Skip to main content
Ik hb er al een behoorlijke tijd last van

Begon eigelijkal in groep 8 van bassisschool mijn vriendin werd ziek en moest overgeven ik schoot voor het eerst .. in (lichte) paniek ervan en in de 1ste had ik het probleem als ik zelf misselijk was en had ik het niet als andere nr lekker waren en in de 2e begonhet steeds erger en erger te worden ... En nu zit ik op mbo en heb er super erg last van dat ik gewoon paniek aanvallen krijg en ook best heftige

Et beheerst heel me leven en dat is zo vervelend vooral als me zusje bijvoorbeeld ziek is en heeft gespuugd begin ik te huilen en krijg ik paniek aanval en bellemerd mijn leven maar ook die van me gezin ...

Mijn psycholoog weet ervan en die zegt dat het komt door andere problemen en dat niet erg is ....

Terwijl en super heftig is juist..

Ik heb het zelf niet meer onder controle ....

Weet iemand wat het is en heeft iemand dit ook ?
Zelfs zo erg .. dat ik het al heb als ik misselijk ben ... En als ik dan thuis ben eet ik maar als ik een dagje weg ga en niet thuis ben eet ik bijna niet en als het kan helemaal niks totdat ik thuis ben....
Hoi!



Wat vervelend 😞 Ik denk dat ik iets gelijkaardigs heb gehad, in een iets lichtere vorm. Bij mij is het vanzelf overgegaan, maar bij jou lijkt het wat moeilijker te zijn.

Mij heeft het geholpen om na te denken wat braaksel eigenlijk is. Het is eigenlijk niet meer dan voedsel dat wordt verteerd in de maag door maagsap. Als je er zo over nadenkt, is het een natuurlijk proces.

Als je psycholoog het niet serieus neemt, kun je misschien een gespecialiseerde psycholoog opzoeken die je doelgericht kan helpen. Een hele dag niet eten als je van huis bent, is namelijk helemaal niet gezond en niet fijn.

Ga naar een gespecialiseerd iemand, als je van die angst af bent, ga je je veel fijner en gemakkelijker voelen.



Groetjes

x
Nouja ik word opgenomen en krijg ik toch andere psycholoog en hopelijk begrijpt die me wel
Weet iemand nu wat ik kan doen
Hey,

Misschien kun je proberen je minder te focussen op de angst voor het overgeven, maar op het omgaan met je paniek(aanvallen). Ik denk dat je namelijk vooral bang bent voor je paniekaanvallen en minder voor het overgeven zelf inmiddels. Kunnen ze je daarbij helpen? Als ik hyperventilatie heb (opzich vergelijkbaar met paniekaanval) dan focus ik mij heel erg op mijn ademhaling en probeer ik die op orde te krijgen. Als dat is gelukt ben ik meestal rustig. Als je weet dat je je paniekaanval kan handelen, ben je misschien al minder bang voor het overgeven, je kan immers met de gevolgen omgaan!

Gr. Pin
Echt bang ben ik niet ... die paniek aanvallen tis meer dat als ik van huis weg ben dat ik onwijs bang ben dat iemand overgeefr of ik het moet .... ik eet daarom bijvoorbeeld niet en iemamd hoefd maar te zeggen ben niet lekker ben misselijk al is heg in een youtube video ik word bang en deuk het filmpje weg of ik doe me best om uit zieke mensen te blijven en ik wil hun gewoon kunnen helpen maar ik kan da nie door die angst inmiddels weet ik wel da als ik paniek aanval aant krijgen ben hoe ik mezelf rustig moet laten ademen maar als ik eenmaal egt erge paniek aanval krijg dan maakt niet uit wat ik doe maar in iedergeval bedanlt voor je tips pin !
Hmmm dat is niet fijn. Weet je wat precies het zo eng maakt als iemand overgeeft? Waar ben je precies bang voor? Vaak hebben mensen 'gewoon' een angst, zonder reden. Ze zijn bang punt. Het helpt dat om te bedenken dat het eigenlijk niet eng is.

Bijv.

