Skip to main content
Hoi ik ben 17 jaar en zit ergens mee, namelijk als het om daten gaat ben ik echt bang voor alles. Ik ben homo en durf niet uit de kast te komen, terwijl ik weet dat ik door de meeste mensen wel geaccepteerd zal worden. Het is gewoon een angst die ik maar niet wegkrijg, omdat alles dan zo definief is en ik het niet helemaal kan accepteren. Verder heb ik nog nooit een relatie gehad of iets in die richting. Ik durf namelijk geen contact te maken met andere jongens, niet online of in real life. Ben namelijk best wel onzeker over mijn uiterlijk. Ik heb verder ook geen idee waar ik een “vriendje” zou kunnen vinden. Wat zou ik kunnen doen om dit te veranderen? En zou ik wel of niet uit de kast komen? Ik ben gewoon zo bang om altijd alleen te blijven en zit hier best mee.
Hi Hallohah,



het zit je niet mee. Dan vindt je het al moeilijk om contact met andere jongens te leggen en dan heb je uiteindelijk de moed verzameld om een topic hier op het forum te posten en dan moet je nog 3 dagen wachten op een eerste reactie en tot overmaat van ramp krijg je die ook nog van mij 😂



Hopelijk krijg je hierna nog meer reacties en dan komt alles wel weer goed, toch? 😀



Ok, wat heb ik voor je in de aanbieding.



Nou, ik kan me goed voorstellen dat, als je nog in de kast zit (zelf ben ik een jongen van 16 en al 3 jaar uit de kast, net als mijn twin), het moeilijk is om een eerste stap te zetten, maar om ergens te komen moet je altijd een eerste stap zetten.



Irl iemand aanspreken is misschien nu ff nog een beetje lastig en ik dacht zo dat chatten met andere gay/bi/trans/hetero jongens (en meisjes) misschien makkelijker is.



Je kunt dat doen op de website van jong & out: https://www.jongenout.nl



Quote



Jong&Out is de community voor iedereen tot en met 18 jaar, wat je seksuele oriëntatie en genderidentiteit ook is.

Als je lesbisch, homo, bi, trans(gender), hetero, in-dubio, pan, non-binary, queer of aseksueel bent of een intersekse-conditie hebt: Jong&Out de plek voor jou!



Einde quote



Ze organiseren ook meetings, dus wie weet is dat ook iets voor jou en ontmoet je er je eerste vriendje. Hoe tof zou dat zijn? 😉

Voor meer info, kijk op:

https://www.jongenout.nl/meeting



Je moet je wel registreren voor deze site en dat is vooral bedoeld dat er alleen kinderen tot en met 18 jaar lid kunnen worden.



In het onderstaande yt filmpje leggen ze uit hoe dat precies werkt en wat ze met je gegevens doen. Het valt allemaal reuze mee, want na de check gooien ze de kopie van je id weer in de prullenbak.



https://www.youtube.com/watch?v=lh74qd_ZbWY



Ik hoop dat je hier iets aan hebt.



Als je nog vragen hebt, stel ze gerust.





Groetjes,

M&M’s
Hey Halloah,



Ik zit een beetje met het zelfde probleem, ik begrijp erg goed wat je bedoelt. Zelf denk ik ook niet dat mijn familie er slecht op reageert maar het moment is gewoon eng. Ik ben dan nog geen 17 maar als ik die leeftijd had zou ik er gewoon voor gaan. Je zult er later spijt van hebben omdat je niet alles wat je wilde uit je jeugd hebt kunnen halen. Dat zou enigszins jammer zijn.



Groetjes, 360popescope



@M en Ms Ook weer opgestaan uit de dood? Ik weet ondertussen hoe gemakkelijk het bij jou ging om uit de kast te komen, bij mij ook wel denk ik alleen ik weet gewoon niet wanneer het juiste moment is. Wat voor tijd/setting hebben jij en je twin het gedaan?
Bedankt voor jullie reactie!☺️*
Hi Halloah,



ik las net mijn reactie nog eens terug, omdat ik het gevoel had dat ik de helft van jouw vragen niet beantwoord heb. Dus hier volgt nog een aanvulling.



Zelf heb ik er (net als mijn twin) nooit een probleem mee gehad om op jongens te vallen. Ik vond jongens altijd al leuker dan meisjes. Had altijd meer gevoel bij jongens. Ik was eigenlijk een beetje bang voor meisjes. Niet toen ik klein was, maar tegen die tijd dat ik in de puberteit kwam.



