Hoi,
mik ben een meisje van 14 en ga naar de 3e van havo.
Mijn geschiedenis docente maakt zich zorgen over mij en heeft 2 x gevraagd wat er was aangezien ik wat Sip ben de laatste tijd (3 weken). Het is iets dat al een half jaar speelt namelijk een doodswens. Ik voel me heel rot omdat mijn putje met gebeurtenissen van mijn verleden is overstroomt. Die docent geeft mij het gevoel dat ik haar kan vertrouwen maar als ik het zeg ben ik bang dat ze naar mijn ouders gaat. Wat zouden jullie doen?
Leerkrachten gaan altijd naar ouders....dat heeft geen nut, wel kan je naar een vriendin gaan

Maar dan is het punt dat we nu vakantie hebben. Moet ik haar dan een berichtje doen of bellen?
Tsja. Leraren gaan vaak naar je ouders, maar sommige gaan echt hun best doen om je te helpen zonder je ouders er bij te halen. (Ik heb met bijde ervaring..)

Wat je zou kunnen doen is naar een leerlingbegeleider gaan. Wss gaan die niet naar je ouders.

Maar uiteindelijk moet je toch naar je ouders gaan. Zij willen je vast helpen, want ze houden van je. (Hoop ik?)

Ik zou wel met je geschiedenis docente gaan praten want ze heeft al duidelijk gemaakt dat ze bezorgd om je is terwijl dat helemaal niet haar taak is. Ik denk dus dat je haar wel kan vertrouwen.

Hey,

Misschien kun je je docent na de vakantie nog een keertje opzoeken. Dan kunnen jullie alsnog praten. Als ze het voor de vakantie al een paar keer heeft gevraagd, zal ze daar nu vast nog steeds voor open staan!

Waarom wil je niet dat je ouders hiervan weten? Zijn zij onderdeel van waarom je je niet goed voelt?

In de tussentijd kun je overwegen om een vriend(in) in vertrouwen te nemen. Ook kun je natuurlijk altijd terecht bij de Kindertelefoon via de chat en/of de telefoon.

Gr. Pin
Mijn ouders maken hier geen deel van uit, maar wel zijn hun veel betrokken geweest bij nare gebeurtenissen. Ik wil hun hierbij niet belasten

Hey anoniemdino,

Als je die leerkracht vertrouwt, zou ik het zeker zeggen. Als de leerkracht wat redelijk is en haar job goed doet, moet ze, als je haar vraagt om te zwijgen, aan zwijgplicht doen en niks vertellen aan je ouders.
Als ze dit toch doet, is het een leerkracht die het niet begrijpt, maar aangezien ze je zoveel vraagt of het gaat, denk ik wel dat je haar kunt vertrouwen.

Ikzelf heb geen problemen, ik praat ook met een leerkracht, gewoon omdat ze als een 2de mama voor mij voelt, als een echte vriendin. Ik heb het een tijd lastig gehad met het feit dat ik haar zoveel mis(te), en zei dit aan een andere leerkracht (haar beste vriendin en carpoolmaatje) die dit dan tegen haar zei,heeft me veel geholpen. Nu mis ik die leerkracht helemaal niet meer zoveel, nu ze dit weet.

Ik zou het haar gewoon vertellen, dat gaat een opluchting zijn voor jou !

groetjes,
Newra x