Hoi!
Ik ben een meisje van 16 jaar. Ik heb al best wel lang een angst om alleen te zijn met mannen. Zelfs het alleen zijn met mannen die ik goed vind vind ik erg eng. Ik voel me niet op mijn gemak en vermijd het het liefst. Met mijn echte pa wilde ik nooit alleen zijn en dat is ook zo met mijn stiefpa. Ik voel me fijner als er mensen bij zijn. Ik denk dat dit komt doordat ik vroeger ooit ben gebeld door een pedo die dingen aan me ging vragen. Ik had niet door dat dit een pedo was en vertelde aan mijn stiefma en pa wat er was gebeurd. Ze lachte me uit. Een dag later kwam er een vriend van mijn vader langs en ik verdacht hem van de man die me had gebeld. Ik weet niet of het dat was waardoor ik bang ben. Waarschijnlijk ook doordat mijn moeder altijd tegen me heeft verteld dat mannen slecht zijn en dat ze iemand kende die was verkracht. Ook zei mijn pa altijd “in ieder stokje past een gaatje” wat ik nogal ongepast vind. Mijn stiefpa maakt nu steeds ongepaste grapjes over sexuele dingen waarbij ik me helemaaaal niet op mijn gemak voel en waardoor ik bijna moet huilen. Ik reageer daarom vaak slecht op de grapjes en dan word mijn stiefvader boos op me. Ik heb dit uitgelegd aan mijn moeder alleen zij zegt dat ik met mijn stiefpa samen moet praten. Het probleem is alleen dat ik dat echt niet fijn vind en het alleen zijn met hem liever vermijd. Ze wil ook dat ik en mijn stiefpa het beter gaan vinden met elkaar. Ik vind het gewoon niet prettig met hem. Hij is al wel 8 jaar mijn stiefpa. Het ligt dan ook niet aan hem maar gewoon aan mijn angst. Weet iemand misschien wat ik zou kunnen doen?? Als iemand tips heeft ofzo zou ik dat graag kunnen waarderen want ik zit hier best wel mee
Angst voor mannen
A
Hey,
Wat een vervelende situatie! Ik zou met een vertrouwenspersoon gaan praten. Die kan je vinden: op school, huisarts en/of psycholoog. Dan zal ik wel met een vrouwelijke persoon praten!
Zulke ongepaste grappen en opmerkingen zijn erg vervelend. Probeer het met je stiefpa erover te praten. Uiteraard niet alleen maar vraag of je moeder erbij wil zijn. Zulke grappen en opmerkingen zijn nou eenmaal niet leuk. Ik hoop dat je hier wat aan hebt.
Succes!
Wat een vervelende situatie! Ik zou met een vertrouwenspersoon gaan praten. Die kan je vinden: op school, huisarts en/of psycholoog. Dan zal ik wel met een vrouwelijke persoon praten!
Zulke ongepaste grappen en opmerkingen zijn erg vervelend. Probeer het met je stiefpa erover te praten. Uiteraard niet alleen maar vraag of je moeder erbij wil zijn. Zulke grappen en opmerkingen zijn nou eenmaal niet leuk. Ik hoop dat je hier wat aan hebt.
Succes!
A
Hi maiatje,
wat vervelend zeg, ik begrijp dat je je niet op je gemak voelt bij je stiefpa (en andere mannen). Zijn opmerkingen helpen er ook niet aan om je beter te voelen.
Ook wel jammer dat je moeder niet een beetje bemiddelt tussen jou en je stiefpa. Haar idee is wel goed om dingen uit te praten, maar een beetje hulp hierbij van haar zou niet verkeerd zijn.
Ik zou er dus eerst eens met iemand buiten jouw gezin over praten. Die heeft een frisse blik op het geheel en is geen partij in wat er gebeurd is.
Ik denk dat je bij de Kindertelefoon heel goed je verhaal kwijt zou kunnen. Je kunt gratis en anoniem met ze bellen of chatten. Ze hebben een speciale opleiding gehad om met kinderen over allerlei problemen te praten. Ze weten ook wie je daarna nog verder zou kunnen helpen, want misschien is een gesprek met iemand die er nog meer van weet ook wel goed. Dan kun je je "pedo-trauma" van toen je klein was verwerken en dan weer verder.
Hoe en wanneer je de Kindertelefoon kunt bereiken kun je lezen op de volgende site https://www.kindertelefoon.nl/13-18/chat/
Praten lucht op, geloof me, ik weet het.
Groetjes,
M&M's
wat vervelend zeg, ik begrijp dat je je niet op je gemak voelt bij je stiefpa (en andere mannen). Zijn opmerkingen helpen er ook niet aan om je beter te voelen.
Ook wel jammer dat je moeder niet een beetje bemiddelt tussen jou en je stiefpa. Haar idee is wel goed om dingen uit te praten, maar een beetje hulp hierbij van haar zou niet verkeerd zijn.
Ik zou er dus eerst eens met iemand buiten jouw gezin over praten. Die heeft een frisse blik op het geheel en is geen partij in wat er gebeurd is.
Ik denk dat je bij de Kindertelefoon heel goed je verhaal kwijt zou kunnen. Je kunt gratis en anoniem met ze bellen of chatten. Ze hebben een speciale opleiding gehad om met kinderen over allerlei problemen te praten. Ze weten ook wie je daarna nog verder zou kunnen helpen, want misschien is een gesprek met iemand die er nog meer van weet ook wel goed. Dan kun je je "pedo-trauma" van toen je klein was verwerken en dan weer verder.
