ADD

  • 22 October 2019
  • 3 reacties
  • 126 Bekeken

Badge

Hey mensen, dit is mijn eerste bericht heer en weet nog niet zo goed hoe alles hier werkt maar oke. Ik zit op 2Havo en ben 13 jaar. Ik ben recent (een half jaar toen ik op de middelbare zat) gediagnostiseerd met ADD, ik ken meerdere mensen die het hebben maar ik heb het erg extreem. Het beïnvloedt hooguit alles wat ik doe en ik begin steeds meer te denken dat ik niks (zelf) kan en mijn ouders non-stop teleurstel. Ik heb suïcidale gedachten en zou het liefst willen dat ik net zo slim en gemotiveerd was voor dingen als mijn vrienden. Verder zie ik nooit resultaat in mijn inzet, bijvoorbeeld, ik leer heel hard voor een toets is het cijfer een 2,4. Dit gebeurt de hele tijd en ik kan der niet meer mee omgaan, hoe los ik dit op en krijg ik vertrouwen in mij zelf? 


3 reacties

Hey Livia

 

Wat vervelend dat je struggelt op school. Heb je na de diagnose hulp aangeboden gekregen? Aangezien je met best wat zaken blijkt te zitten, lijkt het me verstandig om bij de leerlingenbegeleiding langs te gaan. Daar zou je zowel op vlak van school als op vlak van welzijn begeleid kunnen worden. 

 

Als er nare gedachten in je opkomen, kan het helpen om die te bespreken met de Kindertelefoon of de crisislijn. Daar ben je geheel anoniem. Voor een doorverwijzing naar de leerlingenbegeleiding zou je je mentor kunnen contacteren. 

 

Groetjes

Kenshin

Hey livia

 

ik ben nu 14, maar ik weet al sinds mijn 8ste dat ik add heb zit op 2Mavo maar krijg havo stof.

ik leer ook voor toetsen krijg een 3, mijn add is ook erg extreem, maar mijn vrienden begrijpen me, ik erger me alleen wel aan dat ik snel word afgeleid.

ik heb de laatste tijd ook zelfmoord neigingen, maar bij elk slecht cijfer word het steeds meer. 
ik ga dus ook over een tijdje weer naar mijn psycholoog en die helpt me daarbij.

ik weet niet of jij ook een psycholoog hebt, maar het is dus wel handig om te hebben vind ik zelf.

ik hoop dat je hier wat aan had, nog een fijne dag en veel Geluk.

 

Groeten, Odin

Hoi livia,

ik kan je zeggen dat ik precies het zelfde heb meegemaakt. Ik zat op speciaal onderwijs toen ik daar op ging wist ik niet wat ik had omdat ik te jong was. Ik was de eerste van de geschiedenis van die school dat ik naar de HAVO ging (ik zal je vertellen dat is een grote druk) omdat ik medicijnen nodig had omdat ik steeds meer last kreeg van de symptomen. Moest ik eerst naar de psycholoog, daar kreeg ik te horen dat ik ADD heb. Ik heb medicijnen gekregen die hielpen. Maar ik werd er misselijk van en allemaal andere bijwerkingen dus  (hoe koppig ik ook ben) ben ik gestopt met slikken zonder dat mijn ouders of dokter ervan afwist. 
De medicijnen kwamen ook te laat, dus ik moest wel afstomen naar VMBO-T, of het jaar over doen. Ik heb gekozen om af te stromen en dat was het beste besluit ooit. Ik haalde weer goede cijfers en kreeg steeds meer zelfvertrouwen, al mijn vriendinnen weten het dus die weten van mijn hele situatie af. Dat was ook een goede keuze om het ze te vertellen want ze hebben mij geholpen en waar ze eerst boos werden dat ik chagrijnig was omdat ik over geprikkeld was, helpen ze me nu. 
 

ik zeg niet dat wat ik heb gedaan voor je helpt maar wat ik zeg is dat je soms een stapje achteruit moet doen en rustig kijkt naar wat er aan de hand is en dan een goede oplossing zoekt. Gaat het je lukken. Want nu ben ik zonder problemen overgegaan naar de 3e klas van het VMBO. En daar mag ik heeeel trots op zijn. Ik ben nu ook bang dat ik bijvoorbeeld mijn examens niet haal. Maar hé het gaat goed komen omdat ik nu hulp krijg van mijn mentoren en mijn decaan.

ik hoop dat ik je hiermee wat heb geholpen.

 

PS, sorry als mijn verhaal wat van de hak op de tak is (ik heb tenslotte ADD🤪)

Reageer