lerares, jij vooral leert en je gedrag kan verbeteren. Met hulp en oefeningen, natuurlijk. Maar wel jij, en vanuit jezelf! Je bent namelijk een fantastische jongen, sociaal en krachtig, en ik vind zulk dwars gedrag gewoon niet bij je horen. En ik hoop dan ook dat je van je gedrag en je oefeningen en gesprekken zoveel vasthoudt dat het niet weer gebeurt. Want fouten, natuurlijk, die horen erbij. . Maar opzettelijk vervelend doen niet. Zeker niet bij jou. Ondanks je angst. Dat zie je ook in. Mooizo. Ik vind:  goed dat je gestraft werd, dat je huilde,  dat je dit aanpakt en dat je zo lief bent dat je toegeeft en dat je jezelf nederig opstelt! Je angst is echt en raak je hopelijk kwijt lieverd, dat gun ik je vooral heel erg. Werk aan jezelf want dan ben je de topper die in je zit! 

Doby xx


Hey,

Je verhaal raakt me echt. Ik wil je laten weten dat het oké is om je soms zo te voelen. Je hebt al zo veel zelfreflectie laten zien in je bericht, en dat is echt heel krachtig.

Je vriendin lijkt een geweldig mens te zijn en het feit dat jullie het hebben uitgepraat, laat zien hoe sterk jullie band is. Het is super dat je haar steun waardeert, maar ook beseft dat je aan jezelf moet werken. Misschien kun je met haar praten over hoe je je voelt, maar ook wat kleine dingen samen doen om de connectie sterker te maken. Soms zijn de simpelste momenten het meest waardevol.

Wat betreft je gedrag tegenover anderen: het klinkt alsof die leegte en onzekerheid je soms overweldigen, waardoor je je frustratie uit in situaties die dat misschien niet verdienen. Dat betekent niet dat je een slecht persoon bent, integendeel. Je bent menselijk, en je geeft nu al aan dat je eraan wilt werken. Kleine stappen, zoals diep ademhalen of even wegstappen in momenten van frustratie, kunnen misschien helpen.

Je doet het goed. Blijf praten, blijf je gevoelens delen en wees niet te streng voor jezelf. Je hebt al zoveel veerkracht getoond. En vergeet niet: het is oké om hulp te vragen, zelfs van professionals, als je voelt dat het nodig is. 

 

Groetjesss


Dankjewel ​@Tover01 , ​@Dobymeis13  en ​@AanNOonNOonNIieEMm  ik heb jullie advies en tips gelezen en jullie lieve aanmoediging doet me goed. Ik ga er voor en zal het serieus aanpakken! Ik begrijp waar ik zit en wat beter moet ☺️ en ik zal wat positiever over mezelf zijn. En ik ga zeker een gesprek aan met de lerares en ik zal me daar toegevend,  open en bescheiden opstellen. Dat is meer dan passend zoals ​@Dobymeis13  zegt. Jullie lieve woorden helpen echt en ik ben goed aan het nadenken hoe nu verder. Mijn vriendin heeft iig al gezegd dat ze 200% weer gaat helpen en me op de rails houden 🥰. Dank dank, jullie allemaal!! ♥️

Groetjes liefs Tartan XxX 


Goedzo ​@Tartan15 ! Echt goed van je. En flink dat je het doet. Fijn dat je vriendin je weer helpt. Bedenk samen goede straf en ook leuke beloningen! Dingen moeten waar je echt een hekel aan hebt en dingen die je echt heel leuk vindt. Dat is belangrijk denk ik. Soms is beloning ook heel belangrijk. Misschien meer dan straf. Hoewel je die ook moet. Maar ik vind het stoer dat je dit doet. En dat je het zo vertelt. Trots! 

Groetjes Tjempie xxx

Ideetjes: 

Straf: zoals ​@stitch1234  zei met de telefoon. Of geen toetje. Blad vegen.  Regels schrijven. Iets maken waar je niet zo goed in bent. De vloer boenen met een vaatdoek. Fiets spaken schoonmaken met een oude tandenborstel. Een youtube filmpje kijken die je totaal niet boeit. Een middag alles doen wat je vriendin zegt. 

