De Kindertelefoon.nl

Hoi



Er gaan erg heftige gedachten in je om. Wat naar dat je therapeuten dit niet lijken te erkennen.



Zou je bij een andere hulpverlener kunnen aangeven hoe je je voelt, bv. de huisarts? Je mentor zou je hier ook mee kunnen helpen. Misschien zien je therapeuten de ernst van je gevoelens in, als deze door iemand anders verwoord worden.



Je kan altijd terecht bij 113. Daar kan je anoniem delen waar je mee zit. Vaak lucht dat op.



Ondanks dat je het niet gemakkelijk hebt, blijf je doorzetten. Dat is heel sterk van jou.



Groetjes

Kenshin

---

Hey,



Ik begrijp jou situatie heel erg goed en het nare van dit alles is dat er niet echt een simpele oplossing hiervoor is. We kunnen (naar mijn idee) niets anders dan door vechten en hopen dat het beter komt, jij bent een vechter en je bent al zo ver gekomen.. waarom zou je dat opgeven?



Dit is misschien niet wat je wilt horen maar wat jouw therapeuten zeggen klopt wel, nu hoort dit niet alleen bij het herstel maar dit hoort ook gewoon bij het dagelijks geval. Zie het als een fase waar je doorheen moet komen, het stukje zure appel waar je door heen moet bijten.



Ik geef je dit inzicht nu wel maar zelf ben ik er ook mee bezig, gelukkig is het bij mij niet een erge vorm dus heb ik het ook wat meer onder controle. Misschien helpt het je om met ervaringsdeskundigen er over te gaan praten, tieners van jouw leeftijd die het zelfde meemaken of hebben meegemaakt. Vaak wordt dat advies eerder een plekje gegeven dan advies van professionele behandelaars.



Ik hoop dat je hier wat aan hebt!

---

Hey



ik zelf ben nu 13 en mijn depressie of wat het ook is begon ongeveer toen ik bijna 12 werd. Opeens werd ik verdrietig door vrienden en school en moest op random momenten huilen. Maar dat ging soms ook weer weg. Soms kwam het weer en soms ging het weer weg. En als ik heel verdrietig was dan dacht ik aan hoe alles zou zijn als ik weg was en de minst pijnlijke manieren om dood te gaan. Ik heb nog nooit met iemand hier over gepraat en ik weet dat je dat juist moet doen maar ik durf het niet en ik probeer gewoon zelf me problemen op te lossen. Ik heb tips die voor mij werken.



1.een slaappatroon en een eetpatroon. Als je je hier aan houd dan voel je je meteen beter ( ik dan) ik voel me uitgerust en heb een fijn gevoel



2.bewegen, buiten lucht zoeken

het is altijd wel fijn om gw ff uit je bed te komen en naar buiten gaan



3.sociaal zijn

hier heb ik moeite mee want ik vind het moelijk om ket mensen te praten maar het is wel fijn om gw met mensne te praten



4.leuke activiteiten doen

dit werkt echt, ik heb t moeilijk met school en stress er veel over en dan soms moet ke dat gw los laten en iets leuks dan want dan voel je je meteen weer beter



5.een boekje bijhouden, dingen opschrijven

dit klinkt heel dom maar soms is het gw fijn om dingen op te schrijven, maar ik gebruik het meer om leuke tekeningen in te maken met quotes



6.jezelf complimentjes geven

heel moeilijk maar als je iets goed doet of als je er leuk uitziet geef je zelf gw een complimentje dan voel je je misschien beter



7.weg met negatieve gedachten

heek moeilijk maar probeer het



en dit is een gedachte die me ook tot leven houd, en dat is dat er mensen zijn die om je geven en dat als je zelfmoord heb gepleegd dat hun pijn lijden door jouw, en er zijn nog zoveel leuek dingen te doen in het leven.

---

heyy (not)justamistake



Misschien klinkt het voor heel apart, maar zelfmoord is nooit een goede optie geweest. Het familieverdriet zal verschrikkelijk zijn en het leven voor hun zullen nooit meer hetzelfde zijn. Laatst heb ik een boek gelezen met de titel: 'Verboden terrein'. Hierin heeft een jongen zelfmoord gepleegd en in het boek lees je dat hoe zijn vrienden ermee leven en hoe verschrikkelijk ze het vinden.



Al voel je je depressief, denk dan aan de goede dingen in het leven. Bijvoorbeeld dat je nu een vriendje heb.

Neem aub contact op met 113 als je weer met die gedachten zit.

---