Hoi, het klinkt me wel bekend, ik kamp er nu ook mee, natuurlijk is dat bij iedereen weer anders maar in dit topic beschrijf ik wel wat :

Wat ik zeker herken van jouw anderen topic is dat piekeren en stressen over dingen, wat mensen van me denken en af en toe last van concentratie problemen,  En er kwam ook waan bij, dat ik echt bang was voor dingen die er niet waren  of die er wel waren maar anders dan ik ze “interpreteerde”. Heel raar. En heel vervelend ook. Jij hebt ook paniek aanvallen ? Dat je achter adem raakt en heel bang bent?

Hoe ik er achter kwam was eig al 2 jaar geleden doordat ik na wat vervelende ervaringen heel erg overdreven begon op te letten wat anderen van me vonden en steeds begon te denken dat iedereen extra op me lette. dat ik opviel, soort van naakt was.  Dat werd telkens iets erger en ook  niet realistisch meer. En ik zag overal iets achter, dat er natuurlijk niet was. En vond mezelf een loser zeg maar, strafte mezelf ook. Zo gauw ik door had dat dat allemaal niet  goed was, heb ik het mijn ouders verteld, die al wat merkten natuurlijk,  en die hebben meteen een afspraak gemaakt bij de huisarts en het balletje ging rollen.  Ook mijn mentor, mijn karate meesteres en een leidster bij scouting hebben mij toen heel goed geholpen en begeleid. Ik kreeg oefeningen mee, anti-triggers ( realistisch denken zeg maar). En ik dacht dus dat het daarmee wel snel over zou gaan.  Ik heb heel netjes een half  jaar lang alle oefeningen en ontspanningsoefeningen volgehouden en me flink af laten matten bij karate ;) en het ging echt best wel stabiel. Totdat ik weer wat last kreeg,   me heel verdrietig begon te voelen, niks meer lekker smaakte, en ik een veel te heftige huilbui kreeg toen ik even op de gang moest omdat ik door de les heen lachte (ook al een teken).  Toen dacht ik wel bij mezelf, nee toch! Dus weer naar de psychologe. Opnieuw een soort gedragstherapie zeg maar. En regels volgen.  Ik zit nu in een strak leefschema. Veel regels en sport en therapie. En ja, de rest kun je in het topic lezen.  Als je dat tenminste wilt hoor 😊 die lappen tekst haha.  Maar in elk geval heb ik mijn verhaal globaal gedaan. Als antwoord op je vraag :)   Ik zou je ook kunnen aanraden het zo snel mogelijk aan te pakken! Niet te lang mee lopen en je ziel onder de arm laten.  Je mag je best laten helpen!

Waar heb jij het meeste last van?  Die angsten, of een mix van alles ? En wat doe jij als het je ‘overvalt’?  Heb je het gevoel dat je geen greep hebt op dingen? Of blijft dat wel in controle ? 

Ik hoop dat je hier iets aan hebt en dat ik je een beetje kon helpen.

Groetjes liefs Tartan X

Hoi @Preppygirl ,

Ik heb ook een angststoornis en herken wel een beetje wat @Tartan14 zegt. Bv gisteren liep ik een winkel in en daar zat een groepje jongeren voor. Die leken mij echt niet aardig,  ze waren aan het schelden, en gewoon een onaardige toon aan het praten. Dan denk ik meteen "zouden ze over mij gaan roddelen?" "Gaan ze wat naar me roepen?".

Ik ben ook heel onzeker over mezelf,  ik ben daar gewoon super veel mee bezig. Ik weet niet of dat echt door de angststoornis komt, maar ik denk dan dingen zoals "ik heb van mijn leven gewoon een bende gemaakt ", en over mijn uiterlijk ben ik ook super onzeker en dan heb ik weer de angst dat mensen mij gaan aanstaren, daardoor geen contact willen. En als mensen zeggen dat ze me knap of gewoon prima eruit vinden zien,  denk ik weer dat het niet gemeend is. Want als je aardig bent ga je toch niet zeggen dat iemand lelijk is?

En wat Tartan zegt over dat zoeken naar dingen die er waarschijnlijk helemaal niet zijn heb ik ook, niet dat ik dan echt denk dat er dingen zijn die er niet echt zijn, maar zeg maar dat ik super alert ben, alles probeer mee te luisteren. Ik ben ook bij een psycholoog geweest maar dat heeft niet echt geholpen , maar ik sta wel op de wachtlijst van een andere psycholoog:) Wat wel helpt is afleiding zoeken en een beetje dingen te bedenken zoals bv met die mensen van die winkel, dat ik ze waarschijnlijk toch (bijna) nooit meer tegenkom dus al zouden ze gaan roddelen heb ik daar geen last meer van:)

Sorry als ik het vaag uitleg!

Veel sterkte!