Ik haalde me van alles in mijn hoofd als een meisje aardig tegen me deed. Het voelde ongemakkelijk en soms brak het zweet me uit, want ja, ik dacht dan gelijk dat ze meer wilde, zoals verkering of een kusje ofzo. Dingen waar ik van hoopte dat ze zouden gebeuren als een jongen aardig tegen me deed en dichterbij kwam, want dat leek me wel fijn.



Meisjes zaten soms aan mijn kont en dat was echt super ongemakkelijk en bij een schoolfuif gingen ze een keertje nog verder en knepen ze in mijn kruis/piemel 😱. Dat was awkward. Ik voelde me zo ongelukkig toen en ben weggelopen naar de wc.



Wat was ik dus blij dat op een gegeven moment iedereen wist dat ik op jongens val.



Eigenlijk mocht iedereen het wel weten, maar was er nooit echt zo’n noodzaak om het te vertellen, want thuis hadden mama en papa al lang in de gaten hoe de vork in de steel zat. Maar ze gunden het mij en mijn twin om er zelf mee te komen. Dat vertelden ze later.



Een paar maanden nadat onze oudere broer uit de kast was gekomen, kwamen twin en ik ook uit de kast. Onze broer had een feestje gekregen met bowlen en eten nadat ie uit de kast was gekomen.

Dat op zich was al voldoende reden voor ons om uit de kast te komen, maar we zouden dan ook van dat gedoe met meisjes af zijn. Dat hoopten we dan iig.

Dus ja, toen mama random, volgens mij tijdens het eten ofzo, een keertje vroeg met wie we later samen wilden gaan wonen, zeiden we (natuurlijk) eerst “met elkaar” en toen mama vroeg met wie nog meer, zeiden we eerst "met een hond" en toen ze daarna vroeg of dat alles was, zeiden we dan met nog een andere jongen, omdat we jongens leuker vinden dan meisjes. Meisjes mochten dan wel op visite komen, maar niet blijven slapen en jongens wel haha.



Dus ja, toen waren we uit de kast 🎉



@360popescope,

is hiermee jouw vraag ook een beetje beantwoord, want ik las dat je er ook iets over vroeg? Btw ik dacht dat jij thuis al uit de kast was of niet?



Verder wil ik zeggen dat het natuurlijk allemaal best spannend kan zijn. Je hoeft niet gelijk in het diepe te springen zoals twin en ik gedaan hebben.



Je kunt volgens mij eerst beter gewoon met andere jongens en meisjes omgaan en dan raak je vast wel bevriend met een paar. Als je elkaar wat beter leert kennen, weet je ook beter wat je aan elkaar hebt en dan is het ook makkelijker om voorzichtig af en toe wat dingetjes te bespreken. Eerst kun je het hebben over liefde in het algemeen en bv. n.a.v. iets wat in het nieuws is die dag ofzo, het over homoseksualiteit/bi etc. hebben. Je hoeft nog niet al te veel over jezelf te vertellen, maar op die manier voel je je binnen je vrienden/vriendinnengroepje alvast wat beter op je gemak.



Dan zou ik, eerst met eentje die je echt vertrouwt, iets dieper er op in gaan en misschien kun je hem (of haar) dan vertellen hoe jij je voelt etc.



Uit ervaring kan ik zeggen dat je vrienden je vast wel steunen. Vanaf dat punt wordt het allemaal wat makkelijker, omdat de eerste spanning er van af is. Jij geeft ze duidelijkheid en zij weten dus waar ze aan toe zijn en kunnen jou helpen.



Ik zou aan het begin het ook wel spannend vinden om gelijk op een jongen af te stappen om te zeggen dat je hem leuk vindt. In het begin deed ik dat ook niet zo direct, want dat is best awkward. Zeker als je nog niet weet of die jongen ook op jongens valt.



Ik probeerde eerst altijd gewoon in contact met zo’n jongen te komen. Af en toe een praatje in de pauze of op het strand of waar je elkaar dan ook tegen kwam. Je merkt dan wel of je een beetje een klik hebt en dan kun je hem eens uitnodigen bij je thuis of een keertje afspreken in de stad 👬



Als dat goed gaat is het ook wel leuk om een keer af te spreken om te logeren. Ik woon best wel een eindje van school en niet in een grote stad, dus dan is afspreken voor logeren helemaal niet gek.



