Skip to main content

Hoi lieve iedereen,

Ik verveel me eigenlijk elke dag enorm. Ik heb echt geen flauw idee wat ik moet doen, en ik ben ook een beetje gevoelloos, ik ben eigenlijk bijna nooit meer echt blij maar ook niet heel vaak verdrietig.

Op school gaat het nu wel oké, ik ga vanaf volgende week 4 per week, maar als ik bv met mijn docent een gesprek heb is dat heel ongemakkelijk omdat ik gewoon te gespannen ben. Ik weet echt niet hoe ik daar mee om moet gaan. 

En ik heb ook gewoon niet zoveel contact, ik heb met de meeste vrienden bijna geen contact meer maar heb ook nooit echt een klik met hun gehad. Ik heb dan ook niet zoveel behoefte om nog contact met hun te hebben, omdat het toch niet leuk is en ik het gevoel heb dat ze ook niet echt contact willen.

 

Hoi @Jesse08 

Met mij gaat het nu veel beter dan een maandje geleden, ik ken het gevoel dat jij hebt, maar dat heb ik vooral in de vakantie omdat ik geen ritme hebt, en daarom voel ik mij in de weekenden ook wat slechter.
Ik heb voor mij gewoon een vast ritme gemaakt, maar als je niet elke dag school hebt kan dat lastiger zijn.
Dan ben je namelijk 1 schema gewend: opstaan, school, huiswerk, sport, slapen
Zo verveel ik mij niet, ook heb ik meer contact met mijn vrienden.

Misschien dat je dat ook zo kunt doen als je meer naar school gaat.
Ik denk niet dat je echt depressief bent om eerlijk te zijn, ik dacht dat ik ook depressief was maarmaar dat is niet echt zo gebleven, meer teveel '’stress'’ door verveling/weinig contact.

Laat mij weten hoe het gaat
Groetjes ItzJustin


Hey @ItzJustin ,

Fijn dat het met jou beter gaat:)

Ik zit niet op een sport, ik denk er wel over na maar ik denk dat ik sociaal nog steeds niet goed genoeg ben, ik vind contact maken gewoon té spannend. En dat heb ik dus ook in gesprekken met mijn docent.

Dat ritme klopt wel, toen ik nog naar school ging ging het wel beter, maar ook toen voelde ik me vaak zo. Ik wist na school gewoon niet wat ik moest doen. Ik deed veel huiswerk in de les dus daar was ik na school eig. bijna nooit mee bezig 😉

PS: in mijn topic staat "ik ga vanaf volgende week 4 per week", ik bedoel dat ik vanaf volgende week 4 uur per week ga.


Hey iedereen,

Ik weet het nu gewoon even niet meer…

Ik verveel me echt dood, maar de tijd gaat wel snel, en het voelt gewoon alsof ik stil sta maar alles om me heen heel snel gaat. Ik wil wel meer contact, en op een sport gaan, maar het lúkt mij gewoon niet en dat is echt heel frustrerend.

Ik ben ook heel snel gestrest, en ik slaap niet heel goed. 

Ik weet gewoon niet of dit wel goed komt. Ik heb echt het gevoel dat ik helemaal in de war ben, ik word eigenlijk nergens meer blij van, en de laatste maanden voelen sowieso heel raar, en de tijd daarvoor voelt onwerkelijk. Ik kan me ook niet goed concentreren, en op school was dat wel langer al zo, ik kon gesprekken niet goed volgen omdat mijn hoofd heel ergens anders stond.

Ik durf niet alles tegen mijn psycholoog te vertellen, en het is gewoon teveel, ik heb niet zo vaak een gesprek en die gesprekken zijn maar iets van 45 minuten. Ik moet veel meer kwijt dan ik kwijt kan en ik vind het gewoon heel spannend, waardoor ik soms dingen niet goed uitspreek, en even moet wachten tot ik weer verder kan praten. Ik weet niet wat dat is, maar het maakt het heel ongemakkelijk en het is heel frustrerend.