Hoe en wanneer je de Kindertelefoon kunt bereiken kun je lezen op de volgende site https://www.kindertelefoon.nl/13-18/chat/
Praten lucht op, geloof me, ik weet het.
Groetjes,
M&M's
A
- onnodige quote verwijderd door de Kindertelefoon.-
dat is inderdaad wel een goed idee!! ik zal morgen wel bellen naar de kindertelefoon denk ik. Alleen hoop ik dan dat mijn ouders het niet horen.. ik denk ook dat praten wel helpt!! bedankt voor je reactie:) ik wilde vanavond al bellen naar de kindertelefoon maar wist niet of ik het wel moest doen... maar ga het nu wel doen!!
dat is inderdaad wel een goed idee!! ik zal morgen wel bellen naar de kindertelefoon denk ik. Alleen hoop ik dan dat mijn ouders het niet horen.. ik denk ook dat praten wel helpt!! bedankt voor je reactie:) ik wilde vanavond al bellen naar de kindertelefoon maar wist niet of ik het wel moest doen... maar ga het nu wel doen!!
A
Hi maiatje,
Je hart luchten kan nooit kwaad.
Maak je geen zorgen, de mensen van de Kindertelefoon zijn gewend om gesprekken met kinderen te doen en geven je alle ruimte om je verhaal te doen. Ze oordelen niet, maar proberen je gewoon zo goed mogelijk te helpen.
Als je na een gesprek en wat nadenken thuis, toch nog meer vragen hebt, dan bel je gewoon nog een keertje. Alleen kun je volgens mij dan niet altijd met dezelfde persoon praten, maar dat kun je vragen als je dat wilt weten. Volgens mij hebben ze een paar honderd mensen die dat soort gesprekken doen en moet je gewoon afwachten wie er opneemt.
Slaap lekker voor nu en bel morgen gewoon eventjes.
Groetjes 🙂,
M&M's
Je hart luchten kan nooit kwaad.
Maak je geen zorgen, de mensen van de Kindertelefoon zijn gewend om gesprekken met kinderen te doen en geven je alle ruimte om je verhaal te doen. Ze oordelen niet, maar proberen je gewoon zo goed mogelijk te helpen.
Als je na een gesprek en wat nadenken thuis, toch nog meer vragen hebt, dan bel je gewoon nog een keertje. Alleen kun je volgens mij dan niet altijd met dezelfde persoon praten, maar dat kun je vragen als je dat wilt weten. Volgens mij hebben ze een paar honderd mensen die dat soort gesprekken doen en moet je gewoon afwachten wie er opneemt.
Slaap lekker voor nu en bel morgen gewoon eventjes.
Groetjes 🙂,
M&M's
A
Hoi!
Dat is niet fijn. Je vindt het eng om alleen te zijn met mannen, en je stiefvader maakt vervelende grapjes.
Wat @M en Ms zei klopt helemaal. Praten lucht op, en een gesprek met je moeder en je stiefvader kan ook nuttig zijn.
Ik heb ook zo'n angst voor mannen. Een keer moest ik spullen van de sportles wegleggen, en de leraar zei: 'Leg ze maar ik dat hok.' Ik wil dat hok instappen, en dan flitst de gedachte door mijn hoofd dat die leraar gewoon mee binnen kan komen, de deur op slot kan doen en verkeerde dingen met mij kan doen. Ik ben die spullen gaan wegleggen, en er is niets gebeurd. Ik voelde me best schuldig dat ik dat dacht, aangezien die leraar in mijn ogen nooit zoiets zou doen, maar ja, je weet nooit.
Ik baal er soms van dat ik op jongens val. Ik ben bang van ze, en had liever gehad dat ik op meisjes viel, zodat ik ooit een relatie kan hebben met iemand waar ik niet bang voor ben, maar het is nu zo. Ik denk dat ik beter die angst aanpak.
Je vraagt je misschien af wat je aan mijn verhaal hebt. Ik heb het vooral geschreven zodat je weet dat je hier niet alleen in bent. Weten dat er iemand is die met hetzelfde zit geeft soms steun. Ik hoop dat dat het geval is.
Groetjes
x
Dat is niet fijn. Je vindt het eng om alleen te zijn met mannen, en je stiefvader maakt vervelende grapjes.
Wat @M en Ms zei klopt helemaal. Praten lucht op, en een gesprek met je moeder en je stiefvader kan ook nuttig zijn.
Ik heb ook zo'n angst voor mannen. Een keer moest ik spullen van de sportles wegleggen, en de leraar zei: 'Leg ze maar ik dat hok.' Ik wil dat hok instappen, en dan flitst de gedachte door mijn hoofd dat die leraar gewoon mee binnen kan komen, de deur op slot kan doen en verkeerde dingen met mij kan doen. Ik ben die spullen gaan wegleggen, en er is niets gebeurd. Ik voelde me best schuldig dat ik dat dacht, aangezien die leraar in mijn ogen nooit zoiets zou doen, maar ja, je weet nooit.
Ik baal er soms van dat ik op jongens val. Ik ben bang van ze, en had liever gehad dat ik op meisjes viel, zodat ik ooit een relatie kan hebben met iemand waar ik niet bang voor ben, maar het is nu zo. Ik denk dat ik beter die angst aanpak.
Je vraagt je misschien af wat je aan mijn verhaal hebt. Ik heb het vooral geschreven zodat je weet dat je hier niet alleen in bent. Weten dat er iemand is die met hetzelfde zit geeft soms steun. Ik hoop dat dat het geval is.
Groetjes
x
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your username or e-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
