Hee allemaal,
De laatste tijd wordt alles me te veel. En ik voel me alleen, omdat dag in dag uit bijna hetzelfde is. Het afgelopen jaar is ook zo snel gegaan en het voelt gewoon alsof een deel van mijn jeugd me gewoon is afgenomen. En als dan bijvoorbeeld school weer komt met allemaal toetsen en PO's raak ik helemaal in de stress. Heb je je namelijk helemaal rot gewerkt voor de toetsen die ervoor waren komen er weer nieuwe. En over mijn cijfers heb ik niks te zeuren alleen dan zegt iedereen ga zo door, hou vol. Maar ik weet niet hoe lang ik dit nog vol kan houden. Want dan heb ik weer zo'n bui dat ik weer niet zie zitten maar daarna lijkt het alsof er niks gebeurt is terwijl er wel degelijk wat gebeurt is. En dan weet ik gewoon niet hoe ik het moet vertellen. En mijn moeder zit tegen het depressieve aan en mijn vader zit heel dicht tegen een burn-out aan. Ik weet niet hoe ik hier mee om kan gaan. En ik wil ze ook niet lastig vallen met mijn problemen als het met hun al zo slecht gaat. Hebben jullie misschien tips voor mijn over me ouders of hoe ik door kan blijven gaan?
