hey hey,
ik zit nu op een relatief goed punt in mijn leven, en voel me positiever dan ik me ooit heb gevoeld. alleen heb ik wat problemen die, ondanks deze goede periode in mijn leven, niet weggegaan zijn zoals mijn selfharm gedrag (mijn methode verschild elke keer). ik ben er zo’n 4 jaar geleden mee begonnen en sindsdien probeer ik elke keer te stoppen als ik het weer gedaan heb. dit kan lukken voor een paar dagen tot ruim een halfjaar, maar het eindigt altijd weer met een relapse. ik wil erg graag stoppen, maar soms krijg ik uit het niets een golf van onmacht en angst over me heen en dan voelt het net alsof ik dood aan het gaan ben (ik weet niet echt hoe ik het beter uit kan leggen lol) en dit triggerd het weer. het liefst wil ik geen hulp vragen, omdat ik niet wil dat mijn ouders ervan weten. ik heb zelf niet echt het idee dat bijv. naar therapie gaat mij zal helpen, omdat het me heel erg ongemakkelijk lijkt om al je problemen aan een random persoon te vertellen en je daarvoor ook afspraken moet maken en tijd uit je leven moet halen (ik heb het al druk genoeg momenteel lol). ik ben momenteel 17 en ga over 1 jaar het huis uit, dus ik kan ook tot dan wachten om hulp te zoeken zodat mijn ouders het niet hoeven te weten. ik heb al heel veel verschillende technieken geprobeerd om te stoppen (bv. ijsblokjes, elastiekje, tv kijken, andere afleidingen, etc.) en heel vaak lukken deze dingen wel maar eens in de zoveel keer gaat het fout en dat wil ik voorkomen. dus ik vroeg me af wat jullie zouden doen in mijn plaats en of jullie tips hebben :)
bedankt voor het lezen en nog een fijne dag gewenst :-)
ik heb mijn moeder alleen verteld over mijn paniekaanvallen en ze denkt dat ik alleen daarvoor naar de huisarts ga. maar ik ben wel blij dat ik haar kan vertellen dat ik naar de huisarts ga, ookal weet ze niet de echte reden waarvoor ik ga. 
