Skip to main content

Heyy,

Misschien dat deze topic wordt verwijderd omdat het mensen kan triggeren, maar ik ga het toch maar proberen:).

Ik struggel dus de laatste tijd nog meer met zelfbeschadiging en zelfmoord gedachtes dan normaal... ik snij nu zo een 3x per dag ofz maarja niet dat dat iemand iets boeit, en ik ben bang dat ik binnen kort er een einde aan wil maken

Ik heb dus een tijdje geleden aan mn moeder gevraagd of ik naar de huisarts mag om doorverwezen te worden naar een psycholoog of iets, maar ze zei dat dat vast niet echt nodig is en dat het normaal is om je soms down te voelen. Daarna is mn vader heel boos geworden omdat hij gek werd van het feit dat ik altijd op mn kamer zit en ik hetzelfe ben als al die andere depri pubers. Dan is ie zo van "het is zo makkelijk om altijd maar negatief te zijn, je doet niet eens je best om een beetje positied te zijn".

Ik kies er echt niet voor om zo sad te zijn steeds. Maarjah het zal allemaal vast aan mn leefijd liggen hè.. het is pas makkelijk om 'de leeftijd' de schuld te geven. T kost alleen maar moeite en geld zo een psygoloog, daarnaast is er dan nog een rede om zich voor me te schamen aangezien nogsteeds 90% van de mensen denkt dat mensen die 'hulp zoeken' opgevers zijn.

K ga er nu ook nie meer hardop tegen in en k laat ze maar praten, tegenspreken maakt alles toch alleen maar erger.

Iedereen verwacht alleen maar dat ik altijd positief ben en ja tuurlijk mijn cijfers moeten hoog zijn.

Ik denk niet dat ik ouder dan zestien ga worden eigg. k voel me niet meer veilig met mezelf, ben bang dat ik er over een jaar niet meer ben. Er is niemand die me nu tegenhoudt.

Maar voor de mensen die dit lezen, heel lief dat je t helemaal hebt gelezen. Ajb zorg goed voor jezelf, het is niet eerlijk om jezelf zo te behandelen:)

Xx🍀

 

Tekst aangepast door De Kindertelefoon ivm forumregel 9

Heyhoi!!

mijn vriendin heeft precies dit zelden probleem behalve dat ze wel in therapie zit, maar het helpt nog niet heel goed. Ik ben tenderest super trots op je dat je dit durft te vertellen, sommige vinden dat al heel lastig. Ten tweede wil ik aan je vragen of je ouders weten dat je snijd en echt zelfmoordneigingen hebt, en niet dat ze alleen denken dat je soms een beetje depri, want ik vind dat je ouders je wel in therapie zouden moeten laten en gaan, laat het ze nog even goed weten dat het echt erg is. Als dit allemaal niet helpt dan kan je hulp inschakelen bij je beste vriend of vriendin, het moet in ieder geval iemand zijn die je heel erg vertrouwt en jou altijd al steunt (het moet niet een te overprotective vriend of vriendin zijn aangezien ze je dan proberen te stoppen met wat je doet, terwijl ze alleen maar hoeven te luisteren en misschien een beetje advies te geven, maar ze moeten vooral niet een mening geven en zeggen dat het echt heel erg slecht is en dat je meteen moet stoppen, want daar heb je waarschijnlijk een hekel aan, je mag gewoon negatief zijn als je dat wilt). Ga met z’n tweetjes in de avond ofz een keer naar buiten en vertel hem/haar gewoon wat er allemaal dwars zit en wat je gedachtes zijn zodat je alles gewoon even kwijt bent. Als je niet zo’n persoon hebt die je goed kan vertrouwen dan kan je ook een schriftje gebruiken, dit schriftje heb je altijd mee met een pen, telkens als er een gedachte dwars zit schrijf je die op en laat je het vervolgens los. Dit kan lastig zijn in het begin, maar probeer het gewoon. Ook kan je in een ander schriftje, dat is wel belangrijk, aan het einde van de dag opschrijven waarom je trots bent of zou moeten zijn op jezelf en wat voor leuks je allemaal hebt gedaan, zie dit als een oefening en probeer op z’n minst een tot twee dingen op te schrijven waar je trots op moet zijn. Nu heb je een negatief en een positief boekje. In het negatieve boekje mag je nooit dingen terug lezen, in het positieve boekje juist wel! Zodra het negatieve boekje vol is gooi je het weg of verbrand je het. Wanneer het positieve boekje vol is hou je het en kijkje er regelmatig in terug en ben je trots op jezelf omdat je zo veel dingen hebt bedacht waarop je trots kan zijn. Eerst zal het negatieve boekje heel snel vol raken maar hopelijk voel je je uiteindelijk beter en raakt het positieve boekje sneller vol. Wanneer een boekje vol is pak je gewoon een nieuwe en doe je het precies hetzelfde totdat je uiteindelijk denkt dat het weer goed met je gaat, ook kan je door blijven gaan omdat je er ontzettend vrolijk van wordt!