Mijn tante is vandaag geweest, en tussen mijn ouders en zij gaat soms ook echt niet goed, ik vind het dan super vervelend om daar dan bij te zijn. Maar de vorige keer dat ze kwam was het nog veel erger, toen hadden ze ruzie en is mijn tante weggelopen. Ik heb vandaag ook gehoord dat mijn oom kanker heeft, het is gelukkig nog niet een hele grote tumor maar ik maak me er wel zorgen om…

 


Hey @Jesse08  klote dat je je zo voelt.

Ik zou dit wel voorleggen aan je psycholoog (als je dat nog niet gedaan hebt). Misschien helpt het om de dingen die je echt wil vertellen op te schrijven? Dan kun je je daar op focussen bij de volgende afspraak.

Je moet ook echt niet bang zijn om iets tegen je psycholoog te vertellen. Ik snap dat het spannend is maar hij/zij is precies daar voor opgeleid. Voel je dus gwn vrij om te zeggen wat je wil.

Dat je dat gedoe met je tante er ff niet bij kan hebben is logisch. Op dat soort momenten mag je je best even terugtrekken als je daar behoefte aan hebt. Voel je niet verplicht om er bij te blijven zitten. Heel normaal ook dat je je zorgen maakt om je oom maar laat je er niet gek door maken. Dit klinkt misschien hard maar dat is een situatie waar jij nu niks aan kunt veranderen en je moet nu vooral aan jezelf denken. Natuurlijk mag je best meeleven met hem maar het moet niet ten koste gaan van jou.

Over het slechte slapen, heb je wel eens aan ontspanningsoefeningen gedacht? Hier staan er een paar maar er zijn nog veel meer te vinden. https://www.gezondmetsalut.nl/gezondmagazine/3-rustgevende-ontspanningsoefeningen-voor-in-bed/

Hoop dat je hier wat aan hebt.

Heel veel sterkte en het komt echt goed.


Hoi @Jesse08  ik ben het helemaal eens met @tim16 , een sterk advies en daarnaast wens ik je veel sterkte en kracht! 

Groetjes liefs Tartan ♥️


Hoi @tim16@Tartan14 ,

Dankjewel ♥️

Meestal gaat in slaap vallen wel goed, maar ik word dan een paar keer per nacht wakker en het duurt dan soms best lang voordat ik weer inslaap. Ik heb wel ontspanningsoefeningen geprobeerd, maar het hielp niet heel erg..

 


Lieve @Jesse08  ik sluit mij aan bij @ItzJustin  en @Tartan14  en @tim16  en ik denk aan je. Ik hoop echt dat het beter zal worden voor je en ik vind het zo onverdiend dat zo'n aardige lieve jongen zoveel dingen tegelijk meemaakt. Ik hoop dat ik het goed uitdruk. Maar in elk geval  veel liefs en sterkte. En een knuf.

Liefs, Tover xxx


Dankjewel lieve @Tover01 😘


Hey iedereen,

 

Ik ben woensdag en vandaag naar school geweest, er waren nu meer mensen en ik word niet lastiggevallen ofzo, maar het is echt ongelooflijk saai. 

De klasindeling is sowieso best rot, wat het nog moeilijker maakt om contact te maken. De tafels staan tegen de muur aan en tussen elke tafel zit een soort houten plaat zodat je elkaar niet ziet. Er zitten ook veel mensen die helemaal geen contact willen, ik zeg dan wel hoi maar sommigen zeggen echt helemaal niks.

Het is ook heel stil, dus als je dan praat hoort letterlijk iedereen je.

Ik was opzich blij dat ik in deze klas kon, maar het voelt alsof ik in een bibliotheek zit waar je stil moet zijn. Die houten planken geven mij dat gevoel…

Sorry als dit weer een enorm chaotische reactie is…

 


Zo chaotisch is de reactie niet hoor. 😉

Ja, school, en vooral de middelbare, kan best saai zijn. Je moet maar zo denken, het is maar voor een paar jaar en dan ben je er weer van af.

