Skip to main content
Heyy...

Ik ben nieuw hier dus ja, maar okey ik kom even mijn verhaaltje doen.

Ik ben nu 13 jaar en heb veel issues thuis en de thuissituatie is echt heel slecht.

Maar vandaag ging het echt helemaal mis.. Kijk van mijn moeder moest ik mee naar een prijsuitreiking van mijn broer, maar ik lag nog te slapen dus ze ging mij helemaal slaan omdat ik niet wakker werd. Ik krijg heel snel woede aanvallen dus begon te trappen en te schreeuwen. Toen zei ik "tyfus wijf'' en toen werd mijn telefoon afgepakt dus ik werd nog bozer. En begon te dreigen met dingen.. Toen heb ik expres mijzelf pijn gedaan.. Je weet wel snijden.. Dus nu lig ik op mijn bed hopeloos en zijn mijn moeder en broer weggegaan. Ik weet dat ik fout zit en mijn moeder dreigt ermee dat ik naar een ''instelling'' moet.. Misschien is dat wel beter.. Maar dit is niet de eerste keer dat ik zulke woedenaanvallen kreeg.. Maar mijn moeder zegt altijd je bent ''verwend'' daarom doe je zo.. Maar als ik een woede aanval krijg dan wil ik mijn haren uit mijn hoofd trekken mijzelf pijn doen.. Dan ben ik gewoon van het padje.. Mijn ouders zijn gescheiden dus als ik zo boos ben bel ik mijn vader op maar die zegt natuurlijk weer ja je moet het zelf oplossen ik ben heel druk met werk. En ik praat er wel over met mijn vrienden maar ja wat kunnen die er aan doen? Want ik ben niet eens pleeggezin waardig. Mijn beste vriendin Brenda gaat waarschijnlijk naar een kostschool omdat ze hele erge overgewicht heeft.. Dat is een school waar je een heel streng dieet gaat opvolgen. En misschien blijft ze daar wel 2 jaar lang zonder telefoon dus dat betekent dat ik haar niet meer kan spreken.. Want het is ook nog 3 uur van mijn woonplaats vandaan rijden. Dan heeft ze ook geen contact meer met haar broertje, ouders en zus. Ik voel me zo slecht het liefst zou ik gewoon willen verdwijnen. Ik schaam me zo erg, ik ben een monster als ik boos word ik doe mijn moeder zoveel pijn.. Wat wel zo is is dat het niet altijd eerlijk is.. Doordat mijn vader er nooit is gaan mijn moeder en broer allebei tegen mij werken en ze slaan mij samen.. Een keer was ik zo bang dus ging ik achter mijn deur zitten maar toen ramde mijn broer de deur zo hard open dat ik allemaal wonden op mijn rug had omdat ik dus achter de deur zat te verstoppen.. Mijn moeder slaat me ook vaak en zegt dingen zoals ''ik hoop dat je gepest word'' en mijn broer dingen zoals ''ik hoop dat je verkracht word'' Doordat iedereen tegen mij gaat en ik er alleen voor sta raak ik helemaal gek..
Hey

Heftig verhaal! Knap dat je het durft te delen.

Ik denk dat je het best kunt bellen of chatten met de kindertelefoon. Daar kun je anoniem je verhaal doen en zij kunnen je goed helpen.

Succes

Jonah

Reageer