Hoi

Wat vervelend voor je dat je school als zulke stress ervaart. Ook niet prettig hoe je medeleerlingen zich naar jou toe niet zo vriendelijk lijken te gedragen. 

Vermoedelijk ben je niet de enige die nerveus wordt van school. Echter is het krijgen van paniekaanvallen niet de bedoeling. Denk je dat je, met alles wat er speelt rond school, naar je mentor toe te durven? Deze is er voor dit soort dingen. 

Je zou een kostschool een kans kunnen geven, als je dat wat lijkt. Ga gerust eens naar een opendeurdag, wanneer deze weer plaatsvinden (momenteel hoogstwaarschijnlijk afgelast wegens corona-maatregelen). 

Misschien is het aan de andere kant wel nuttig om eenvoudigweg naar iemand op zoek te gaan waar je mee kan praten, en die je begeleidt. Die persoon kan je via school vinden, of via de huisarts. De huisarts zou je kunnen doorverwijzen naar een professional, en op school zou je terecht kunnen bij een leerlingenbegeleider. 

Als je niet goed weet hoe via school met iemand in contact te komen, kan je ook hiervoor bij je mentor terecht. Zelfs je mentor zou je, zoals ik eerder dit bericht schreef, kunnen helpen met de dingen waar je mee zit. 

Je denkt er wel eens aan hoe het zou zijn om dood te zijn; nooit meer stress te ervaren. Tjah, als je dood bent heb je misschien minder stress, maar de fijne kanten van je leven vallen dan ook weg. Heb je zaken waar je vrolijk van wordt? Hobby’s bijvoorbeeld, of een fijne vriendschap?

Aangezien je aan de dood denkt, lijkt het me zeker nuttig om met iemand te gaan praten. Denk je contact op te durven nemen met je mentor, of met de huisarts? Als je dit graag met je ouders bespreekt, kan dat ook. Dan zouden zij je alvast kunnen steunen. 

Gr. Kenshin

Hallo
 

ik snap deels je situatie omdat ik me deels me er in herken. Natuurlijk hoort er wel een beetje stress bij maar misschien moet je ook met docenten praten om over te praten misschien kan je af en toe iets minder werk te doen en vragen of je niet zomaar hoef voor te lezen. En denk je of je klas je haat of hebben ze ook gezecht.  Het klinkt misschien raar maar ben je al ongesteld geworden ? Want ik kwam in mijn zelfmoord gedachtens in 2e klas en tijdje later was ik ongesteld dus waarschijnlijk waren het de opkomende hormonen. En natuurlijk is het een goed idee om met je ouders te praten. Ik hoop dat ik je iets heb geholpen

xx lara 

Oke  maar misschien kan je het ook mailen dan heb je alle tijd om het te typen. En ik snap dat spannend is maar het is je ook gelukt denk ik om van bassischool naar nieuwe middelbareschool. Bij mij moest ik van mijn school af omdat ze maar 2 jaar op mijn niveau konden les geven ik had vrij moeilijk daar maar had wel leuke vriendinnen. Maar toen op mijn nieuwe school was eerst eng maar nu gaat het vrij goed met mij.