Dat er mensen zijn die geen contact willen kom je overal wel tegen. Niet echt gezellig en vervelend als je zelf wel contact wil maken, maar ja, je kunt het ook niet afdwingen. Misschien kom je nog wat mensen tegen die wel wat opener zijn.

 

 


Zo chaotisch is de reactie niet hoor. 😉

Gelukkig 🙃

Dat er mensen zijn die geen contact willen kom je overal wel tegen. Niet echt gezellig en vervelend als je zelf wel contact wil maken, maar ja, je kunt het ook niet afdwingen. Misschien kom je nog wat mensen tegen die wel wat opener zijn.

Ja, dat is zo. 

Het voelt nu ook een beetje alsof ik mensen stoor, en ik weet ook niet wíé er geen contact wil. Ik zeg zelf ook niet veel maar dat betekent niet dat ik geen contact wil met iemand. Ik vind het zelf gewoon ook té spannend om in een stille klas als enige iets te gaan zeggen. Als meer mensen dat hebben word het nooit anders maar ja... 

Veel mensen hebben ook oortjes in, en dat geeft mij eig een beetje het gevoel dat zij geen contact willen.

 

 

 


Hoi iedereen,

Ik weet gewoon niet zo goed wat ik moet doen…

De gesprekken met de psycholoog gaan eigenlijk niet zo goed, het is best intensief en ik zeg wel veel over hoe het gaat, en ze luistert echt wel heel goed maar ze reageert niet echt op wat ik zeg. Beetje lastig uit te leggen, maar ik schiet met die gesprekken gewoon niet zo veel op. Ze geeft gewoon niet echt tips hoe ik beter met dingen om moet gaan.

Ook mijn docent doet eigenlijk hetzelfde. Ik heb een brief geschreven met mijn gevoelens, maar ze reageert er daarna niet echt op behalve dat ze nu beter snapt waarom ik me slecht voel.

Er is gewoon heel weinig wat ik nog leuk vind. Thuis is het gewoon niet gezellig, en op school ook niet. De tijd gaat snel maar het voelt net alsof ik een beetje stil sta, maar alles om me heen voorbij flitst. 

 


Ik vind het echt rot voor je dat je dit zo meemaakt.  Ik wou dat ik een antwoord of oplossing voor je had maar ik zou het zo ook ff niet weten helaas. Op een sport gaan oid is ook nog geen optie? Of iets van een hobby proberen te vinden. Al was het maar om wat afleiding te hebben.

Ik hoop echt dat je snel weer wat plezier in het leven kunt vinden.

 

 


@tim16 Ja, ik denk wel over om op een sport of scouting ofzo te gaan, maar mijn conditie is nog niet echt goed:( 

Dankjewel voor je reacties btw:)

 


Dat is wel lastig dan idd.

Fietsen (niet wielrennen of zo, gwn fietsen😄) is iets wat je ook kunt doen met een mindere conditie. Het is ook een mooie manier om je conditie weer wat op te bouwen. En het maakt je hoofd ff lekker leeg vind ik.

Dankjewel voor je reacties btw:)

Graag gedaan

 


Ik fiets idd wel een paar keer per week @tim16 , het gaat gelukkig wel langzaam steeds wat beter😉

Ik ben vandaag ook weer naar school geweest en het ging weer zo... Ik heb nog hoi tegen iemand gezegd die naast me ging zitten maar hij reageerde gewoon helemaal niet...:(

Ik vind het ook jammer dat er niet echt klassikaal dingen gebeuren, maar ja misschien is dat wel bewust omdat sommigen gewoon geen contact willen. 


Hey iedereen,

Sorry dat ik weer een bericht post🙃

Maar ja ik ga dus morgen weer naar de psycholoog, ik heb er ook al over met de KT gechat maar ik twijfel gewoon nog. Zal ik zeggen dat ik de gesprekken gewoon niet zo goed vind gaan? Ik weet niet zo goed wat het beste is...