Beloning: een extra lekker toetje. Iets leuks krijgen van je meisje. Samen een film kijken die je wel leuk vind. De hele middag complimentjes krijgen van je vriendin. Een uitje dat jij kiest. 

Ik noem maar een paar ideeën hoor. 😘


Je bent goed bezig hoor ​@Tartan15 

Je hebt al zoveel overwonnen, dan gaat dit ook wel lukken. Zeker met de steun van je lieve vriendin.


Haii

wat lief van je vriendin 🥰 en goed dat je wat positiever naar jezelf gaat kijken, dat is je gegund!😊

liefs en knuffel 🤗


Hey Tartan,

Wauw, wat een verhaal. Het is echt knap dat je zo eerlijk bent over wat je voelt en meemaakt. Iedereen heeft wel eens zo'n periode waarin alles even niet lekker loopt. Het is ook heel normaal om je af en toe zo leeg of boos te voelen, vooral als je met veel dingen tegelijk vecht. Maar het is ook goed dat je je hiervan bewust bent, dat geeft je al een stap in de goede richting.

Over je lerares en die momenten op school: ik snap dat het lastig is. Soms kunnen mensen je op een bepaalde manier boos maken, ook al bedoelen ze het goed. Het is prima om je zo te voelen, maar het is ook belangrijk om te proberen om niet in die negatieve spiraal te blijven hangen. Misschien kun je proberen om met je lerares te praten, gewoon om te zeggen dat je het lastig vindt. Dat kan misschien helpen om de situatie te verbeteren.

Wat betreft je vriendin: het is super dat je haar zo waardeert en dat je het goed wilt maken. Je kunt haar ook gewoon vertellen dat je soms worstelt met dingen en dat je het niet altijd zo bedoelt. Eerlijkheid is belangrijk, en ik weet zeker dat ze het zal begrijpen omdat ze om je geeft. Misschien dat je haar een keertje (als je er puf voor hebt natuurlijk) meenemen naar een cafeetje ofzo. 

En als je je leeg voelt, probeer dan kleine dingen te doen die je leuk vindt. Of het nu tekenen, sporten of iets anders is, dat kan helpen om je hoofd weer wat op te klaren. Soms helpt het ook om gewoon even naar buiten te gaan en een frisse neus te halen. Dat doe ik ook weleens :)

Vergeet niet dat iedereen het weleens moeilijk heeft, en dat je niet alleen bent. Praat met mensen om je heen, of het nu vrienden, familie of zelfs een professional is. Die steun kan echt een wereld van verschil maken.

Je bent sterker dan je denkt! Blijf proberen en geef niet op. Je komt hier zeker doorheen!

Veel succes! Liefs Bliss 😘

 


Hoi ​@Tjempie  dat ga ik zeker doen! Ik heb je ideeën genoteerd en aan mijn vriendin gemaild! Dankjewel! ​@tim16  bedankt weer hoor. Ik doe dat, en inderdaad met haar geweldige hulp :) 

@Cantaloupe dankjewel hoor, ik ga er voor en jij ook ! Het komt goed! 

Groetjes liefs Tartan X 


Hoi ​@Bliss  dankjewel ook voor je goede adviezen! Fijn dat je zo lief reageert ook! Ik krijg inderdaad weer goede hulp ☺️ en ik ga ook met de lerares praten en excuses en uitleg geven. Bedankt voor je bericht! 

Groetjes liefs Tartan X 


Hou Tartan, goed van je hoor! Ik vind het echt knap hoe je het doet. En zo eerlijk. Als je heel netjes met haar praat gaat het vast goed. En dan krijg je ook geen straf meer.  En dat je hulp krijgt is ook heel fijn. Je vriendin lijkt me heel lief! Het komt echt goed stoere jongen! 

Groetjes Tjempie xx


Hoi hoi, vanmiddag heb ik het gesprek. Ik zal me aan  jullie tips houden ☺️😉

Groetjes liefs Tartan X


Hoi. Spannend Tartan15! Hoe ging het? Dapper dat je het gedaan hebt. Ik hoop dat je nu veel leukere gym hebt. En je goed kunt met de juf.  En dat alles nu ook beter wordt! 

Groetjes Tjempie xxx


Reageer