Ik vind het moeilijk om met iemand in het echt te spreken, ik voel me zwak als ik voor hun ga janken. Maar ik wil zo graag praten met iemand.
Ik voel me zo kut laatste tijd, ik ben gestopt met me vader te praten. Ik ga door een moeilijke scheiding en dot is al sinds lang, waarvan ik weet is het in 2021 gestart.
Ik zat in de brugklas alles ging goed van mavo/havo naar havo. Tot een avond hoorde ik me ouder hrd vechten en schreeuwen. Dit was nog nooit zo, zo hard gevecht. Ik hoor een harde klap en hoor me moeder schreeuwen. Ze is een blauw oog geslagen. Ik was zo bang dat ik niet wist wat ik moest doen. Ik wou bijna 112 bellen toen ik op de trap zat aan te kijken hoe beide mijn ouders uit het huis wilde stormen. Mijn zus die toen samen nog woonde met ons hield 1 tegen. Me vader is er vandoor gegaan met het laatste woord “ik ga zelfmoord plegen”
ik was zo bang dat ik de hele avond niet kon slapen. Ik moest maar films kijken terwijl ik bang was dat me vader nooit terug zou komen, diegene waar ik de sterkste band mee had. Ik hield zo erg van hem dat wil je niet weten.
Volgende dag zeiden beide mijn ouders sorry. Mn vader was zelf naar huis gegaan nadat we politie belde om hem op te zoeken. Ik moest doen alsof er jiks aan de hand was.
Dit jaar ging dit steeds meer naar beneden. Mn moeder was weg iit huis. We wisten niet waar. Mn vader rookt en drinkt, geen goede combinatie. Ik moest aanhoren wat hij van mn moeder vond en meer. Hij was dronken best wel vaak maar zorgde wel nogsteeds voor me. Ik hield zo veel van hem.
Tot op mijn verjaardag ik terug kom naar huis nadat ik uit was met me moeder. Me vader had al gedronken, niet veels goed dus. Hij vertelde me hoe ik niks was. Hoe hij niet meer wou dat ik zijn achternaam had, terwijl we vroeger zo veel van elkaar hielden hij was mijn favoriete ouder. Dit deed me heel erg pijn. Hij vertelde me moeder dat ze me moest ophalen, en nooit meer terug moest brengen. Heb me spullen gepakt en ben weg gegaan.
Dit deed me zo veel pijn dat ik die volgende weken niet meer normaal kon leven. Ik had de ergste buikpijn van mijn leven het was niet normaal. Het deed pijn wat hij zei. ZO VEEL PIJN. Vroeger gaven ze altijd veel straf en vertelde mijn ouder nooit vaak goede dingen.
Vooral toen ik niet meer mocht spreken met een vriendin waarbij ik veel over mijn situatie kon vertellen. Mijn ouders zeiden dat ze raar was en ook een slechte situatie had waardoor ik haar niet meer mocht spreken. Alles moest voor mezelf zijn gehouden, dat deed zo veel pijn.
De laatste paar maanden heb ik mijn vader op geblokkeerd staan. Maar elke keer als ik terug kijk wat hij van tevoren mij gestuurd heeft terwijl hij dronken was laat mij zo hard janken. Het doet gewoon zo veel pijn ik heb nooit gedacht dat ik zo iemands dienbaar zou verliezen zoals hem. Hij heeft zo veel kuts verteled wanneer hij dronken was. Ik heb lijsten text nog staan.
En ik kan gewoon niet stoppen met denken aan hem. Ik kon alles vertellen en het was altijd leuk met mijn vader. Ik ben te bang om terug te gaan voor wat hij gaat doen met mij maar ik mis een vader zo erg.
Ik wil iemand anders hebben die zo van me houd en me zo behandeld. Maar er is niemand, niemand waar ik nog banger voor ben dat ze me gaan verlaten alleen maar omdat iets invloed op ze hebben. Ookal houden ze veel van me, is blijkbaar ook gewoon gebeurd met mijn vader. Ik heb nooit gedacht dat hij mij zo zou haten door een invloedsmiddel.
Ik ben zo bang dat dit weer gebeurd. Ik ben zo klaar met deze pijn en ik wil er overheen maar dat gaat niet, iedereen die ik echt ken van vriendinnen praten er niet over alsof ik hier helemaal niet doorheen ga. Hun denken dat het kleiner is. Ik weet niet of het aan mij ligt maar ik heb het gevoel van wel.
Ik was vroeger gewoon een problemen kind die amper luisterde. Ik had moeten luisteren, als ik dat had gedaan zou mijn vader me nooit zo iets noemen. Ik snap het niet ik snap het niet. Ik kan niet stoppen ik wil gewoon stoppen met alles. Ik wil klaar zijn. Mijn vader heeft me zo vaak verteld dat hij er ook klaar mee is en ik ben zo bang dat hij zichzelf wat gaat aan doen. Hij heeft zo veel gegeven en ik wil het goed maken maar ik ben bang dat alles weer weg gaat.
Ik woon nu niet meer bij hem voor een paar maanden en ik weet niet wat mijn vader vroeger meer heeft gedaan bij mijn moeder. Ik wil het weten maar ook weer niet. Ik wil bij hem zijn maar ook weer niet. Ik wil gewoon klaar zijn met dit en terug naar het oude waarbij wel alles fijn was en ik een goede vader had en een blije moeder in het huis.
Ik sta zo op het randje en verpest alles ook tussen andere relaties vanwege dit. Ik gedraag me kutter tegenover hun terwijl ik heel veel geef om ze. Maar ik kan dat niet uitleggen. Ik haat alles aan mezelf en ik wil gewoon verdwijnen. Ik ben er zo klaar mee.
