Ik denk heel vaak dat ik een ziekte heb en ik word er gek van... Ik denk altijd dat ik de enige ben die zo'n sukkel is om te denken dat hij een ziekte heeft. Elke week heb ik wel 3/4 ziektes die ik zogenaamd heb... Zijn er meer mensen die dit hebben/hadden en hoe gaan jullie hier mee om?
Bladzijde 1 / 1
Wacht welke ziektes denk je dat je hebt?
De laatste waren hondsdolheid, ijzertekort, kanker, hartziekte. Maar nu denk ik het meest hondsdolheid.
i-
Ja nee goeie kans. Ben je gebeten laatst?
Voel je je alsof je dood gaat?
Ja nee goeie kans. Ben je gebeten laatst?
Voel je je alsof je dood gaat?
Soms door mijn puppy
Je bent niet de enige! Ik heb dat ook fel.
En elke keer als ik bang ben dat ik iets heb en als ik er dan met iemand (mijn ouders, mijn vriend,..) over wil praten dan zeggen ze gewoon 'ben je daar weer met je "ziekte"' en dan wuiven ze het weg. Het is al ongeveer op het punt gekomen dat ik er amper over durf praten wat de band met mijn lief bv. er ook niet echt beter op maakt en dat is echt spijtig 😞. Mijn zus lacht mij gewoon in mijn gezicht uit als ik aan mama vertel over bepaalde symptomen en als zij toevallig in de buurt is. Het is nu zo erg geworden dat ik echt regelmatig bang ben om dood te gaan. Ik krijg soms ook paniekaanvallen en deze 'ziekte' zal er ook wel iets mee te maken hebben. Ik denk altijd aan het worst case scenario en dat is echt kut. En waar ik ook bang voor ben, is dat als ik ooit echt iets ernstig ga hebben, niemand mij gaat geloven...
Ik haat het, ik word er een beetje depressief van zelfs. Het bepaalt een groot deel van mijn leven tegenwoordig en ik moet echt naar een psychiater ofzo.
Sorry voor het lange warrige bericht maar ik ben blij dat ik niet de enige ben. Of nou ja niet blij natuurlijk, het is echt kut om te hebben dus ik wens het niemand toe.
Veel succes met alles xx
E.
En elke keer als ik bang ben dat ik iets heb en als ik er dan met iemand (mijn ouders, mijn vriend,..) over wil praten dan zeggen ze gewoon 'ben je daar weer met je "ziekte"' en dan wuiven ze het weg. Het is al ongeveer op het punt gekomen dat ik er amper over durf praten wat de band met mijn lief bv. er ook niet echt beter op maakt en dat is echt spijtig 😞. Mijn zus lacht mij gewoon in mijn gezicht uit als ik aan mama vertel over bepaalde symptomen en als zij toevallig in de buurt is. Het is nu zo erg geworden dat ik echt regelmatig bang ben om dood te gaan. Ik krijg soms ook paniekaanvallen en deze 'ziekte' zal er ook wel iets mee te maken hebben. Ik denk altijd aan het worst case scenario en dat is echt kut. En waar ik ook bang voor ben, is dat als ik ooit echt iets ernstig ga hebben, niemand mij gaat geloven...
Ik haat het, ik word er een beetje depressief van zelfs. Het bepaalt een groot deel van mijn leven tegenwoordig en ik moet echt naar een psychiater ofzo.
Sorry voor het lange warrige bericht maar ik ben blij dat ik niet de enige ben. Of nou ja niet blij natuurlijk, het is echt kut om te hebben dus ik wens het niemand toe.
Veel succes met alles xx
E.
Het ding is ook dat ik ook echt vaak ziek ben, en mijn immuunsysteem is niet zo sterk, wat de angs alleen nog maar erger maakt... Ook is overdag mijn hartslag meestal rond de 100 a 110 (vaak meer, elke keer als ik bij de dokter kom en ze meten mijn hartslag dan is die gemiddeld 130... Vorige keer werd die zelfs even 150..)
Dus zeker dat maakt mij extra bang.
Ik ben nu op vakantie maar als ik over een maand thuis ben dan ga ik echt mijn hart laten onderzoeken want dit is toch ook niet gezond denk ik dan.
E.
Dus zeker dat maakt mij extra bang.
Ik ben nu op vakantie maar als ik over een maand thuis ben dan ga ik echt mijn hart laten onderzoeken want dit is toch ook niet gezond denk ik dan.
E.
Ik heb gereageerd op je andere topic, maar omg hondsolheid zit ik ook al een tijdje mee in mijn hoofd... Het is echt stom wa't ik heb 1 jaar geleden in afrika contact gehad met een baby aapje die iemand als huisdier had, en die heeft mij niet eens gebeten ofzo maar ik weet niet of die mij gekrabd heeft of niet.... Ik stress er soms echt veel over en het is zo stom want de kans is echt extreem klein... Pfff
Ik denk ook vaak dat ik hartziektes heb.
Maar we praten beter verder in je andere topic denk ik
E.
Ik denk ook vaak dat ik hartziektes heb.
