Hoi, ik zag laatst een filmpje van dingen die kunnen wijzen op dat je mentaal gestoord bent. ik geloofde er natuurlijk niks van maar ben wel aan het denken gezet; weet ik dat wel zeker?
Een paar van die dingen waren dat je opvliegend, heel moe en neppe scenarios maakt in je hoofd. nou leuk weetje: ik doe dat dus allemaal. Ik geloof eigenlijk ook alles wat ik zelf denk. ik slaap meestal om realiteit te ontsnappen, maar zelfs mijn dromen zijn raar.
Neppe scenarios maken doe ik al sinds groep 3 op de basisschool. doet iemand anders dit? ik dacht altijd dat het heel normaal was om te doen. is dat ook zo?
Op vakantie in Frankrijk vorig jaar had ik een hele grote crush op mijn buurjongen daar; slank, blond, blauwe ogen; hij was gewoon helemaal perfect. Toen we terug naar huis moesten had ik zijn snap niet. ik had helemaal niks van hem. Vanaf dat moment was ik alleen nog maar bezig met neppe scenarios bedenken die ik had kunnen doen/zeggen om zijn nummer/snap te krijgen. toen ik jonger was deed ik het maar dan met een k-3 show ;-;.
Ook op school heb ik altijd het gevoel dat mijn personaliteit niet goed is. Na elk weekend heb ik het gevoel dat ik iets moet doen, geven of hebben om daar te kunnen zijn. Ook mijn vriendschap slingert heen en weer: ik weet niet eens of ik ruzie heb of niet. Mijn beste vriendin heetf me namelijk ingeruild voor een andere vriendin. Als we alleen zijn doet ze gewoon normaal maar met haar is ze.. Pick-me ofzo. vooral met jongens erbij. haar letterlijke woorden zijn dan: 'HIHijHIJIHIIHIhihiHihiHI NEE STOWPPPPPP -’ (ja we noemen iedereen in dit verhaal even -) ik irriteer me daar dan zo erg aan maar als ik er iets van zeg word ze boos en gaat ze naar haar nieuwe bestie toe. ik heb het gevoel alsof ik een soort van back-up ben, dat ik alleen maar nodig ben als de main-vriendin er niet is. is dit herkenbaar voor iemand?
Het enige dat me nog gelukkig houd is seks en fotos van tom felton.
Heb ik hulp nodig of is dit normaal?
