Hallo, sinds ik klein ben zit ik op rugby en daar dacht ik vrienden voor het leven gemaakt te hebben maar net heeft de jongen in onze vriendengroep waarmee ik het beste mee om kon gaan (ik ben zelfs met hem op vakantie geweest) gezegd dat hij niet meer mijn vriend wilt zijn, ik wist al een beetje dat de rest van mijn vriendengroep mij niet echt mocht dus ik probeerde gewoon zoveel mogelijk om te gaan met mn beste vriend, ik kreeg vandaag een snap waarin je een foto zag dat zij samen af hadden gesproken dus ik vroeg aan die beste vriend van me of ze een appgroep hadden zonder mij, hij zij nee en daarna vertelde ik over de snap waarin zij op het strand waren, hij zij dat hij gewoon thuis was, daarna vroeg ik of we misschien weer eens konden afspreken, na 5 minuten typen kreeg ik een verdrietig antwoord, hij vertelde mij dat ze wel een appgroep zonder mij hadden en dat ze wel naar het strand waren gegaan ook vertelde hij dat we beter geen vrienden meer konden zijn omdat hij de andere jongens in de vriendengroep aardiger vond, ik hoopte dat het een grap was dus ik vroeg of het een grap was maar hij zei nee. als je meer vragen hebt dan kan je dat vragen ik ben nu heel verdrietig dus het klinkt een beetje onlogisch dankjewel voor het lezen
Heyy
Ik snap dat het heel verwarrend is voor je. Je moet wel begrijpen, het is niet omdat je het contact stop zet met iemand dat je die persoon niet meer graag hebt. Soms is het een keuze die je maakt voor je eigen goed. Ookal word je er ongelukkig van.
Vraag eens aan hem of het zijn eigen keuze is. Misschien hebben de anderen van je rugbyteam hem gepusht. Praat erover met hem. Dan zal het misschien duidelijker worden.
Een beste vriend verliezen is kak, i know. In het begin is het echt slopend. De tijd heelt dat soort wonden.
Groetjs
Hey,
Ik vind het zo naar om zulke dingen te horen. Kaas123 weet het al goed te verwoorden. Ik wil je ook wat moed inspreken.
Ik ben ook door zoiets heengegaan. Niet dezelfde situatie misschien, maar het kwam op hetzelfde neer: Iemand anders wou niet meer bevriend met mij zijn na ook een hele bak met drama, terwijl ik het juist wou proberen.
Ik was er kapot van. het was alsof mijn hart in duizenden stukjes was gereten. Ik heb dag en nacht gehuild, dacht dat het nooit maar dan ook nooit meer goed zou komen, dat ik er niet meer bovenop kwam. En hier ben ik: Ik ben nu erg tevreden met mijn leven en ben mentaal sterker en wijzer geworden, en dat terwijl ik het gevoel had het het einde van de wereld was.
Wat ik hiermee wil zeggen is dat hoe slecht je je nu ook voelt, het beter zal worden. Dat kan dagen, weken, of maanden duren. Het beste kan je zoveel tijd nemen als nodig en jezelf de ruimte geven om hier mee om te kunnen gaan. Ook sta je hier niet alleen in en zijn er mensen die door hetzelfde hebben moeten gaan: Mensen die je begrijpen. Kan die gedachte een steun voor je zijn..?
Ik vind dat je kan ook een vorm van liefdesverdriet hebben voor vriendschappen (Volgens mij heet dat vriendschapsverdriet.) Maar daar kom je ook weer bovenop.
Groetjes,
Pindakes
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your username or e-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
