Hoi, ik ben 12 jaar en eenĀ meisje met een probleem. Het is niet echt een probleem maar toch ook wel daarom heb ik moeite om dit te schrijven. Ik voel me gewoon down het komt en gaat maar ik kan niks goeds doen mijn familie helpt ook niet mee: als ik naar me kamer ga om te leren 'je helpt nooit met opruimen je bent al 12 leer wat van het huishouden' als ik beneden ben 'moet je niet leren haal een goed advies!' (Ik ben blijven zitten) . Begrijp me niet verkeerd ze zijn niet onaardig, ze zijn niet gemeen ze begrijpen me gewoon niet. Met me vriendinnen kan ik er niet over praten en ik heb het gevoel dat ik me vriendinnen kwijt raak.Ā Elke dag huil ik me inslaap terwijl ik me hand op me mond doe omdat ik niemand wakker wil maken. Ik huil om elk klein ding
Op school is het niet zo daar voel ik me vrij soms isĀ het en voel ik me echt stom maar dat merkt niemand, daar ben ik eigenlijk best populaire en heb ik het naar mijn zin. Maar wanneer ik thuis ben beginnen de tranen weer okal weet ik soms niet waarom.Ā
Iemand tips voor mij? En graag niet 'praat erover met iemand die je vertrouwt'
Ik weet niet of iemand dit gaat lezen maar toch bedankt doei
Ā