Dus ja, ik zou zeggen, langzaam opbouwen en dan komt het wel goed.



Btw in de puberteit zijn veel jongens onzeker over hun lichaam en ja, soms heb je wel eens puistje en denk je dat niemand je daarom wil. Maar ik kan je vertellen, dat als ik een jongen leuk vind, dat ik dan niet zie of hij een puistje heeft of niet. Dan ben ik al gwn gek op hem.



Of en wanneer je uit de kast moet komen is aan jou. Kies jouw manier en tempo. Je hoeft het ook niet gelijk in één keer aan de hele wereld te vertellen.



Op een gegeven moment is het wel fijn voor jezelf als je er met tenminste één iemand over kan praten. Ik had en heb het voordeel dat ik er altijd met mijn twin over kan praten en andere broers en onze zus en papa en mama en later ook met vrienden.



Btw, toen we uit de kast kwamen hebben we het ook niet tegen iedereen verteld, alleen familie en wat vrienden en als er iemand anders naar vroeg hebben we gwn de waarheid verteld. Ik bedoel, iedereen mag het weten, maar als je hetero bent ga je ook niet de hele school in de aula laten verzamelen en zeggen dat je iets te vertellen hebt. Dus ja, als gay jongen hoef je dat ook niet te doen. Maar ja, het mag wel natuurlijk, dus als jij dat wil, doe het dan op jouw manier.



Dus ja, echt op zoek gaan naar een vriendje zou ik niet doen. Gewoon met andere kinderen uit je klas en van sport en uit de buurt omgaan en vrienden maken en wie weet zit je grote liefde ertussen of kom je hem ergens tegen. Zolang je er open voor staat, moet het gwn lukken.



Dat is ook eigenlijk wat ik bedoelde met de site van jong&out. Iedereen daar zit soort van in hetzelfde schuitje (aardig bedoeld) en het is daar dus makkelijker om er een gesprekje over te beginnen. Je hoeft daar niet gelijk je vriendje te ontmoeten, maar het helpt wel om jezelf comfortabeler te gaan voelen met het idee dat je echt op jongens valt, want ik denk dat jij van jezelf er op dit moment zo over denkt.



Doe gwn leuke dingen en dan gaat alles goed komen. Na een tijdje misschien een keertje afspreken op een meeting met jongens/meisjes die je via jong&out hebt leren kennen?



Heb je twijfels over familie of je omgeving over hoe ze er mee om gaan als jij zegt dat je op jongens valt?



What else?



Meestal als ik iets schrijf over hoe je uit de kast kan komen, geef ik een linkje naar het - in mijn ogen geweldige - programma “Uit de kast” met Arie Boomsma. Het is al weer een tijdje niet op tv, maar je kunt de oude afleveringen bekijken via

https://www.npo3.nl/uit-de-kast/POMS_S_KRO_123939





Mijn favoriet is het filmpje van Niek, zie

https://www.npo3.nl/uit-de-kast/31-07-2015/KN_1672101



Maar alle andere jongens en meisjes hebben hun eigen verhaal en dat is sws mooi om te zien.



Ik hoop dat je hier wat aan hebt en btw ik kreeg vannacht om 00.49 een mailtje dat er iets gepost was op dit topic, maar ik zag niks. Ging er iets mis met het plaatsen van je reactie? Gwn nog een keertje proberen. Schrijf wat je wilt (zolang het maar aan de forumregels voldoet) en ik zal het zo snel mogelijk proberen te lezen en er op antwoorden.



Groetjes voor nu en misschien tot snel,

M&M’s



Oh ja, ik geef jullie allebei nog een klavertje 4 als ik er achter kom hoe dat werkt

Lief dat jij @360popescope de eerste was die mij er eentje heeft gegeven en ja, I Rise Like A Phoenix https://www.youtube.com/watch?v=SaolVEJEjV4 , ik ben herrezen, niet uit de dood hoor, maar ok
Hey m@M en Ms



Ik ben op het moment nog voor niemand uit de kast en denk niet dat ze slecht reageren, het is vooral de spanning van het moment en het vertellen. Misschien moet ik mij daar een keer overheen zetten. Ik zal het gewoon een keer moeten doen en dan zien we wel.



En dat "Uit de kast" is inderdaad niet meer op tv geweest. Terwijl er een nieuwe zou komen. Beetje jammer.



Groetjes, 360popescope

Reageer