hoi! ik ben een meisje, 13 en ik heb eigenlijk een probleem… een best wel grote.
Gisteren had ik ruzie met mijn moeder, omdat ik iets had gebakken (ik mag dat niet meer doen omdat ik een keer boter liet ontploffen in de magnetron ;) ) en nooit haar de waarheid vertel, maar altijd lieg, maar ik verzwijg gewoon de waarheid omdat ze toch wel boos wordt, ik wil niet weer de pijn voelen, mentaal en psychisch. Maar natuurlijk, ze werd boos, ze schreeuwde en schreeuwde, ik kreeg een paniek-aanval en kon niet meer normaal ademen, ze was nog steeds boos en zei met een boze stem dat ik rustig moest doen, paar minuten later was ze rustiger, en deden we wat ademhalingsoefeningen samen. En ik beloofde haar dat ik nooit meer zou liegen tegen haar.
Vanochtend schreeuwde mijn moeder mijn naam van beneden, en vroeg of ik de airfryer had gebruikt, omdat er vlekken in zaten, ik zei nee, omdat ik dacht dat ze bedoelde of ik het gisteren had gebruikt, niet eergisteren of vorige week. Toen ging ik weer naar boven, en riep ze me weer, ik kwam aan beneden en mijn ouders keken woest naar me. Ze vroeg nog een keer of ik het had gebruikt, en toen zei ik dat ik het alleen eergisteren had gebruikt. Mijn moeder werd boos en zei dat ik weer aan het liegen was, ze zei dat ik heel erg goed wist dat ze niet gisteren bedoelde, maar eergisteren of vorige week. Maar ik wist het echt niet!
mijn vader zei: verdwijn uit mijn ogen en ik liep naar de trap, maar onderweg pakte hij mijn bovenarm en kneep in het, heel erg hard, er zit nog steeds een rode vlek op die plaats. Hij vroeg waarom ik WEER loog, ik was niet eens aan het liegen! ik gaf geen antwoord want zijn harde greep deed teveel pijn, mijn moeder antwoordde voor mij en zei; ‘Ze geeft geen antwoord omdat ze weet dat ze niet zonder liegen kan’, dat maakte me woest, maar ik had de kans niet om het uit te leggen, ik probeerde me los te wurgen maar mijn vader was sterker, hij pakte mijn arm steeds harder beet als beweeg. Mijn moeder pakte het dichtstbijzijnde object bij haar (dat waren heel veel sleutels) en smeet ze allemaal naar mij toe, 1 sleutel kwam tegen mijn aan, maar het deed niet zoveel pijn. Ik werd naar boven gestuurd zonder ontbijt.
een paar minuten later riepen ze mijn zusje naar beneden om te ontbijten, ik zat met veel honger boven op mijn kamer, uiteindelijk mocht ik eten, om 12.00, hun hadden alle afbakbroodjes opgegeten, en ik had alleen oud brood, ik had zoveel honger, maar toch pakte ik 1 boterham, ik wilde niet meer bij hun zijn, ik wilde weer weg, naar boven, op mijn kamer, veilig.
mijn telefoon werd afgepakt, ik krijg geen zakgeld meer, geen feestjes of logeren.
- hoe moet ik bijvoorbeeld eten kopen als ik mijn lunch ben vergeten, maar ik heb geen geld? ik kan nog niet werken.
- ligt het aan mij?..
hier is nog een lijst met dingen die ze ooit hebben gedaan:
- mijn moeder heeft mij een keer een rotkind genoemd
- geslagen
- mentaal mishandelen
- guilt trippen
- stress geven
- ‘je doet nooit genoeg je best, wil je echt naar de havo? of wil je op vwo blijven.’
en natuurlijk, we kunnen wel leuke dingen doen, naar een pretpark, dierentuin of bioscoop etc. Maar toch.. is dit mijn schuld? ik ben maar een kind!
