Wat super vervelend! Wat jammer dat je jezelf niet kan zijn. Hebben je ouders toen ze jouw ABDL spullen vonden het gelijk verboden of heb je de kans gehad om te vertellen waarom je deze spullen had? Misschien moet je het bespreken met je ouders. Ik snap dat dit heel spannend is maar eigenlijk ben je het wel je ouders verplicht om te vertellen wat je voelt bij deze spullen. Misschien kan je een filmpje laten zien wat erover gaat ik zag op YT dit filmpje: http://youtu.be/ywHTKPUF3oc?feature=shared
Het is een filmpje waar Jurre Geluk van Spuiten en Slikken een interview heeft met een ABDL jongen die zichzelf Maxx noemt. Hij geeft een goede uitleg over ABDL en ik herkende mezelf er ook erg in. Ik heb dit filmpje samen met mijn ouders bekeken toen ik besloten had dat ik mijn ouders wilde vertellen over mijn AB/TB/DL gevoelens. Mijn ouders vatten het erg goed op ik heb wel gezegd dat ik in het openbaar mezelf wel gewoon naar mijn echte leeftijd gedraag. Eigenlijk ben ik alleen little/middle op mijn eigen slaapkamer en dat vind ik fijn. Ik confronteer ook geen andere mensen met mijn fetisj want dat vind ik gewoon niet netjes. Ik draag wel luiers 24/7 maar dat heeft niet te maken met ABDL maar ik heb last van incontinentie (mogelijk het gevolg van een spierziekte die ik heb).
Ik hoop dat je het met je ouders kan bespreken en dat je alsnog jezelf mag zijn zoals je wilt zijn. Suc6
Liefde Linne 😘
Danjewel voor je reactie Linne, helaas had ik vroeger precies hetzelfde video laten zien en kreeg alleen maar boze gezichtjes voor terug en ik had de kans gehad om het uit te leggen naar helaas veranderde er niks aan
@Linne01
Erg interessant! Wat fijn dat je het hebt kunnen vertellen Linne en dat jouw ouders het accepteren! Dat is geweldig! Is het kort geleden dat je dit aan hun hebt verteld? Ik zag in een ouder berichtje van eerder dat jouw ouders nog niet wisten dat je luiers fijn vond . Konden jouw ouders ook begrijpen dat een luier best fijn kan zijn?
Ik heb sinds kort ontdekt dat je het bedplassen kan omzetten in iets wat meer positief is, dus het negatieve omdraaien in iets positiefs. Ik heb ontdekt dat luiers best fijn en comfortabel kunnen zijn. Ik heb dat ook verteld aan mijn moeder, ze begreep het niet helemaal en kon het niet voorstellen, maar ze bleef wel vriendelijk en begripvol. Het is ok.
Toch blijft het (onbewust) in bed plassen erg moeilijk mentaal, ik schaam mij kapot tegenover mijn moeder die laatst zij van jij plast nog steeds in bed en tegenover vriendinnetjes en vrienden. Ik moest daar laatst erg om huilen. Het ABDL/luiers/bedplassen is voor mij erg dubbel.
Hallo Hani, hmmm erg lastige situatie voor jou. Vooral ook omdat jouw ouders er zo op reageren…. Misschien kan je toch een keertje vriendelijk aan ze vragen of jouw ouders de YouTube video die Linne liet zien eens willen bekijken? Hieronder heb ik ook nog een waargebeurd verhaal gevonden op internet wat misschien zou kunnen helpen te begrijpen.
https://www.flair.nl/real-life/roos-doet-aan-age-play~b3a4886f/
@Melissa Ja ik heb het kort geleden veteld aan mijn ouders. Ik vond het eigenlijk dat hun het moesten weten ik vond het ook niet eerlijk tegenover mijn ouders om dit voor hun te verzwijgen. Ik vond het erg spannend om te vertellen en ik was ook redelijk emotioneel tijdens het vertellen omdat ik mij er eigenlijk voor schaamde. Ik begon een beetje stotterend te vertellen over mijn gevoelens. Ook betrok ik mijn incontinentie in dit verhaal want dat ik nog in bed plas vond ik niet zo erg ... natuurlijk zou ik het liever niet hebben maarja... Maar sinds een tijdje heb ik overdag ongelukjes en draag ik overdag ook luier(broekje)s en dat vind ik nog steeds wel lastig om te accepteren maar als ik in little/middle space zit vind ik het eigenlijk niet erg als ik dan een ongelukje heb want ik ben dan klein en dan kunnen ongelukjes gebeuren. En eigenlijk is het een soort coping. Mijn ouders snapten het niet helemaal maar na ook dat filmpje te laten zien en ik wat context had gegeven met mijn gevoelens in tegenstelling tot de gevoelens van Maxx begrepen ze het wel iets beter. Ik heb wel afgesproken dat dit alleen iets is wat ik alleen thuis doe (het liefste alleen op mijn eigen slaapkamer) en dat ik buiten de deur mijzelf gewoon gedraag naar mijn eigen leeftijd. Want als little/middle de deur uit te gaan voel ik mij niet comfortabel bij.
