Wij kunnen geen diagnose stellen, alhoewel ik wel zeker weet dat je niet echt goed in je vel zit. Mijn vraag aan jouw is of het jou gaat helpen als je het label depressief aan jezelf kan hangen.
Dan nu even de oplossing: praat erover! Dit kan met je ouders - je vader weet er al min of meer van, je moeder nog niet -, een vriend(in), je mentor, een vertrouwenspersoon (op school), een psycholoog, etc.
You got this! Succes!
Wij kunnen geen diagnose stellen, alhoewel ik wel zeker weet dat je niet echt goed in je vel zit. Mijn vraag aan jouw is of het jou gaat helpen als je het label depressief aan jezelf kan hangen.
Dan nu even de oplossing: praat erover! Dit kan met je ouders - je vader weet er al min of meer van, je moeder nog niet -, een vriend(in), je mentor, een vertrouwenspersoon (op school), een psycholoog, etc.
You got this! Succes!
Ja ik weet dat jullie geen diagnose kunnen stellen.
Kan een maatschappelijk hulpverlener dat wel?
Gr. Anoniem
Ja ik weet dat jullie geen diagnose kunnen stellen.
Kan een maatschappelijk hulpverlener dat wel?
Gr. Anoniem
Volgens mij niet, zie het stukje hieronder dat Simply Me heeft gereageerd in een ander topic:
Alleen een gekwalificeerd en bevoegd behandelaar mag een diagnose stellen, zoals een BIG-geregistreerd gz-psycholoog, psychiater of psychotherapeut.
Ja ik weet dat jullie geen diagnose kunnen stellen.
Kan een maatschappelijk hulpverlener dat wel?
Gr. Anoniem
Volgens mij niet, zie het stukje hieronder dat Simply Me heeft gereageerd in een ander topic:
Alleen een gekwalificeerd en bevoegd behandelaar mag een diagnose stellen, zoals een BIG-geregistreerd gz-psycholoog, psychiater of psychotherapeut.
Oh, ok.
Hey An_oniem,
Zoals eenanoniemejongen1 al zei kunnen wij geen diagnose stellen, maar of je depressief bent of niet, fijn voel je je niet.
Jezelf opvrolijken kan erg helpen. Je kan bijvoorbeeld iets doen met je vrienden om ook je vriendschap in stand te houden.
Groetjes iemand.
Hey An_oniem,
Zoals eenanoniemejongen1 al zei kunnen wij geen diagnose stellen, maar of je depressief bent of niet, fijn voel je je niet.
Jezelf opvrolijken kan erg helpen. Je kan bijvoorbeeld iets doen met je vrienden om ook je vriendschap in stand te houden.
Groetjes iemand.
Hi,
Ik heb altijd geprobeerd mijn vriendschappen goed te houden. Maar dat lukte nooit. Ging altijd gewoon niet goed, Zoals altijd…
Heey An_oniem,
Wat vervelend dat je je al weken zo voelt. Ik kan me voorstellen dat je hiermee zit en ook graag wil weten wat dit gevoel is.
Het valt me op dat je het in je topics veel hebt over een diagnose en een ambulant hulpverlener. Heel erg fijn dat die hulpverlener je binnenkort gaat begeleiden en helpen. Het is nu wel een paar keer uitgelegd dat deze ambulante hulpverlener geen diagnose mag stellen. Dit kan zoals eerder uitgelegd alleen door: Alleen een gekwalificeerd en bevoegd behandelaar mag een diagnose stellen, zoals een BIG-geregistreerd gz-psycholoog, psychiater of psychotherapeut.
Eerlijk gezegd denk ik zelf dat een diagnose of label niet zo belangrijk is. Het kan je helpen om dingen beter te snappen en hoe je ermee om kan gaan.
Maar wat je nu graag wilt bereiken is werken aan de gevoelens en dingen waar je mee zit. En natuurlijk werken aan de oorzaak van deze klachten. En dat kun je prima doen met een ambulant hulpverlener.
Ik denk dat het goed is om daarnaar te kijken en niet zo gefocust te zijn op de diagnose. Deze gaat de ambulant hulpverlener namelijk niet stellen.
Groetjes,
Simply Me
Heey An_oniem,
Wat vervelend dat je je al weken zo voelt. Ik kan me voorstellen dat je hiermee zit en ook graag wil weten wat dit gevoel is.
