Hoi,
ik zit nu in de tweede klas op het gymnasium en ik moet het jaar overdoen. Ik voel me nu niet goed genoeg, zeker niet omdat mijn vriendinnen verbaasd waren dat ik het moet overdoen, ze dachten allemaal dat ik van school af zou moeten.
Ik doe wel alsof het me allemaal niet zo boeit maar ik ben best wel bang. Leraren denken dat ik niet meedoe in de lessen omdat ik nooit iets zeg, maar dat is omdat ik niks durf te zeggen.
Ik ben bang om tegen mensen te praten, om aandacht te krijgen.
Ik ben ook bang om het jaar ver te doen omdat ik dan waarschijnlijk geen nieuwe vrienden kan maken, omdat ik dus de moed gewoon niet heb om iets te zeggen tegen mensen,
Ik kan geen motivatie vinden om ook maar iets voor school te doen, zeker in deze coronaperiode. Het enige wat ik doe is staren naar het werk en daarna iets anders doen..
Soms voel ik me of het allemaal niet meer gaat, ik denk dan over wat mensen van me denken, en ik voel me een mislukking. Ik snijd mezelf op dat soort momenten. Ik probeer het te verbergen, maar dat is heel moeilijk, zeker nu het warmer begint te worden.
Ik durf niks over mijn gevoelens aan mensen te vertellen, ik ben bang dat ze vinden dat ik overdrijf.
Mijn beste vriendin wist het, maar denkt nu dat het over is, ze hielp me niet.
Ik weet oprecht niet meer wat ik moet doen, ik voel me alsof ik heel erg overdrijf en dat er helemaal geen reden is om mezelf te snijden.
Wat moet ik doen..?-
Hey
Ik zit deels met het zelfde probleem..
Ik ga nu met mijn cijfers op dit moment niet over, en door het COVID gaat het natuurlijk ook wat moeilijker. En ook ik wil mijn jaar ook echt niet overdoen, al zouden mijn ouders het niet erg vinden. Ik deed me best begin dit jaar ook niet echt voor bepaalde vakken en dat heeft me ook gekilled. Toen tijdens mijn proefwerkweek is iemand overleden uit mijn familie die heel dichtbij stond.. Ook dat heeft een grote impact op mij gehad. Kortom; Mijn cijferlijst is ook naar de domme. Mijn motivatie verloor ik hierbij ook.
Maar dat maakt niet uit, het is immers mijn eigen schuld. Al kan je aan sommige dingen niets doen want aan iemand die overlijd kan je geen rekening mee houden.
Ik denk dat het voor jou goed is om je vooral op jezelf te focussen en niet na te denken over wat andere van je vinden. Jij moet dadelijk ook een opleiding voor jezelf kiezen na je Gymnasium diploma en daar helpen zij je echt niet mee. Dus kies voor jezelf, en probeer er aan te werken.
Onzekerheid speelt altijd denk ik wel een rol op het voortgezetonderwijs, het is heel anders natuurlijk dan op een basisschool je zit dan natuurlijk wel al 1 jaar op de middelbarenschool maar toch. Nog steeds moet je je daar nog een beetje in settelen al denk je misschien van niet.
Ik neem aan dat je een jaar of 13 / 14 bent, omdat je in het tweede jaar zit. Aan onzekerheid kun je eigenlijk vrij weinig aan doen, je moet het gewoon door de tijd afleren. Ik was in mijn eerste jaar ook wel ontzettend onzeker door die grote fase opeens in mijn leven en dat maakt niet uit want iedereen maakt het mee. Op een gegeven moment kreeg ik een baantje in een winkel en deed ik veel sporten waar ik uiteindelijk les kon geven aan kinderen. Kortom; daar heb je veel contact met mensen dus raak je ook sneller aan de praat. Op een gegeven moment wordt je babbel dan ook veel vlugger en werk je al aan je onzekerheid. De tijd lost het wel op, geloof me maar. Bij ieder woord wat ik eerst altijd zei werd ik rood, en nu gaat alles een stuk beter. Dus ik kan het weten ; )
Ik hoop dat ik je hierbij wat heb kunnen helpen.
Als je nog vragen hebt of je wilt iets kwijt kun je me terug feedbacken via ; @
Liefss, Justhelping.
Hoi
ik was ook blijven zitten in de tweede Gymnasium
Ik kreeg als advies om Havo 2 over te doen maar mocht uiteindelijk toch atheneum 2 overdoen.
Ik was met een vriend die ook moest blijvenzitten en nieuwe vrienden maken was niet zo moeilijk en ik ben zelf ook verlegen. Ik durfde niks te zeggen, om aandacht te krijgen, ook al snapte ik iets niet maar nu doe ik het wel en ben ik een stuk meer zelfverzekerd en sta ik momenteel 0 onvoldoendes.
Je moet gewoon ervoor gaan en je niet zo zorgen maken dat mensen naar je kijken als je iets zegt.
Hi,
Ik heb verder geen ervaring met blijven zitten maar wel met de rest. Ik hou mezelf altijd voor denk aan je toekomst. Dat leraren dat nu denken komt door de onzekerheid. Mensen willen echt weten wat je te zeggen hebt en hoe je je voelt. Mensen zijn nieuwsgierig. Mensen denken waarschijnlijk niet slecht over je. Als je weinig zegt is er ook niet veel negatiefs over je te zeggen. En over wat ik eerder zei doe het voor je toekomst. Doe en durf alsjeblieft! Je komt zo veel verder met praten. Straks ga je ook meer dingen moeten doen het kan niet zo doorgaan.
Met het snijden begrijp ik precies wat je bedoeld. Het laat je je omgeving even vergeten en geniet van de pijn vooral de laatste secondes. Er is geen goede reden om jezelf te snijden. Voor iedereen is er een andere reden maar het is niet goed. Vertel het je vriendinnen allen als je ze vertrouwt. Mensen die het niet begrijpen zullen meteen naar anderen mensen gaan voor hulp. Wat meestal alleen maar lief bedoeld is. Dus jou keuze of je probeert er zelf mee te stoppen wat heel moeilijk is maar het kan. Mij is het alleen ook gelukt jij kan het ook! Of je praat erover met iemand die je vertrouwt of anoniem hier of waar je wilt.
Ik hoop dat ik je een beetje een ander beeld heb kunnen geven.
Liefs
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.