En eigenlijk doe ik zo hetzelfde als jou Melissa ik zet de negativiteit van mijn incontinentie om in een onbezorgde headspace waarin een ongelukje niet erg is.
Mijn ouders accepteren mij zoals ik ben en vonden het fijn dat ik het hun verteld heb. Dat vonden ze erg fijn want dit betekende voor hun dat ik zw volledig vertrouw en dat doe ik ook echt🥰!
Liefs Linne 
@Melissa Ja ik heb het kort geleden veteld aan mijn ouders. Ik vond het eigenlijk dat hun het moesten weten ik vond het ook niet eerlijk tegenover mijn ouders om dit voor hun te verzwijgen. Ik vond het erg spannend om te vertellen en ik was ook redelijk emotioneel tijdens het vertellen omdat ik mij er eigenlijk voor schaamde. Ik begon een beetje stotterend te vertellen over mijn gevoelens. Ook betrok ik mijn incontinentie in dit verhaal want dat ik nog in bed plas vond ik niet zo erg ... natuurlijk zou ik het liever niet hebben maarja... Maar sinds een tijdje heb ik overdag ongelukjes en draag ik overdag ook luier(broekje)s en dat vind ik nog steeds wel lastig om te accepteren maar als ik in little/middle space zit vind ik het eigenlijk niet erg als ik dan een ongelukje heb want ik ben dan klein en dan kunnen ongelukjes gebeuren. En eigenlijk is het een soort coping. Mijn ouders snapten het niet helemaal maar na ook dat filmpje te laten zien en ik wat context had gegeven met mijn gevoelens in tegenstelling tot de gevoelens van Maxx begrepen ze het wel iets beter. Ik heb wel afgesproken dat dit alleen iets is wat ik alleen thuis doe (het liefste alleen op mijn eigen slaapkamer) en dat ik buiten de deur mijzelf gewoon gedraag naar mijn eigen leeftijd. Want als little/middle de deur uit te gaan voel ik mij niet comfortabel bij.
En eigenlijk doe ik zo hetzelfde als jou Melissa ik zet de negativiteit van mijn incontinentie om in een onbezorgde headspace waarin een ongelukje niet erg is.
Mijn ouders accepteren mij zoals ik ben en vonden het fijn dat ik het hun verteld heb. Dat vonden ze erg fijn want dit betekende voor hun dat ik zw volledig vertrouw en dat doe ik ook echt🥰!
Liefs Linne
Wat ontzettend knap Linne! Heel fijn dat je het ook probeert om te zetten in iets positiefs en dat je ook met het gezin thuis eruit komt! Hier leer ik ook weer van en ga het zeker onthouden!
Liefs Melissa
Bedankt Linne voor je reactie 
Helaas durf ik het nuet meer over dit te hebben met mijn ouders want ze zeiden laatste keer dat we dit hadden besproken, dat als het weer zou gebeuren dat zei het aan mijn docenten op school en aan iedereen die ze kenden zouden vertellen, dus daarom durf ik niet meer om er over te hebben
Wat super vervelend @Hani
Jammer dat je ouders niet zo open-minded zijn en dat ze iets "afwijkends" gelijk afkeuren. Het is niet ofzo dat mijn ouders zaten te juichen toen ik hun verteld heb over mijn gevoelens. Maar hun vroegen er wel over door zonder vooroordelen. Soms helpt mijn moeder mij met het omdoen van mijn luiers omdat ik daar soms te moe voor ben en ze vroegen of ik me daar dan ook klein bij voel. Ik heb gezegd dat ik dat soms wel voel maar ik probeer mijn little/middle toch echt voor mezelf te houden. Ik ga niet ineens als baby gekleed door het huis lopen ofzo want ja dat hoeven hun natuurlijk niet te zien en dat vinden hun denk ik ook wel fijn. Ik ben gewoon klein op mijn eigen slaapkamer en verder ben ik gewoon mijn "echte" leeftijd. Zo hoeven mijn ouders er ook niks van te merken en het is gewoon onschuldig ik doe er niemand kwaad mee en het geeft mij gewoon een fijn rustgevend gevoel. En het is niet dat ik gelijk 24/7 mezelf als little/middle gedraag. Ik zit iig lekkerder in mijn vel sinds ik dit "geheim" heb gedeeld met mijn ouders. En daarmee voel ik me ook veel fijner in mijn "volwassen" leven. Dit is wel iets wat ik alleen met mijn ouders (en misschien nog mijn zus) deel maar ik zal mijn little/middle zijn niet zo snel bespreken met mijn vriendinnen. Als ik ooit een leuke partner vind zal ik het hem/haar natuurlijk wel vertellen maar als hij of zij echt "de ware" is zal hij/zij dat wel accepteren of tolereren. Blijf sterk @Hani blijf gewoon jezelf je mag er gewoon zijn ook met je ABDL-gevoelens
Liefs Linne
(p.s. ik gebruik vaker de benaming middle omdat ik mij niet echt een baby voel maar meer een meisje van basisschool leeftijd (ik was behoorlijk laat zindelijk dus droeg ook nog op de basisschool luiers daarom horen luiers nog wel in deze space thuis) soms ben ik wel little of in baby-headspace maar veel vaker zit ik in middle space.
