Skip to main content

Hoi (klinkt zo droog: 'hoi, ..’ en ja hoor, dan gaat het verhaal beginnen...),

ik ben echt heel bang in het donker. Er zijn best veel mensen die ervan weten, ik schaam me er ook niet voor ofzo. Ik slaap met een knuffel want ja, anders ben ik dus bang. Een beetje bang in het donker is niet erg. Maar ik krijg er echt kleine paniekaanvallen van (oké, dat is een klein beetje overdreven, ik ben gewoon bang). 

Bijvoorbeeld als iedereen slaapt, ik word soms wakker, ik moet naar de wc. Ik durf dan niet te gaan, en ik blijf liggen. Best wel irritant. Ik heb ook konijnen, die moet ik s’ochtends en s’avonds voer, hooi en drinken geven. Opzich niet erg, in de zomer. In de winter is het dan donker… 

Ik kan mijn gevoel niet zo goed beschrijven. Ik denk de hele tijd dat er iemand achter me staat. Ergens in de schaduw, precies op dat plekje waar je hem niet kan zien. Ik voel de hele tijd messen in mijn rug. Mijn verbeelding slaat op hol. In elke hoop kleren zie ik een of ander eng iets. Ogen dicht of ogen open, altijd vliegen er beelden door de lucht, beelden van verschrikkelijke dingen. Van enge hoofden. Klauwen, ogen die naar me staren. 

En zelfs als ik in mijn bed lig blijft het hangen, alleen onder mijn dekens ben ik veilig. Hoe vaak ik wel niet bevend onder een veel te benauwde dekens heb gelegen (dit is tegenwoordig trouwens over, dat is wel fijn, het is tegenwoordig vooral als ik alleen wakker ben/alleen buiten ben).

Ik weet natuurlijk dat dit allemaal nep is. Dat er niks is wat in de schaduw naar me loert, dat de beelden die ik voor mijn ogen zie ingebeeld zijn, en dat een hoop kleren een hoop kleren is. Dat is gewoon mijn nuchtere verstand die het allemaal weet. Maar toch is er een of ander oerinstinct wat zegt: Donker? O jee! Hup omhoog met die hartslag! Ren naar binnen! Naar het licht! Naar je ouders! Weg hier!

Ik kan er niks aan doen, ik ben bang zonder dat ik bang ben (ja, ik weet het, superlogisch). En dat is zo frustrerend! Ik hoop echt dat er hier op het forum iemand zit die een of andere supertip heeft. Want zo laat ik mijn konijnen nog een keer verhongeren (dit is maar een voorbeeld, dat zou ik nooit doen). Maar zo niet, dan groei ik er vast wel overheen, ik merk dat het iets minder wordt nu ik vaker alleen ben, al blijft het wel.


Groetjes,

Paardebloem

 

(en o ja, ik kijk geen horrorfilms ofzo, ik kan niet zo goed tegen bloed)

Volgens mij kan je daar niet echt wat aan doen behalve er door heen gaan, denk elke keer dat je niet wilt: Als ik nou mijn konijn zou zijn, hoe boos zou ik dan zijn als ik geen eten krijg? En konijnen gaan zonder eten in de winter dood, en dat wil je ook niet. Je kan ook altijd even een zaklamp op je nachtkastje leggen, zodat je tenminste licht hebt als je eruit moet, groetjes, 

-flopflop13 


heyyy,

 

ik heb ook een beetje dat gevoel, blijf herinneren dat het nep is (weet ik, nogsteeds lastig) ik heb dat echt eerlijkgezegd ook. Maar probeer het misschien aan je ouders vertellen, vertel het misschien als eerste aan je moeder of je vader alleen (het hangt eraan met welke ouder je het meest comfertabel voelt) en bel of chat erover (anoniem) met die mensen van de kindertelefoon als je het niet aan je ouders wil vertellen of als je denkt dat het niet genoeg is.  En probeer je angsten gewoon te overwinnen, ga steeds een stukje van je bed, voer je konijnen altijd en ga naar de WC als je moet uiteindelijk als je dat steeds doet voel je je veiliger en dan groei je er overheen. Ik begrijp het als je het niet durft maar dwing jezelf gwn een beetje en geloof in jezelf ja ook voor geen reden uit je bed in  het donker en zodra je bij je konijntjes bent kan je je veilig voelen want het zijn gwn van die schattige kleine diertjes. Je kunt het ik geloof in je hoor:heart:

 

groetjes,

i.love.sushi


Hey! anoniemjoch hier!

Ik ben 13 en heb dit ook, als ik in bed lig in het donker en ik doe mijn ogen dicht, voelt het alsof mijn ogen helemaal rond draaien! ik weet dat het raar klinkt. simpele tip= Laat je gordijnen open staan! ik doe dit ook en het helpt echt goed!

Groetjes  AnoniemJoch


Hoi AnoniemJoch,

Dat gevoel van dat je ogen ronddraaien klinkt inderdaad een beetje raar, maar ik herken het wel. 

Die tip van gordijnen openlaten ga ik eens uitproberen. Ik heb toch nooit zo’n last van zonlicht. Misschien werkt het wel.

Bedankt!

 

Groetjes,

Paardebloem


Hey,

Misschien is het ondertussen al opgelost. Maar een handige tip is een nachtlampje je weet wel zo’n ding bij de Ikea met een lichtsensor. Ik had er vroeger 1 op m’n kamer en 1 op de gang richting de wc.

Veel succes


Hey NaamVergeten,

Bedankt voor de tip!

Ik heb er intussen een stuk minder last van. Mijn slaapritme is grondig door de war geschopt dus ik ben vaak zo moe dat ik gewoon meteen in slaap val. Al raad ik dit natuurlijk niet aan, je kan beter zo’n nachtlampje kopen. Ik ga er nog eens goed naar kijken.

 

Groetjes,

Paardebloem


Reageer