De Kindertelefoon.nl

Hoi allemaal ik ben een tijdje niet meer actief geweest er is weer een hoop gebeurd in mijn leven Mn ouders willen mij nu naar de zoveelste psycholoog sturen maar het werk niet voor mij ik doe nu bijna elke dag een sirieuse zelfmoordpoging ik kan het niet meer school is weer begonnen voor mij en ik weet zeker dat ik heel veel ga stressen ik ben bang ik ben bang van wat ze op school tegen mij gaan zeggen en ik ben bang voor de gymles ik kan gewoon niet meer met korte mouwen lopen ik heb het ook echt heel warm heel veel mensen kijken mij raar aan en dat maakt mij ook niet meer uit maar toch ben ik wel bang voor gym ik kan dat niet met korte mouwen lopen want dan zien ze alle sneden in Mn arm en blauwe plekken ik weet niet wat ik moet doen ik heb ook Mn mentor belooft dat ik nog met haar zou gaan praten na de vakantie maar ik durf het niet ik heb geen zin in dat gezeik en dat het niet normaal is wat ik doe ik snap dat mensen verdrietig zijn van wat ik doe maar ik kan het gewoon niet meer ik wil gewoon dood en rust nu ga ik elke dag na school naar het treinspoor ik vind het daar een fijne plek om tot mezelf te komen ik heb daar ook gezeten toen ik was weggelopen. Er is een trap die omhoog gaat naar het treinspoor en het ik ga elke dag aks ik daar naar toe ga een trede hoger zitten ik kan dit niet meer en ik wil dit niet meer ik vind het wel altijd fijn om gewoon heel even mijn verhaal kwijt te kunnen op dit forum maar Mn vraag is hoe moet ik tegen Mn mentor zeggen dat ik dit doe en hoe moet ik haar vertellen dat ik die gesprekken niet meer wil omdat ze dan toch altijd alles maar weer tegen Mn ouders zegt.