Maar we praten beter verder in je andere topic denk ik
E.
Hondsdolheid zal het niet zijn, omdat je huisdier ingeënt zal zijn.
Die andere ziekten zijn onder normale omstandigheden onwaarschijnlijk, tenzij je op een of andere chemische dumpplaats woont.
Heb je dit wel eens besproken met je ouders?
Misschien kan het helpen om dat te delen met hen, zodat zij weten waar jij mee zit.
Die andere ziekten zijn onder normale omstandigheden onwaarschijnlijk, tenzij je op een of andere chemische dumpplaats woont.
Heb je dit wel eens besproken met je ouders?
Misschien kan het helpen om dat te delen met hen, zodat zij weten waar jij mee zit.
Hey!
Het kan een heel naar gevoel geven om vaak zo bang te zijn om een ziekte te hebben!
Veel mensen hebben hier in meerdere of mindere mate last van, het is echter niet fijn als dit je echt heel vaak lastig zit!
Als je deze angst hebt, durf je daar dan over te praten met je ouders, vrienden of iemand anders?
Het kan heel erg helpen om je zorgen uit te spreken, vaak kunnen anderen je dan geruststellen en het helpen om een beetje te relativeren.
Wanneer jij die angst heel hevig ervaart, ga je daar dan naar de dokter mee? Zo ja, helpt dit dan? Zo nee, zou je dit willen?
Het kan een geruststelling geven als je de huisarts jou even goed laat onderzoeken, hij/zij kan namelijk uitsluiten of er echt wat medisch met jou aan de hand is. Als je wilt zou je met dee arts ook over jouw angst hiervoor kunnen praten.
Ik kan je wel zeggen dat je zeker niet de enige bennt die deze angst heeft. Zoals ik al zei hebben heel wat mensen dit in grote of kleinere mate. Mensen die dit heel extreem hebben kunnen last hebben van hypochondrie, maar je kan er ook best last van hebben zonder deze angststoornis te hebben.
Succes!
Groetjes
Lot
Het kan een heel naar gevoel geven om vaak zo bang te zijn om een ziekte te hebben!
Veel mensen hebben hier in meerdere of mindere mate last van, het is echter niet fijn als dit je echt heel vaak lastig zit!
Als je deze angst hebt, durf je daar dan over te praten met je ouders, vrienden of iemand anders?
Het kan heel erg helpen om je zorgen uit te spreken, vaak kunnen anderen je dan geruststellen en het helpen om een beetje te relativeren.
Wanneer jij die angst heel hevig ervaart, ga je daar dan naar de dokter mee? Zo ja, helpt dit dan? Zo nee, zou je dit willen?
Het kan een geruststelling geven als je de huisarts jou even goed laat onderzoeken, hij/zij kan namelijk uitsluiten of er echt wat medisch met jou aan de hand is. Als je wilt zou je met dee arts ook over jouw angst hiervoor kunnen praten.
Ik kan je wel zeggen dat je zeker niet de enige bennt die deze angst heeft. Zoals ik al zei hebben heel wat mensen dit in grote of kleinere mate. Mensen die dit heel extreem hebben kunnen last hebben van hypochondrie, maar je kan er ook best last van hebben zonder deze angststoornis te hebben.
Succes!
Groetjes
Lot
Hoi
Wat vervelend dat je je telkens zorgen maakt over het hebben van ziektes. Ik kan me voorstellen dat dit je een hoop stress bezorgt. Je bent echter niet alleen met deze gedachten; wel meerderen hebben hier last van. Er bestaat zelfs een term voor, namelijk hypochondrie.
Het zou kunnen helpen om een dagboekje bij te houden met wanneer welke gedachte in je opkomt. Zo'n dagboekje zou je wat inzicht kunnen bieden in wat er zoal in je omgaat, wanneer deze gedachten zoal opduiken, en of ze gerelateerd zouden kunnen zijn aan bv. stress.
Als deze gedachten je dagelijkse leven beïnvloeden, lijkt het me verstandig om langs te gaan bij de huisarts. Deze zou je kunnen helpen, en eventueel doorverwijzen naar een gespecialiseerde hulpverlener.
Groetjes
Kenshin
Wat vervelend dat je je telkens zorgen maakt over het hebben van ziektes. Ik kan me voorstellen dat dit je een hoop stress bezorgt. Je bent echter niet alleen met deze gedachten; wel meerderen hebben hier last van. Er bestaat zelfs een term voor, namelijk hypochondrie.
Het zou kunnen helpen om een dagboekje bij te houden met wanneer welke gedachte in je opkomt. Zo'n dagboekje zou je wat inzicht kunnen bieden in wat er zoal in je omgaat, wanneer deze gedachten zoal opduiken, en of ze gerelateerd zouden kunnen zijn aan bv. stress.
Als deze gedachten je dagelijkse leven beïnvloeden, lijkt het me verstandig om langs te gaan bij de huisarts. Deze zou je kunnen helpen, en eventueel doorverwijzen naar een gespecialiseerde hulpverlener.
Groetjes
Kenshin
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