Hi, misschien helpt het om iets met sport te doen, van sporten worden de meeste mensen namelijk blij. Of heb je een andere hobby die je leuk vind? Besteed je tijd daar dan aan, hopelijk wordt je dan vanzelf vrolijker.  Ik raad ook aan om soms gewoon met mensen af te spreken. Probeer eens met verschillende mensen af te spreken, er zit vast wel iemand bij waar je een klik mee hebt. Wat ook nog belangrijk is, zorg voor voldoende ontspanning voor jezelf. Merk je dat het echt niet goed gaat, zeg het dan tegen je ouders. Ga lang bij een psycholoog dat kan namelijk enorm helpen! Hopelijk heb je iets aan deze tips. Toedels, Molly!


Sorry dat ik weer een bericht post🙃

Daar is het forum voor 😉

Ik zou eerlijk zijn tegen je psycholoog. Dan kan hij/zij je het beste helpen lijkt me.

Succes morgen

 

 


Hoi @Molly ,

Dankje:)

Ik spreek nu niet zo vaak af, ik heb eig maar 1 iemand die dichtbij woont en waar ik wel mee afspreekt, maar eig alleen in de vakantie's. 

Ik ga al naar een psycholoog, maar die gesprekken gaan niet zo goed, ik had ook een reactie daarover geplaatst maar die stond nog in de check toen jij reageerde.

@tim16 ,  Oké, dan ga ik het idd maar doen. Ik laat wel weten hoe het ging;)


Hoi iedereen,

Ik heb het gesprek gehad en heb gezegd dat ik me niet echt beter voel na de gesprekken. Ze begreep het wel en heeft er wat meer over uitlegt, dat het meer de bedoeling was om in de gaten te houden hoe het gaat omdat ik binnenkort naar een andere psycholoog ga. Ik ga nu naar de psycholoog in het ziekenhuis en ze zijn daar meer voor de korte termijn zeg maar. De wachtlijst is alleen heel lang, dus ze gaan me nu toch proberen meer te helpen bij de volgende gesprekken.

Ik heb ook vertelt hoe het op school ging en over hoe het contact met mijn docent is. Ze vind de klas waar ik nu in zit niet echt geschikt en is het ook niet eens met dingen die de docent tegen mij heeft gezegd. 

Ik ben ook vandaag naar een open dag van een andere school geweest (geen speciaal onderwijs maar wel een kleine school/klassen) en ik kan daar een dag in de klas meedoen. 


Hey lieve iedereen,

De psycholoog heeft het besproken met haar collega en ze zei dat ze een beetje vastliep en niet goed weet wat ze kan doen om mij te helpen.

Ze zei dat ik naar de huisarts kan om te bespreken of ik misschien medicatie kan krijgen, en dat als het echt mentaal heel slecht gaat ik naar de huisartsenpost kan. Verder heeft ze niet echt iets gezegd hoe ze me écht kan helpen, behalve dat ik dingen bij haar kwijt kan. Maar ik weet niet of dat eig wel echt kan. 

Het is gewoon heel erg frustrerend...


Hey,

Snap wel dat dat frustrerend is. Maar ze weten niet hoe ze je kunnen helpen, betekent dat dat ze je helemaal niet kunnen helpen, of dat ze het lastig vinden om je goed te helpen? Zou jij medicatie willen of niet?

Ik hoop dat het goed komt!

 


Hey @OnbekendeAnnoniem1 ,

Dankjewel ❤️

Ik kan wel delen waar ik mee zit, maar verder kunnen ze me eig niet echt helpen.

Ik weet niet goed of ik medicatie wil, volgens mij mag ik veel medicijnen ook nog niet, ligt er een beetje aan wat het doet. 

 

 

 


Hoi lieve iedereen,

Ik ben net bij de huisarts geweest maar ik mag geen medicatie omdat dat pas vanaf 21 jaar mag.

Hij weet nu ook niet wat we op dit moment kunnen doen:(

Eigenlijk voel ik me alleen maar steeds slechter, ik doe bijna niks meer, en lig heel veel in bed.

 


Reageer