Skip to main content

Hi iedereen! Ik voel me al een lange tijd niet geliefd, niet goed genoeg, lelijk, maar vooral alleen, moe, anxious. Ik durf het er niet met mijn ouders of vrienden over te hebben omdat ik al weet wat voor reacties er gaan komen, en die zijn niet altijd positief. Ik wil niet zeggen dat ik depressief ben, zonder het echt zeker te weten, maar ik vraag me dus af ik of ik dat ben. Ik heb helemaal geen motivatie meer en ik ben super moe en niks maakt me echt meer blij. Dingen waar ik een tijd geleden heel enthousiast over werd, lach ik nu niet meer om. Het doet me gewoon niks meer. En als ik dan eindelijk weer iets vind waar ik enthousiast of blij over ben en ik het aan m’n ouders vertel, dan verandert het in een hele preek of dan lachen ze me uit of beledigen ze mij ermee. Meteen vind ik het niks meer, al helemaal als ze me een schuldgevoel aanpraten.  Normaal knik ik dan en loop ik weg en dan ga ik in m’n eentje zitten huilen. Maar wat ik steeds meer heb, is dat wanneer ik het gevoel heb dat ik ga uitbarsten in tranen, ik nu een soort van verlamd ben. Het is hetzelfde gevoel als dat ik huil, alleen dan zonder tranen, als iemand snapt wat ik bedoel. Weet iemand misschien wat er aan de hand is, en is er misschien iemand die iets vergelijkbaars mee (heeft ge)maakt? Zo ja, wat doe je of wat heb je gedaan om te helpen? Want voor mijn gevoel helpt niets. Ik probeer het altijd tegen mijn beste vriendin te zeggen, maar die heeft het altijd te druk met haar vriendje. Als ik er dan eindelijk met haar over durf te praten, dan zit ze te appen met hem en het voelt alsof ik niet belangrijk voor haar ben. Dus, iemand tips?

Heey,

Wat vervelend dat je je zo voelt 😞 er zijn meer kinderen die dit hebben.

Het lijkt me belangrijk om er met iemand over te praten, hoe spannend dat ook is. Dit kunnen je ouders zijn of je mentor, vriendin, familielid, huisarts etc. Zij kunnen je misschien helpen. Je huisarts kan je ook doorverwijzen naar een psycholoog bijvoorbeeld als dat nodig blijkt te zijn.

 


Heyy

 

Wat vervelend dat je je zo voelt.. Wij kunnen geen diagnose voor jou stellen, maar uit je verhaal kunnen we wel duidelijk maken dat je niet goed in je vel zit.

 

Ondanks dat je bang bent voor de reactie van je ouders wil ik je toch adviseren om met ze te praten over hoe je je voelt. Probeer eerlijk tegen ze te zijn en ze duidelijk te maken dat je je echt niet lekker voelt. Als ze dan nog steeds niet goed reageren of als je het echt niet wilt kan je ook met je mentor gaan praten, met je huisarts, een ander familielid of een vertrouwenspersoon. Praten is lastig en erg spannend, maar het lucht echt op als je hebt gepraat. Er zijn echt heel veel mensen die om jou geven en die jou willen helpen en steunen om je weer beter te voelen. Als je het echt niet durft om te praten kan je ook een brief schrijven aan iemand waar je al je gevoelens op schrijft en die aan iemand geven. Dat is misschien wat makkelijker.

 

Ik snap heel goed wat je bedoeld met het gevoel om verlamd te zijn.. Zelf kamp ik namelijk met een depressie en zit ik ook echt verschrikkelijk slecht in mijn vel. Wat je misschien wilt helpen is wat leuks doen, ook al staat je hoofd er niet naar. Leuke dingen doen zorgt er voor dat je een beetje afgeleid ben van alle negatieve gedachten. Wat vind jij leuk om te doen? Je kan eens een lekker stukje lopen door de natuur, of je gaat lekker muziek luister of een boek lezen.. Iets wat jij leuk vind! 
 

Als ik heel negatief denk wilt het mij helpen om te gaan schrijven.. Alles wat ik dan denk schrijf ik dan op papier en schrijf ik als het ware uit mijn hoofd.. Dat lucht mij erg op en zorgt tijdelijk voor een beetje rust in mijn hoofd.. Misschien helpt dat jou ook.

 

Als je meer vragen hebt mag je natuurlijk altijd op het forum je dingen delen! Dan zullen wij je zo goed als we kunnen helpen en wij zijn er voor jou! Je kan ook iedere dag tussen 11:00 en 21:00 met de kindertelefoon bellen / chatten als je dat prettig vind..

 

Sterkte, ik geloof in jou❤️
Groetjes van mij!


Hey sunflower,

Wat vervelend dat je je zo voelt.

Of je depressief bent of niet, jij voelt je niet fijn en daar gaat het om!

Zoals de anderen al zeiden is het het beste als je hulp bij iemand zoekt of het aan iemand vertelt. Dat kan bijvoorbeeld ook je mentor of vertrouwenspersoon of een vriend(in). Het helpt natuurlijk als je het aan je ouders vertelt, maar als je dat nog niet wil kan je iemand anders proberen. Het is natuurlijk niet handig dat ze alles wat jij wil doen om gelukkig te worden afwijzen, en daarom kan je als je vertelt hoe je je voelt misschien ook uitleggen waarom je het zo graag wil.

Zelf voel ik me ook niet fijn, en ik heb daar wel een aantal tips tegen.

Als je het gevoel hebt dat je moet huilen zonder tranen helpt het bij mij heel erg om iets leuks te gaan doen of met mijn handen op mijn buik te liggen en dan op mijn ademhaling letten. 
Je kan ook opschrijven of een verhaal schrijven over hoe je je voelt.

Succes!

Groetjes iemand.

 


Ik vind het super vervelend voor je. Je kan een online zelf test doen om te kijken of je het daadwerkelijk hebt (is niet altijd even accuraat) en ik zou toch adviseren om een keer naar de huisarts te gaan als deze zelf testen er uit komen met depressie. Het is misschien heel kut op het begin. Maar geloof mij het is veel beter long term


Hey @sunflower !

Het spijt me maar ik heb niet echt tips, maar ik maak eigenlijk precies hetzelfde mee!

Mijn beste vriendin heeft laatst een vriendin gekregen (verkering) en ze besteed alleen maar tijd aan haar. We waren zo close en laatst kwam ik erachter dat ze zelfs met haar over me geroddeld had. Ik voel me de laatste tijd ook een beetje down, ik zou niet zeggen depressief maar in ieder geval niet goed. Aangezien jou bericht van 2 jaar geleden is vroeg ik me af, hoe ben jij ermee omgegaan? en is het een beetje goed gekomen?

Groetjes J.S_4321


Heyy, ik heb precies het zelfde, ik durf er met niemand over te praten. Ik ben er ook recent achter gekomen dat mijn beste vriendin self harmed en durf dit al helemaal neit meer aan haar te vertellen. Maar meestal als ik me zo voel ga ik op een rustige plek gewoon naar muziek luisteren:) ik weet dat je hier misschien helemaal niks aan hebt. Maar het is altijd fijn om te weten dat je niet de enigste bent toch?


Reageer