Ik heb een clownfobie. Daardoor projecteer ik levensechte clowns in m'n kamer. Dit gebeurd vaak nadat ik enge dingen hebben gezien op tv bijv. Ik vermijd dat dus ook en heb net als met jouw overgeven daar dus zo'n reactie op. Ik dacht van, waar ben ik nou precies bang voor? Dat de clown me vermoord? Nee, zou juist mooi meegenomen zijn. Dat ie me ontvoerd, uhm nee. Dat ie me aanvalt, neh ook niet. Het kwam er eigenlijk op neer dat ik niet bang was voor wat ie ging doen, maar alleen bang was om te schrikken. Dat ik dat van mezelf wist, gaf me zo'n rust, dat ik zo'n situatie beter kan handelen.



Gr. Pin
Ik denk aan emetofobie , perfecte omschrijving . Wel rot voor je , een fobie is natuurlijk nooit leuk.



Veel sterkte hé!

groetjes , Lot
Ik heb dit ook heel erg, het is idd heel rot om mee te leven. Ik was van de week in walibi, ik zat in de tomahawk en toen begon er een meisje bijna te kotsen ik heb jankend zitten schreeuwen dat ze dat ding moesten stoppen. En dat soort dingen. Ik snap je volkomen
Hoi



Ik ken iemand die dit ook heeft gehad. Je bent dus niet de enige als ik jou was zou ik gewoon kijken naar goede hulp. T komt vast goed.

Het is heel belangrijk dat een psycholoog goed naar je luister en dat je een klik met hem hebt heb jij het gevoel dat je dat allebei of eentje niet hebt zou ik op zoek gaan naar een andere psycholoog 


Is het nu over ik heb er ook last van ben bang dat het voor aaltijd doorgaat

 

Onnodige quote verwijderd door De Kindertelefoon


haii ik heb zelf ook last hiervan, en ben op een gegeven moment naar de huisarts gegaan omdat het te erg werd. ik heb er nu nog wel een beetje last van maar veel minder dan eerst. de huisarts heeft mij de opdracht gegeven  om thuis filmpjes te gaan kijken wat gaat over overgeven.

je kan de filmpjes op youtube opzoeken of de dokter kan je een site geven waar je je op kan vinden. het is fijn om iemand te hebben waar je je fijn bij voelt om samen bij te zijn bij het kijken van de filmpjes. mijn moeder keek bijvoorbeeld eerst naar de filmpjes en legte aan mij uit wat er ging gebeuren zodat het minder heftig voor me was. je begint eerst met minder heftige filmpjes zoals overgeven in een cartoon dan ga je deze zo vaak kijken tot het je eigenlijk niet zo erg meer vind dan ga je steeds naar wat heftigere filmpjes.

hoop dat dit je misschien wat helpt succes!


Heey, ik heb zelf precies hetzelfde probleem en weet hoe je je voelt. Ik heb ook paniekaanvallen omdat ik zo bang ben om over te geven. Ik ben daar nog steeds niet van af. Ik heb eigenlijk zelf geen tips want ik weet ook niet hoe ik ermee moet omgaan. Maar ik wil je wel laten weten dat je echt niet de enige bent. Ik hoop echt voor je dat je er mee kan leren omgaan. 


Haihai

ik heb hier ook last van:(

dit heet emetofobie

Hier een paar tips

adem in door je neus en uit door je mond.

ga muziek luisteren

denk een even na.Als jij moest overgeven had je dat al lang gedaan.

en weet je

Je gaat ook niet dood als je overgeeft.

Kusjes xx❤️


Ik heb ook last van deze angst, dit heet Emetofobie. 

Zelf heb ik geen psycholoog, maar misschien is het wel slim als ik een keertje langs de huisarts ga om over mijn angst te praten. Ik krijg al een lichte paniekaanval wanneer mijn zusje zegt dat ze zich niet lekker voelt. 
Wat ik altijd doe als iemand moet koekhalzen of overgeven is een koptelefoon opzetten, muziek op een hoog volume en zoek een rustig plekje buiten het bereik van de zieke persoon en probeer rustig te blijven. 

Ik weet hoe enorm moeilijk het is om met deze fobie te leven en hoeveel invloed dit heeft op de mensen om je heen, je kunt er niet voor iemand zijn die moet overgeven omdat je zelf zo bang bent. Mijn ouders begrijpen het ook niet waarom ik zo bang ben en waarom ik maar altijd huilend wegren. 

Maar weet dat je niet alleen bent :)


Reageer