Goedemiddag iedereen!
Mijn ouders zijn al in groep 7 gescheiden en ik heb geen contact meer met mijn vader. Ik woon nu bij mijn moeder. Ik ben 12 en zit nu in de 2e van het gymnasium. Op de basisschool was ik altijd heel vrolijk, ook als het tegenzat. Ik ging naar school in een andere stad en daar wonen mijn vrienden dus ook. Nu zit ik op de middelbare school. Mijn klas moet niets van me hebben, daardoor focus ik me niet op school, daardoor word mijn moeder boos, en dan focus ik me dus niet op school. Dat blijft zo gaan. Ik voel me al sinds het brugklaskam in de eerste week zo depressief. Ik ben een goede actrice, dus voor al mijn familie en vrienden lijk ik het leuke vrolijke meisje van vroeger. Ook al ben ik zo depressief. Al 2 jaar heb ik geen energie meer om naar school te gaan en kan ik uren staren naar mijn huis of leerwerk zonder iets te doen. Vorige week had ik toetsweek. Die ging zo slecht dat ik heb gedaan of ik ziek was en zo maar 3 van de 11 toetsen heb gemaakt. Die moet ik overmorgen, de 2 dagen daarna en dan die maandag inhalen. IK snap nog niks van de stof omdat het leren gewoon niet werkt. IK kan het wel, maar ik kan niet denken aan leren. Dan denk ik aan school en de grote ruzies met mijn moeder en krijg ik weer niks voor elkaar. Mijn moeder werd daar gisteren heel boos om, maar ik durf haar niet te vertellen hoe ik me voel. Ze werkt heel hard om geld te verdienen, ik ga naar een goede dure school die ze amper kan betalen en dan verpest ik het. In de ruzie van gisteren zei ze dat als ze dood ging het mijn schuld zou zijn en ik niet welkom zou zijn op haar begravenis. Dat heeft me nog dieper de put in getrokken. Wat moet ik doen, wat zijn jullie meningen en ervaringen?
Ik hoop op reacties.