Het valt me op dat je het in je topics veel hebt over een diagnose en een ambulant hulpverlener. Heel erg fijn dat die hulpverlener je binnenkort gaat begeleiden en helpen. Het is nu wel een paar keer uitgelegd dat deze ambulante hulpverlener geen diagnose mag stellen. Dit kan zoals eerder uitgelegd alleen door: Alleen een gekwalificeerd en bevoegd behandelaar mag een diagnose stellen, zoals een BIG-geregistreerd gz-psycholoog, psychiater of psychotherapeut.
Eerlijk gezegd denk ik zelf dat een diagnose of label niet zo belangrijk is. Het kan je helpen om dingen beter te snappen en hoe je ermee om kan gaan.
Maar wat je nu graag wilt bereiken is werken aan de gevoelens en dingen waar je mee zit. En natuurlijk werken aan de oorzaak van deze klachten. En dat kun je prima doen met een ambulant hulpverlener.
Ik denk dat het goed is om daarnaar te kijken en niet zo gefocust te zijn op de diagnose. Deze gaat de ambulant hulpverlener namelijk niet stellen.
Groetjes,
Simply Me
Hi,
De reden waarom ik het steeds heb over zo'n hulpverlener is omdat er steeds andere mensen reageren op mijn topics.
Dus dan kun je wel alvast zeggen dat je naar zo'n iemand gaat.
Zelf had ik ook de hele tijd de vraag in mijn hoofd of een ambulante medewerker een diagnose kon stellen.
Daarom vroeg ik dat hier, En niet aan mijn ouders, want mijn moeder weet nog niet dat ik mij zo voel, En mijn vader heeft wel wat in de gaten.
Dus als ik met de vraag kom van of een ambulante medewerker een diagnose kan stellen, Dan wordt het wel een hele ongemakkelijke situatie.
Ik ga er toch na de vakantie heen dus dan zie ik het allemaal wel of het werkt.
Gr. Anoniem
Heey,
Het is juist goed dat je hier praat over die hulpverlener. Dat is ook niet wat ik probeerde aan te geven.
Ik vind het fijn voor je dat je er hierover kunt praten en van verschillende forumgebruikers een reactie krijgt.
Alleen je leek zo gericht op die diagnose. Ik probeerde te bespreken dat er meer is dan die diagnose en het vooral belangrijk en voor jezelf fijn is dat deze gevoelens minder worden en je ermee leert omgaan.
Je kunt samen met de hulpverlener ook kijken naar hoe je dit met andere mensen kunt bespreken en erover kunt praten. Bijvoorbeeld je ouders.
Groetjes,
Simply Me
Heey,
Het is juist goed dat je hier praat over die hulpverlener. Dat is ook niet wat ik probeerde aan te geven.
Ik vind het fijn voor je dat je er hierover kunt praten en van verschillende forumgebruikers een reactie krijgt.
Alleen je leek zo gericht op die diagnose. Ik probeerde te bespreken dat er meer is dan die diagnose en het vooral belangrijk en voor jezelf fijn is dat deze gevoelens minder worden en je ermee leert omgaan.
Je kunt samen met de hulpverlener ook kijken naar hoe je dit met andere mensen kunt bespreken en erover kunt praten. Bijvoorbeeld je ouders.
Groetjes,
Simply Me
Met mijn ouders bespreken kan niet, Ik haat het om over mijn gevoelens te praten.
Met mijn moeder is er wel een kans dat ik er over kan praten, Maar dat wil ik niet.
Zelf was ik gericht op die diagnose omdat die vraag steeds in mijn hoofd zat.
En ik weet niet heo ik dit allemaal kan stoppen, Want ik ben mijn hele leven nooit zo positief geweest, En mensen ergerde zich daar wel aan.
Ik denk dat dit een beetje komt van mijn moeder, Want zij is bijvoorbeeld snel verbaasd, Boos, En geiriteert op sommige momenten.
Dus het zit denk ik wel een beetje in de familie denk ik…
gr. Anoniem.
Hey An_oniem,
Het is moeilijk om over je gevoelens te praten. Dat is normaal, maar het helpt wel. Als je het met je moeder kan bespreken moet je dat doen. Als je er nog niet klaar voor bent kan je het bespreken met iemand die je vertrouwd.
Dat mensen zich aan jouw gedrag ergeren is niet fijn, maar niet een reden om je van iedereen af te sluiten. Zo help je het ook niet bepaald. Je hoeft het niet in één keer te doen, maar bijvoorbeeld in kleine stapjes. Je kan wat vaker een gesprekje met een vriend maken of ietsje enthousiaster doen. Overhaast niet! Doe het op het tempo waar jij je naar voelt.
Groetjes iemand.
