Hee,
Ik wilde hier eigenlijk geen topic over plaatsen, maar ik doe het nu toch omdat ik er erg veel last van heb. Ik heb nu al een tijdje het probleem dat ik bang ben voor de mening van anderen over mij. Hier word ik erg onzeker van. Als ik bijvoorbeeld over straat loop en er loopt iemand langs me die me aankijkt, word ik al meteen bang en kijk snel naar de grond. Ik heb dan het gevoel dat ik lelijk ben of dat ik er vreemd uitzie. Het is niet dat ik verlegen ben, want dat ben ik echt niet, maar ik ben gewoon bang dat ik opval op een verkeerde manier, dat ik niet aan hun standaards voldoe ofzo. Dus mijn vraag aan jullie is of jullie hier ook last van hebben / hebben gehad. En zo ja, hoe ga je ermee om / hoe ben je er overheen gekomen? Tips?
Alvast bedankt en veel liefs
Bladzijde 1 / 1
En helaas ook geen echte tip ls maar ik loop meestal gewoon stug door en en maar het is moeilijk om gewoon nergens aan te denken en gewoon zo van ag joh het doet me jiks maar niks van aan trek da zou fijn zijn ja. Maar ik wil ook wel tips Ik herken het ik heb het ook
Ik herken het ook (ben 1.98 met doorgegroeid haar dus ik val ook wel op).
Ik heb er alleen niet echt lang last van gehad aangezien het mij na een tijdje niet meer uit ging maken hoe ik er uit zag.
Ik negeer het gewoon aangezien het eigenlijk totaal niet uitmaakt wat een vreemde op straat van mij vind.
En als hij/zij/het je lelijk vind, dan is dat toch niet jou probleem 🙂
Ik heb er alleen niet echt lang last van gehad aangezien het mij na een tijdje niet meer uit ging maken hoe ik er uit zag.
Ik negeer het gewoon aangezien het eigenlijk totaal niet uitmaakt wat een vreemde op straat van mij vind.
En als hij/zij/het je lelijk vind, dan is dat toch niet jou probleem 🙂
Heyy,
Ik heb hetzelfde ik ben er ook nog niet uit. Ik kan me herinneren dat ik dit vroeger nooit had en dat het echt dit jaar (2021) is gekomen.
ik ben bijvoorbeeld best bang om alleen naar een winkel te gaan.
mij tip is om de dingen die angstig voor jou zijn toch te doen/ondervinden misschien heb je wel eens goeie ervaringen en heb je daardoor minder spanning.
En even iets anders, jij mag en moet jezelf zijn, al vinden mensen dat je er raar uit zien. Als jij zelf maar vind dat je er goed uitziet. Het gaat om jou en jij alleen. Er gaan altijd mensen zijn die je niet mogen of vind en dat je er raar uit ziet, der gaat ook altijd zo zijn.
groetjes mij
Hey,
Ik herken het niet op jou manier, maar ik heb wel ooit de switch omgezet om er niet meer om te geven wat mensen van mij denken of vinden.
Ik heb mijn vriendengroep en familie en de rest kan me weinig schelen!
En het is heel chill om op die manier te leven! Fus ik zou dat ook doen.
Groetjes van mij!
Hey,
ik herken het ook heel erg. Ik heb hier door ook geen vrienden. Ik durf gewoon niet met mensen te praten, omdat ik bang ben voor hun mening over mij. Ik durf zelf ook niet alleen naar de winkel. Ik durf zelfs niet alleen een wandeling te maken. Ik voel me ook continu zenuwachtig als ik met mensen ben. Het ergste vind ik nog dat ik het zelfs heb bij familie. Niet bij mijn gezin, maar gewoon bij mijn familie. Ik heb me dit jaar ook echt heel vaak ziek gemeld voor school, omdat ik het niet kan en durf. Het zou ook veel fijner zijn als ik in 1 vaste klas zat. Ik wil hier ook vanaf komen daarom heb ik een baantje genomen bij de kruidvat. Ik dacht dat dat wel zou helpen, maar ik vind het echt verschrikkelijk. Ik moet gewoon constant denken aan wat mensen waarschijnlijk van me vinden. Sorry ik heb geen tips:(
Ik wil jou dezelfde tip geven als de topic opener. En door eigenlijk een vraag te stellen: Wat boeit jou het wat anderen van jou denken?
Er zijn altijd mensen die wel met je op willen gaan. Het is misschien lastig om de stap te nemen maar je zult er waarschijnlijk geen spijt van krijgen!
Groetjes van mij!
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
