Hoi allemaal…
Ik zit heel erg ergens mee.. En ik hoop dat jullie willen luisteren en misschien willen praten?
Ik heb sinds vorig jaar last van depressieve klachten en faalangst… Ik heb hier vorig jaar nooit over gesproken. Vorig jaar had ik ook een bloedhekel aan school. Het liefst lag ik de hele dag in mijn bed, niks te doen. Ik wilde niks.
Nu wil ik eigenlijk helemaal niet meer naar huis toe. Ik wil naar school. Niet omdat ik leren zo leuk vind, maar omdat ik mijn vrienden zo graag zie. Het is zo gezellig met hen… En thuis.. Op een of andere manier voel ik me gewoon niet thuis in mijn eigen huis meer.. Niet met mijn ouders.. Met niks. Ik weet niet waarom.. Maar nu zodra ik thuis kom, voel ik me alleen, rot en weer depressief. Op school niet. Dat is fijn om te horen. Gezelligheid op school is voor alles goed. Is het misschien mogelijk om een beetje van die gezelligheid naar thuis te halen. Je kunt na schooltijd gewoon een (video)bellen met één of meerdere vriendinnen. ‘Samen huiswerk maken’ over de telefoon, niet zo productief wel heel gezellig.
Ik heb dit jaar voor het eerst met mijn mentor over mijn depressie en faalangst gesproken. Hij was er voor mij. Hij luisterde en dat deed me goed. Ik kan niet goed praten tegen mijn ouders.. Ik durf ook niet alles aan mijn mentor te vertellen omdat ik bang ben dat hij mijn ouders inlicht. Knap dat je hier met je mentor over praat, dat lucht vast al op. Zou het erg zijn als hij/zij je ouders zou inlichten. Die zullen toch ook het beste met je voor hebben. Zij kunnen samen met jou en evt je mentor naar oplossingen zoeken, manieren om jou te helpen. Dat is misschien heel eng maar uiteindelijk zal je blij zijn dat je dat hebt gedaan, denk ik.
Misschien kan je met je mentor (en ouders) regelen dat je wat professionele hulp krijgt, zodat je sneller uit deze depressie komt. Ik denk dat dat je erg goed zou doen.
Maar dat terzijde, dit jaar ben ik me zo veel prettiger gaan voelen op school en zo veel rotter thuis. Ik ken zowat alle leraren, er is structuur op school en ik hoef me niet echt ergens zorgen over te maken. Alleen… het einde komt zo dichtbij 🥺 Ik wil niet van school, ik wil dit deel van mijn jeugd niet eindigen. Ik ben op dit moment heel erg gehecht aan mijn mentor en aan school. Ik wil dit niet kwijtraken… Ik ben bang voor de toekomst… Ik wil niet volwassen worden… Ik wil dat het gewoon altijd zo blijft zoals het nu is. Maar dat kan niet…
De middelbare school houdt nu misschien bijna voor je op, maar dat betekent niet dat al je vrienden opeens verdwijnen. Daar kan je ook buiten school nog gewoon contact mee houden.
En na de middelbare begint er weer een andere leuke periode. Misschien ga je een vervolgopleiding doen, dat kan net zo gezellig worden als de middelbare, misschien wel gezelliger. Misschien ga je wel op kamers met leuke huisgenoten, zo is het thuis ook altijd chaotisch maar gezellig is.
Wat je ook nog kunt doen is een hoger niveau middelbare school doen, bijvoorbeeld van na vmbo 4 naar havo 4 of van havo 5 naar vwo 5. Zo kan je deze periode nog wat oprekken en krijg je toegang tot hbo of uni.
Kortom, de toekomst heeft genoeg te bieden. Het hangt een beetje van je keuzes af, maar als je er wat van wilt gaan maken, gaat dat zeker lukken. De toekomst lijkt nu misschien even een big issue maar alles komt goed!
Ik hoop dat je hier iets aan hebt.
Groetjess
