Hey allemaal,
Na een tijdje nadenken heb ik besloten mijn verhaal hier te delen. Ik vind het heel lastig en jullie zijn de eersten die het horen en wie ik het vertel, maar ik weet even geen raad meer met mijn situatie. Ik heb een keer met iemand hier van de chat erover gepraat alleen het hielp niet genoeg, dus ik hoop dat iemand dit herkent en adviezen heeft of dat er hier mensen zijn die mij willen helpen en willen helpen zoeken naar een oplossing / oplossingen.
Het begon eigenlijk ongeveer 4 weken geleden, ik kreeg een paniekaanval. Dit was mijn 2e paniekaanval sinds een halfjaar. Mijn eerdere paniekaanval kreeg ik voornamelijk omdat ik gestrest was en ergens tegen op zat. Dit was bij mij niet het geval wat heel vreemd was, eigenlijk was het een aanval zonder dat ik ergens last van had, dit vond ik al heel vreemd. Ik bleef deze klachten houden voor 4 dagen. Ik ben toen door een volwassene naar de huisarts gestuurd omdat hij bang werd en niet wilde dat ik risico's ging lopen: ik had namelijk hele zware hardkloppingen en ik was heel misselijk. Toen ik naar de huisarts ging heb ik een paar testjes gehad daaruit bleek dat ik een hele zware en snellere hardslag had dan een normaal mens. Dit was vooral in mijn pols en bij mijn hart te horen. Mijn advies was dat ik rust moest nemen en dit heb ik ook gedaan, de dagen daarna ging het beter en was ik er na2 dagen gelukkig vanaf.
Tot een week geleden, ik kreeg weer hardkloppingen spontaan uit het niks en dit keer was het tegen de avond 5 uur s'middags begon dit. Ik werd er heel naar van en deed rustig aan maar het bleef tot dat ik ging slapen. Steeds vaker heb ik hier last van. Iedere x tegen dit tijdstip de hartkloppingen. Maar daarnaast heb ik andere dingen erbij opgebouwd, ik kan niet meer met mijn kamer deur dicht slapen, dat geeft mij een heel naar gevoel, ik kan niet meer normaal douchen, ik wil zo snel mogelijk daar weg als ik douche, ik word heel misselijk en licht in mijn hoofd als ik daar ben en mezelf douche. Ook heb ik het opeens heel koud en ben ik iedere keer als ik mezelf zie in een ander licht ben ik bang dat ik doodga omdat ik er bijvoorbeeld blauw uitzie of heel wit. Sinds 2 dagen heb ik ook opeens minder eetlust in de avond, steeds eet ik minder en minder terwijl ik s'ochtends wel gewoon veel eet!
Ik krijg last van deze dingen rond 4 uur in de middag, verder de hele dag gaat alles goed met mij en heb ik nergens last van wat, ik een heel eng iets vind. Ik kan niemand in mijn omgeving om hulp vragen, mijn ouders vinden dat ik mij aanstel en als ik het vrienden vertel vertellen ze het aan andere mensen door en weten allemaal mensen het zonder dat ik dat wil. Mijn vriend heeft mij door de paniekaanvallen geholpen maar heeft het nu zo druk met school, ik wil hem niet nog meer belasten, ook omdat hij heel angstig was na mijn paniekaanval die een paar dagen duurde van 4 weken geleden. Kan iemand mij alsjeblieft helpen en/of advies geven, wat moet ik doen en hoe voel ik me beter en versla ik deze nare gevoelens die ik alleen in de avonduren tot ik slaap oploop?