als je gedachtes nou te erg worden en dit helpt allemaal niet dan kan je ook contact nemen met 113, die mensen weten precies hoe ze met dit soort situaties om moeten gaan.

ik hoop heel erg dat je hier iets aan hebt, als je nog vragen hebt of iets wil zeggen wees niet bang om het gewoon te doen, ik zal altijd zo snel mogelijk reageren.

 

xx me❤️


Anoniempje 3

Ik snap jouw wel ik heb hetzelfde probleem

1 mijn ouders zijn super negatief ik haal twee 9 ens en zij praten over die drie onvoldoendes

Terwijl ik tichtig voldoendes heb

2 mijn moeder is bang dat ik naar vmbo kader ga want ik zit op tl of blijf zitten of naar praktijk ga 

3 ik ben gay en ze weten het niet mijn ouders 

Dus nog meer stres

4 ik moet altijd goede cijfers halen en hw in orde

 

 


Hey samanta,

wat vervelend van je ouders zeg, heb je ze al een keer vertelt dat je het echt niet leuk vindt dat ze heel de tijd negatief zijn, het helpt altijd om open en eerlijk te zijn, soms is dat lastig maar het helpt je wel verder in het leven. Als ik jou was dan zou ik wel je ouders vertellen dat je gay bent want zoals je al zei geeft het alleen maar meer stress. Dit kan je gewoon heel rustig aan je ouders vertellen of eerst aan iemand anders die je vertrouwt als je dat nog niet gedaan hebt, ik wen jou ook super veel succes, en voel je vrij om mijn vorige tip ook te gebruiken, het helpt echt. Wees altijd zo eerlijk mogelijk ook al is dat soms lastig

en nog over de druk die je ouders op je zetten voor school, vertel eens goed dat je je best doet en dat dat het belangrijkste is en dat je nergens komt als je dingen doet voor je ouders zodat je ouders blij zijn maar jij niet, als jij geen zin hebt om je best te doen op school dan is dat jou keuze, en zouden jou ouders daar achter moeten staan en je moeten helpen.

succes!

xx me❤️


hey wat ik in deze situatie had gedaan is liegen tegen m’n ouders dat ik voor een lichamelijk probleem naar de huisarts moet dan vragen of je alleen met de huisarts mag praten en dan je situatie uitleggen en dan kan je doorgestuurd worden naar help ( ik heb dit zelf ook een keer gedaan behalve dat liegen dan maar dat moet gwn makkelijk kunnen). En geloof me zelfmoord is de oplossing niet want later is er meer positiviteit geloof me. sta sterk


Heyy, 

sorry dat ik zo lang van met heb laten horen.. er is een hoop gebeurd en veranderd, k wou jullie nog even bedanken voor de super lieve reacties. Het heeft me echt goed gedaan❤️.

Xx🍀


Reageer