Zit ik verkeerd? Een paar dagen terug zat ik met mn tante en mn moeder te praten over hoe erg mn zusje en mn nichtje zijn veranderd. Extra brutaal, schijt en alles dit en dat, normaal gesproken laat ik het gaan maar ik begin me ook enorm zorgen te maken, vooral om mn zusje.
1 week hiervoor heeft mn zusje mij verteld dat ze om 3 uur ‘s nachts uit huis is gegaan en mn nichtje heeft opgehaald, ze zijn gaan wandelen dit en dat. Ze heeft me ook verteld dat er een vrouw was die steeds langs hun ging rijden met een elektrische step. Ik schrok me natuurlijk enorm veel, toen had ik nog niks tegen mn moeder gezegd. Ik zei wel tegen mn zusje dat ze moest opletten.
Nou een paar dagen hierna ga ik naar iemand van de Ouder en Kind Team, wij praten vaker over hoe ik me voel en ik kan alles bij haar kwijt. Ik vertel wat er is gebeurt aan haar, ze adviseert mij om dit aan mn moeder te vertellen omdat dit echt om haar veiligheid gaat. Wat als er andere dingen gebeurde die nacht? Of wat als er de volgende keer wat gebeurt? Hiermee ben ik gaan denken.
Uiteindelijk toen ik samen met mn tante en mn moeder was koos ik ervoor om het te zeggen. En ja natuurlijk hoor mn zusje kwam er meteen achter dat ik het was, ik probeerde het te ontkennen maar dat kon niet want ik was de enige die het wist. Kon ook niet zijn dat mn tante het via de camera zag omdat mn nichtje die camerabeelden heeft verwijderd. Nou mn zusje komt erachter en zegt van ‘als jij snitcht dan snitch ik ook’.
Ik schrok me echt dood. Op dat moment wist ik niet wat ik moest doen, mijn zusje weet veel over mij, te veel zelfs. Als zij 1 ding zegt is het voorbij voor mij. Dat ik bijvoorbeeld van die fouten heb geleerd veranderd niet het feit dat ik in de problemen ga komen.
Ik probeer mijn best te doen om mn zusje te beschermen, doordat ik allemaal dingen heb meegemaakt weet ik hoe het werkt. Alleen omdat ik mijn moeder wat vertelde omdat ik me zorgen maakte om haar welzijn, bedreigd ze me nu. Ik voel me al de afgelopen dagen niet meer lekker, ik ben bang dat ze het elk moment kan zeggen. Ze heeft wel tegen mn nichtje gezegd van ‘ik ga niks zeggen want ik wil dr leven niet verpesten’ maar dat wil niet zeggen dat ze het nooit gaat doen. Wij zijn uiteindelijk zusjes, als wij contact hebben en in de zelfde huis wonen gaan er natuurlijk ruzies ontstaan enzo maar daarna komt het weer goed.
Alleen nu ben ik daar ook bang voor, ik wil niet meer met haar praten en gewoon geen contact meer met haar hebben. Kan zijn dat ze mij niet meer vertrouwd dat vind ik normaal maar ik heb ook geen vertrouwen meer in haar. Als ik dit aan mn moeder had verteld omdat ik haar niet mocht of gewoon voor één of andere reden, dan had ik toch meerdere dingen kunnen zeggen? Waarom specifiek dit, heeft ze niet nagedacht? Ik weet niet hoe ik verder moet met deze situatie, ik durf niks meer. Ik voel me heel zwak en kan niet voor mezelf opkomen, en het feit dat ze me bedreigd met dingen die zij ook heeft gedaan vind ik al apart. Ik heb mijn bek gehouden terwijl ik dat met mn eigen ogen heb gezien, mn zusje heeft het alleen gehoord.
Ze doet alsof ik haar vijand ben, maar als ik dat was dan had ik niks om haar gegeven en zou ik geen moeite doen voor haar.
Heeft iemand tips om hiermee om te gaan? Om verder te leven zonder elk moment bang te zijn? Deze fouten waarmee ze mij bedreigd zijn niet niks, niet dat ik wat heb gestolen maar ergere dingen. Heb andere niks kwaad gedaan maar gaat gewoon puur om mij en bijvoorbeeld relaties
