ik weet echt niet hoe ik je moet helpen ben je normaal ook gewoon een persoon met veel angst dus dat je bang bent voor attracties of dieren
Heehee,
Ik herken het zelf ook, angst voor de dood. Zelf praat ik er dan ook niet graag over met anderen, omdat ik, zodra ik er dieper op inga, daar erg gestrest van raak en ga hyperventileren. Ik zou je kunnen adviseren om naar een psycholoog te gaan. Ik snap dat dit misschien een grote stap is en dat het wellicht erg moeilijk zal zijn om hier met iemand over te praten, maar het is wel een goede manier om hulp / ondersteuning / begeleiding te krijgen bij je angst.
Ik hoop dat dit helpt! En succes!🤍
-Yodema
Hey,
Wat vervelend! Ik weet ook niet hoe ik je kan helpen. Ikzelf geloof niet in leven na de dood. Volgens mij is het gewoon een soort slaap tot de dag des opstandelingen. Voor ik hier een heel religieuze verhaal ga ophangen, wens ik je veel sterkte.
Oja, zelf was ik ook bang voor de dood tot ik in God ging geloven. Je kan er met een psycholoog over praten. i.i.g met een volwassene.
Sterkte!
Als deze angst zo extreem is dat het je in het dagelijks leven beperkt en er zo veel last van ervaart, is eens praten met een psycholoog misschien niet eens zo slecht idee.
Verder zou ik je willen uitdagen om het eens van de andere kan te bekijken. Als jij gelooft dat er niks is na de dood, is het dan niet doodzonde om niet te genieten van dit leven en het meeste ervan te maken. Als jij constant in angst leeft, zal je nooit genieten van wat het leven je allemaal te bieden heeft. Je hoeft de dood natuurlijk niet op te zoeken, maar laat het je in ieder geval niet tegenhouden om te genieten van het leven dat je hebt gekregen toch. Geniet van wat je hebt en wat je krijgt.
Ik wil je nog een beetje prikkelen en uitdagen om het eens anders te zien. Ik vind het namelijk wat te kort door de bocht om nu te zeggen dat er geen leven na de dood is na die vreselijke ervaring. Zelf heb ik nog nooit zoiets meegemaakt. Wél heb ik in het verleden wel eens mijn bewustzijn verloren; flauwgevallen. Dat zal hetzelfde hebben gevoeld. Het is net alsof je wakker wordt uit een slaap. Je herinnert je er niks van, enkel van wat daarvoor is gebeurd.
Ik ben van mening dat jij niet dood bent gegaan. Klinisch dood betekent misschien dat je geen waarneembare hartslag en ademhaling meer had, maar je bent nog steeds dezelfde persoon als daarvoor toch. Ben jij dan gestorven? Ik vind van niet. Ik zie het meer als dat je even buiten bewustzijn bent geweest. En misschien helpt het voor jou ook om het zo te bekijken.
Er had namelijk ook een andere uitkomst van die situatie kunnen zijn. Stél ze hadden je hartslag en ademhaling teruggekregen, maar je was hersendood geweest. Sorry voor de vervelende gedachte, maar dit zet het misschien wel in perspectief. Dan had jouw ziel hier niet meer geweest. Maar die is er nog wel. Jij bent nog dezelfde persoon als je daarvoor was. Jouw ziel heeft jouw lichaam nog niet verlaten. Dus voor mij ben jij niet echt ‘dood’ dood geweest.
Als je het biologisch wil gaan benaderen: Jouw hart is er misschien even mee gestopt, je ademhaling is er misschien even mee gestopt, maar in jouw hersenen was gewoon nog voldoende bloed aanwezig. Dit levenssapje heeft jouw in leven gehouden. Dat je hart stopt, maakt je nog niet meteen 'dood'.
Dit bloed in je hersenen heeft jouw ziel in leven gehouden. Je lichaam is enkel een voertuig, een machine, aangedreven door jouw ziel. Zie het als het besturingssysteem. Jouw lichaam heeft een reset gehad, opnieuw opgestart, maar het besturingssysteem doet het nog steeds en is niet aangetast.
En wie weet wat er gebeurt als je echt overlijdt. Misschien wordt je dan niet wakker op een brancard of ziekenhuisbed, maar wordt je wakker in een hiernamaals. Wij kunnen daar niks over zeggen, want niemand van ons is overleden.
Dat waren mijn hersenspinsels, ik hoop dat je me kan volgen en begrijpt wat ik bedoel. Probeer het eens in een ander perspectief te zien.
Groetjes,
xIlse
Hey hey, wat naar dat dit jouw is overkomen, ik heb zelf enorm heftige beelden gezien waardoor ik op mijn 6e suïcidaal werd en dacht dat er geen mooie dood bestond. Ik heb ervaringen van anderen en deels van mezelf dat er een enorm grote kans is dat er iets is na de dood.
Weetje, misschien was er niets voor jou, omdat het lang niet jou moment was en je bestemd bent om verder te leven. Misschien was er daarom niets. Ik heb voor mezelf namelijk bewijs dat wanneer men dood gaat er verschillende dingen kunnen gebeuren ook uit ervaring.
Ik denk niet dat dit je angst zal helpen, ik denk dat je PTSS hebt en een psycholoog je beter kan helpen.
Pas gewoon goed op jezelf en probeer het beste uit je leven te halen, dat heeft mij een groot deel van mijn angst geholpen. Maak een bucketlist voor elke week met haalbare dingen, een voor deze maand en een voor het jaar en je leven en probeer zoveel mogelijk ervan te doen.
Zie die ervaring als een support om je leven op het uiterste te vieren.
Ik was ook bang voor de dood tot ik God vond.
Christus heeft de dood overwonnen,
IC XC NIKA.
Hey, ik heb hetzelfde. Ook altijddd bang voor de dood. Maar ik zag een video, over een Bijbel verse, waarin staat dat men niet direct na de dood de hemel of hel toe treed, maar eerst in een diepe slaáp terecht komt. Tot 'the day of judgement' waarna je toegelaten of afgewezen kan worden, gebaseerd op je daden op aarde. Dus dat er helemaal niks in jou geval was, kan dus die diepe slaap zijn. Want als je zelf slaapt op aarde, dan droom je soms ook niet. Dus zie het alsof je die diepe slaap toetrat.
Hopelijk helpt dit wat :)
Adioss - Unknown14yo
