Skip to main content

Hoii ik ben Mara (nickname) en ben 12 jaar oud. En dit is mijn scholen verhaal. (Het word wrschijnlijk lang maar mn vraag komt eig pas aan het einde XD)  oja en als je het wilt weten ik ben hoogbegaafd.

Ik ben zelf erg vroeg naar school gegaan. Ik was 3 toen ik naar school ging. Gewoon een heel simpele school bij mij om de hoek. Ik kwam op school en viel blijkbaar meteen op (dat is mij verteld dan). Een klein hummeltje die meteen de eerste dag van school ging vragen of er boeken waren die ik mocht lezen 😅. Ik had mijzelf leren lezen toen ik 2 was en het was toen al een grote hobby van mij. 
 

Het werd al snel duidelijk dat ik uitdaging nodig had en dat ik die niet zou gaan vinden in groep 2. Na veel overleg opschool wilde een leraar het wel aan. Daar ging ik dan. 4 jaar in groep 3. Ik vond het helemaal leuk want ik kreeg eindelijk uitdaging. Ik ging ookal veel sneller dan de rest van de klas dus liep ook op hun voor. Het ging eig wel goed tot groep 4. Toen is mijn broer van school veranderd en het leek een betere school. Ik ben toen ook daar heen gegaan.

 

Ik zal niet gaan uitleggen hoe die school was maar ik hou het erop dat het enige positieve was mijn beste vriendin die ik daar heb ontmoet. 😓

ik ben na 2 jaar samen met mijn broer weer veranderd van school. Deze was toch het beste. Je kon individueel werken en alles zelf bepalen. Alleen alles bleef makkelijk voor mij 🥲. 
 

Ik ben toen naar de eerste gegaan.  Ik was toen 10 en ik zag er enorm naar uit. Eindelijk uitdaging dacht ik. Het viel ontzetten tegen. Eerste periode ging wel ok. Tweede periode had ik bijna al het werk dat ik kon doen gedaan en had ik het hoogste aantal studie punten gehaald van de school. Daarna viel ik uit. Letterlijk uit. Ik kreeg een bore out. Ik was moe en had geen energie meer.

 

Mijn ouders besloten dat het niet meer zo verder kon. We zijn in overleg gegaan en ik had aangegeven dat ik wel wilde versnellen.
Dat is allemaal goed gegaan en ik heb de 1e, 2e en 3e afgekregen in 2 jaar. Ik ben nogsteeds vermoeid van mij bore out en kan niet meer dan 3 dagen per week naar school. 
 

En als je hier bent gekomen. Thanks dat je het wilde lezen. Ik ben nu eig een beetje bang. Ik ga over minder dan 2 weken naar de 4e en ben dan 12. Ik vind het eig heel eng en ben heel onzeker. Ik ben bang dat mensen mij niet serieus gaan nemen. Dat mensen mij gaan uitlachen. Ze irritante vragen gaan stellen. Ik ken bijna niemand in de bovenbouw en mijn vriendin zit nog in de onderbouw. Ik ben ook nog eens heel onzeker over mijzelf en ben bang dat ze mij belachelijk gaan maken over hoe ik eruit zie. Dat ze mij gaan fatshamen (is vaker gebeurd) 

 

Heeft er iemand please tips. Ik ben zooo zenuwachtig voor mijn eerste schooldag. 

Groetjes Mara 

 

Hoi @Mara.xy als eerste wil ik zeggen dat ik het heel knap vind dat je zoveel klassen overslaat.

Ik heb een vriend en hij gaat naar 3 gymnasium. Hij heeft volgensmij 2 groepen overgeslagen waardoor hij bij mij in groep 7 of 8 kwam. In groep 8 deed hij totaal ander werk. Mijn school had speciaal spul voor heb geregeld. Maar je merkte wel aan hem dat hij heel prikkelbaar was (het kon ook door mij komen😅). Het ging wel beter op de middelbare. Hij heeft mij in de eerste zelf nog geholpen met wiskunde. Het nadeel was dat hij het verkeerd uitlegde.

Maar dat is genoeg over hem, nu weer veder naar jouw

Ik begin dan gelijk met een vraag. Op welk niveau zit je?

En verder moet je niks van de rest aantrekken. Denk gewoon dat het allemaal domkoppen zijn die alleen maar het verschil kunnen zien tussen een nerd en een populaire. Als ze je om je intelligente en leeftijd gaan pesten dan stap je meteen naar een docent. Of je gaat op een vechtsport, wordt sterker dan hun, slaat ze in elkaar en wordt behandeld als gelijke. Maar misschien is naar de docent stappen beter.

Als het echt niet gaat dan moet je dat gewoon zeggen. Ze moeten eraan denken dat je nogmaar een kind bent. Het laatste wat ze willen is denk ik dat je niet meer naar school kan door een black-out.


Ik kan misschien niet erg veel helpen, maar ik heb het wel met je mee:'( . Ik ben toen ik acht was getest op hoogbegaafdheid en ik had zoiets als 70 van de 90 en ik had de test nooit afgemaakt want ik werd heel bang van de vrouw die mij testen. Ik ben ook altijd al anders geweest en meer leer lustig. Nog een persoonlijke tip die een beetje raar is maar bij mij altijd werkt :) als je te bang bent over wat mensen van je denken moet je nadenken over hoe groot het universum is en hoe groot alles is, dan lijken je problemen wat kleiner;) . 


Hoi Mara, ik vind het bewonderenswaardig dat je je eigen keuzes maakt en het telkens aan hebt gedurfd  om deze uitdaging aan te gaan! Het ziet er, gezien je verhaal, naar uit dat de beste richting die jij kunt gaan, je eigen richting is in dit geval. Je hebt enorme slagen gemaakt in je leven en dat verdient respect. Daarom denk ik dat wat hier al gezegd is zeker op jou van toepassing is. Trek je vooral zo min mogelijk aan van oordelen van anderen, want jij bent het beste in staat om in te zien wat voor jou de juiste keuze is. Ik denk trouwens niet dat in de klas waar jij terecht komt, mensen per definitie vervelende vragen zullen stellen.  Je zult zien dat er ook genoeg mensen in je nieuwe klas zullen zitten die eveneens veel respect voor je hebben en positieve belangstelling. Houd je aan hen vast en je zult ook zien dat vrienden maken wel degelijk lukt. Ik zou je in elk geval van harte verwelkomen en nieuwsgierig naar je zijn, en je complimenteren met je weg en je skills. En bovenal als mens waarderen en ook plaats houden voor humor, gein en plezier! Veel succes! 

Groetjes liefs Tartan X 


Reageer